Marc 7
1 Alors les pharisiens et quelques-uns des scribes, venus de Jérusalem, s'assemblèrent auprès de lui.
και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες των γραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων
2 Or, voyant quelques-uns de ses disciples manger du pain avec des mains souillées, c'est-à-dire non lavées, ils trouvèrent à redire.
και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιοντας αρτους εμεμψαντο
3 (En effet, les pharisiens et tous les Juifs ne mangent pas sans avoir lavé leurs mains et leurs avant-bras, selon la tradition des anciens.
οι γαρ φαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων
4 Ils ne mangent pas quand ils reviennent de la place du marché, s'ils ne se sont pas lavés, et il y a bien d'autres choses qu'ils ont reçues pour s'y tenir: le lavage des tasses, des cruches, des vases d'airain et des canapés).
και απο αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριων και ξεστων και χαλκιων και κλινων
5 Les pharisiens et les scribes lui demandèrent: « Pourquoi tes disciples ne marchent-ils pas selon la tradition des anciens, et ne mangent-ils pas leur pain avec des mains non lavées? »
επειτα επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις διατι οι μαθηται σου ου περιπατουσιν κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα ανιπτοις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον
6 Il leur répondit: « Ésaïe a bien prophétisé sur vous, hypocrites, comme il est écrit, Ce peuple m'honore de ses lèvres, mais leur cœur est loin de moi.
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι καλως προεφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
7 Ils m'adorent en vain, enseignant comme doctrines les commandements des hommes ».
ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
8 « Car vous mettez de côté le commandement de Dieu, et vous vous attachez à la tradition des hommes: vous lavez les cruches et les coupes, et vous faites beaucoup d'autres choses semblables. »
αφεντες γαρ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων βαπτισμους ξεστων και ποτηριων και αλλα παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
9 Il leur dit: « Vous avez bien fait de rejeter le commandement de Dieu, pour garder votre tradition.
και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων τηρησητε
10 Car Moïse a dit: « Honore ton père et ta mère", et: « Que celui qui parle mal de son père ou de sa mère soit puni de mort ».
μωσης γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
11 Mais vous, vous dites: « Si un homme dit à son père ou à sa mère: « Tout ce que vous avez pu recevoir de moi est Corban »", c'est-à-dire remis à Dieu,
υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
12 « alors vous ne lui permettez plus de faire quoi que ce soit pour son père ou sa mère,
και ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι αυτου η τη μητρι αυτου
13 annulant ainsi la parole de Dieu par la tradition que vous avez transmise ». Vous faites beaucoup de choses de ce genre. »
ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
14 Il appela à lui toute la foule et leur dit: « Écoutez-moi tous, et comprenez.
και προσκαλεσαμενος παντα τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουετε μου παντες και συνιετε
15 Il n'y a rien qui vienne de l'extérieur de l'homme et qui entre en lui qui puisse le souiller; mais ce qui sort de l'homme, c'est ce qui le souille.
ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται αυτον κοινωσαι αλλα τα εκπορευομενα απ αυτου εκεινα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον
16 Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende! »
ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
17 Lorsqu'il fut entré dans une maison, loin de la foule, ses disciples l'interrogèrent sur la parabole.
και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου περι της παραβολης
18 Il leur dit: Vous aussi, êtes-vous sans intelligence? Ne comprenez-vous pas que ce qui entre du dehors dans l'homme ne peut pas le souiller,
και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι
19 parce que cela ne va pas dans son cœur, mais dans son estomac, puis dans les latrines, ce qui rend tous les aliments purs? »
οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζον παντα τα βρωματα
20 Il répondit: « Ce qui sort de l'homme, voilà ce qui souille l'homme.
ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον
21 Car c'est du dedans, du cœur de l'homme, que sortent les mauvaises pensées, les adultères, les péchés sexuels, les meurtres, les vols,
εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται μοιχειαι πορνειαι φονοι
22 les convoitises, la méchanceté, la tromperie, les désirs lubriques, le mauvais œil, le blasphème, l'orgueil et la folie.
κλοπαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηρος βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη
23 Toutes ces mauvaises choses viennent du dedans et souillent l'homme. »
παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον
24 De là, il se leva et s'en alla dans le territoire de Tyr et de Sidon. Il entra dans une maison et ne voulut pas qu'on le sache, mais il ne put échapper à la vigilance.
και εκειθεν αναστας απηλθεν εις τα μεθορια τυρου και σιδωνος και εισελθων εις την οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν
25 En effet, une femme dont la petite fille était atteinte d'un esprit impur, ayant entendu parler de lui, vint se jeter à ses pieds.
ακουσασα γαρ γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου
26 Cette femme était grecque, de race syrophénicienne. Elle le pria de chasser le démon de sa fille.
ην δε η γυνη ελληνις συροφοινισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλλη εκ της θυγατρος αυτης
27 Mais Jésus lui dit: « Que les enfants soient rassasiés les premiers, car il ne convient pas de prendre le pain des enfants et de le jeter aux chiens. »
ο δε ιησους ειπεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ καλον εστιν λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
28 Mais elle lui répondit: « Oui, Seigneur. Pourtant, même les chiens sous la table mangent les miettes des enfants. »
η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και γαρ τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιει απο των ψιχιων των παιδιων
29 Il lui dit: « A cause de cette parole, va-t'en. Le démon est sorti de ta fille. »
και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν το δαιμονιον εκ της θυγατρος σου
30 Elle s'en alla dans sa maison, et trouva l'enfant couché sur le lit, le démon étant sorti.
και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το δαιμονιον εξεληλυθος και την θυγατερα βεβλημενην επι της κλινης
31 Il quitta de nouveau le territoire de Tyr et de Sidon, et se rendit à la mer de Galilée en passant par le milieu de la région de la Décapole.
και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου και σιδωνος ηλθεν προς την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως
32 On lui amena un sourd qui avait des difficultés d'élocution. Ils le supplièrent de poser sa main sur lui.
και φερουσιν αυτω κωφον μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα
33 Il le prit à l'écart de la foule, en privé, et lui mit les doigts dans les oreilles; puis il cracha et toucha sa langue.
και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου
34 Levant les yeux au ciel, il soupira et lui dit: « Ephphatha! », c'est-à-dire: « Ouvre-toi! »
και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι
35 Aussitôt ses oreilles s'ouvrirent, l'empêchement de sa langue se relâcha, et il parla clairement.
και ευθεως διηνοιχθησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως
36 Il leur ordonna de ne le dire à personne, mais plus il leur ordonnait, plus ils le proclamaient largement.
και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι ειπωσιν οσον δε αυτος αυτοις διεστελλετο μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον
37 Ils étaient extrêmement étonnés et disaient: « Il a tout bien fait. Il fait entendre les sourds et parler les muets! »
και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκεν και τους κωφους ποιει ακουειν και τους αλαλους λαλειν
