Luc 24
1 Le premier jour de la semaine, à l'aube, elles se rendirent au tombeau avec d'autres personnes, apportant les aromates qu'elles avaient préparés.
τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις
2 Elles trouvèrent la pierre roulée devant le tombeau.
ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
3 Elles entrèrent, et ne trouvèrent pas le corps du Seigneur Jésus.
και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
4 Comme elles étaient fort perplexes à ce sujet, voici que deux hommes se tenaient près d'elles, vêtus de vêtements éblouissants.
και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις
5 Saisies d'épouvante, elles se prosternèrent le visage contre terre. Les hommes leur dirent: « Pourquoi cherchez-vous le vivant parmi les morts?
εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
6 Il n'est pas ici, mais il est ressuscité. Souvenez-vous de ce qu'il vous a dit, lorsqu'il était encore en Galilée,
ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
7 à savoir que le Fils de l'homme doit être livré aux mains des hommes pécheurs, être crucifié, et ressusciter le troisième jour. »
λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
8 Elles se souvinrent de ses paroles,
και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
9 revinrent du sépulcre, et racontèrent toutes ces choses aux onze et à tous les autres.
και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
10 Il s'agissait de Marie de Magdala, de Jeanne et de Marie, mère de Jacques. Les autres femmes qui étaient avec elles racontèrent ces choses aux apôtres.
ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια [η] ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
11 Ces paroles leur parurent insensées, et ils ne les crurent pas.
και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις
12 Mais Pierre se leva et courut au tombeau. Il se baissa et regarda à l'intérieur; il vit les bandes de lin étendues toutes seules, et il s'en alla chez lui, se demandant ce qui était arrivé.
ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος
13 Voici que, ce même jour, deux d'entre eux se rendaient dans un village nommé Emmaüs, situé à soixante stades de Jérusalem.
και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημερα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
14 Ils s'entretenaient entre eux de toutes ces choses qui étaient arrivées.
και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων
15 Comme ils discutaient et s'interrogeaient ensemble, Jésus lui-même s'approcha et fit route avec eux.
και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
16 Mais leurs yeux étaient empêchés de le reconnaître.
οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
17 Il leur dit: « De quoi parlez-vous en marchant, et êtes-vous tristes? »
ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι
18 L'un d'eux, nommé Cléopas, lui répondit: « Es-tu le seul étranger à Jérusalem qui ne sache pas ce qui s'y est passé ces jours-ci? »
αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
19 Il leur dit: « Quelles choses? » Ils lui dirent: « Ce qui concerne Jésus le Nazaréen, qui était un prophète puissant en actes et en paroles devant Dieu et devant tout le peuple,
και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
20 et comment les principaux sacrificateurs et nos chefs l'ont livré pour être condamné à mort et l'ont crucifié.
οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
21 Mais nous espérions que c'était lui qui rachèterait Israël. Oui, et en plus de tout cela, cela fait maintenant le troisième jour que ces choses sont arrivées.
ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο
22 De plus, certaines femmes de notre compagnie nous ont étonnés, étant arrivées de bonne heure au tombeau;
αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριαι επι το μνημειον
23 et n'ayant pas trouvé son corps, elles sont venues dire qu'elles aussi avaient eu une vision d'anges, qui disaient qu'il était vivant.
και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
24 Quelques-uns d'entre nous allèrent au tombeau et le trouvèrent comme les femmes l'avaient dit, mais ils ne le virent pas. »
και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
25 Il leur dit: « Peuple insensé, et lent de cœur à croire à tout ce que les prophètes ont annoncé!
και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
26 Le Christ n'a-t-il pas dû souffrir ces choses et entrer dans sa gloire? »
ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
27 Partant de Moïse et de tous les prophètes, il leur expliqua dans toutes les Écritures ce qui le concernait.
και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
28 Ils s'approchèrent du village où ils allaient, et il fit comme s'il voulait aller plus loin.
και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτο πορρωτερω πορευεσθαι
29 Ils le pressèrent en disant: « Reste avec nous, car le soir vient de tomber, et le jour est presque fini. » Il entra pour rester avec eux.
και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις
30 Après s'être mis à table avec eux, il prit le pain et rendit grâce. Il le rompit et le leur donna.
και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις
31 Leurs yeux s'ouvrirent et ils le reconnurent; puis il disparut de leur vue.
αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
32 Ils se dirent les uns aux autres: « Notre cœur ne brûlait-il pas au-dedans de nous pendant qu'il nous parlait en chemin et qu'il nous ouvrait les Écritures? »
και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
33 Ils se levèrent à l'heure même, retournèrent à Jérusalem, et trouvèrent les onze réunis, ainsi que ceux qui étaient avec eux,
και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
34 en disant: « Le Seigneur est vraiment ressuscité, et il est apparu à Simon. »
λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι
35 Ils racontèrent ce qui s'était passé en chemin, et comment ils l'avaient reconnu à la fraction du pain.
και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
36 Comme ils disaient cela, Jésus lui-même se présenta au milieu d'eux et leur dit: « La paix soit avec vous. »
ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
37 Mais ils furent épouvantés et remplis de crainte, et ils supposèrent qu'ils avaient vu un esprit.
πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
38 Il leur dit: « Pourquoi êtes-vous troublés? Pourquoi des doutes s'élèvent-ils dans vos cœurs?
και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων
39 Voyez mes mains et mes pieds, que c'est vraiment moi. Touchez-moi et voyez, car un esprit n'a pas de chair et d'os, comme vous voyez que j'en ai. »
ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
40 Après avoir dit cela, il leur montra ses mains et ses pieds.
και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας
41 Comme ils ne croyaient pas encore de joie et qu'ils étaient dans l'étonnement, il leur dit: « Avez-vous ici quelque chose à manger? »
ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
42 Ils lui donnèrent un morceau de poisson grillé et du rayon de miel.
οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσιου κηριου
43 Il les prit, et mangea en leur présence.
και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
44 Il leur dit: « C'est ce que je vous ai dit quand j'étais encore avec vous, qu'il fallait que s'accomplisse tout ce qui est écrit de moi dans la loi de Moïse, dans les prophètes et dans les psaumes. »
ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου
45 Alors il leur ouvrit l'esprit, afin qu'ils comprissent les Écritures.
τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας
46 Il leur dit: « Ainsi il est écrit, et ainsi il était nécessaire que le Christ souffrît et ressuscitât des morts le troisième jour,
και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
47 et que la repentance et le pardon des péchés fussent prêchés en son nom à toutes les nations, à commencer par Jérusalem.
και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ
48 Vous êtes témoins de ces choses.
υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων
49 Voici que j'envoie sur vous la promesse de mon Père. Mais attendez dans la ville de Jérusalem que vous soyez revêtus de la puissance d'en haut. »
και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους
50 Il les conduisit jusqu'à Béthanie, puis, levant les mains, il les bénit.
εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
51 Pendant qu'il les bénissait, il se retira d'eux et fut emporté au ciel.
και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον
52 Ils se prosternèrent devant lui et retournèrent à Jérusalem avec une grande joie,
και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
53 et ils étaient continuellement dans le temple, louant et bénissant Dieu. Amen.
και ησαν δια παντος εν τω ιερω αινουντες και ευλογουντες τον θεον αμην
