Job 11

1 Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:

Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

2 La multitude des paroles restera-t-elle sans réponse, et le bavard aura-t-il raison?

Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

3 Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?

Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

4 Tu as dit à Dieu: « Ma pensée est la vraie, et je suis irréprochable devant toi. »

Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

5 Oh! Si Dieu voulait parler, s’il ouvrait les lèvres pour te répondre;

O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

6 s’il te révélait les secrets de sa sagesse, les replis cachés de ses desseins, tu verrais alors qu’il oublie une part de tes crimes.

Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

7 Prétends-tu sonder les profondeurs de Dieu, atteindre la perfection du Tout-Puissant?

Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

8 Elle est haute comme les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu? (Sheol h7585)

Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

9 Sa mesure est plus longue que la terre, elle est plus large que la mer.

Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

10 S’il fond sur le coupable, s’il l’arrête, s’il convoque le tribunal, qui s’y opposera?

Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

11 Car il connaît les pervers, il découvre l’iniquité avant qu’elle s’en doute.

On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

12 A cette vue, le fou même comprendrait, et le petit de l’onagre deviendrait raisonnable.

Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

13 Pour toi, si tu diriges ton cœur vers Dieu, et que tu étendes vers lui tes bras,

Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

14 si tu éloignes l’iniquité qui est dans tes mains, et que tu ne laisses pas l’injustice habiter sous ta tente,

Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

15 alors tu lèveras ton front sans tache, tu seras inébranlable et tu ne craindras plus.

Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

16 Tu oublieras alors tes souffrances, tu t’en souviendras comme des eaux écoulées;

Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

17 L’avenir se lèvera pour toi plus brillant que le midi, les ténèbres se changeront en aurore.

I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

18 Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera pas veine; tu regarderas autour de toi, et tu te coucheras tranquille.

Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

19 Tu reposeras, sans que personne t’inquiète, et plusieurs caresseront ton visage.

Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

20 Mais les yeux des méchants se consumeront: pour eux, pas de refuge; leur espérance est le souffle d’un mourant.

Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.