Luc 16
1 Il dit aussi à ses disciples: « Il y avait un homme riche qui avait un gérant. On lui reprocha que cet homme gaspillait ses biens.
ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
2 Il l'appela et lui dit: « Qu'est-ce que j'entends dire de toi? Rends compte de ta gestion, car tu ne peux plus être gérant.
και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν
3 « Le gérant se dit en lui-même: « Que vais-je faire, puisque mon seigneur m'enlève le poste de gérant? Je n'ai pas la force de creuser. J'ai honte de mendier.
ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι
4 Je sais ce que je ferai, afin que, lorsque je serai relevé de mes fonctions, on me reçoive dans sa maison.
εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων
5 Appelant chacun des débiteurs de son maître, il dit au premier: « Combien dois-tu à mon maître? »
και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου
6 Il répondit: « Cent batos d'huile ». Il lui dit: « Prends ton billet, assieds-toi vite et écris cinquante ».
ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου και ειπεν αυτω δεξαι σου το γραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
7 Il dit ensuite à un autre: « Combien dois-tu? Il répondit: « Cent cors de blé ». Il lui dit: « Prends ta note, et écris quatre-vingts.
επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου και λεγει αυτω δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα
8 « Son seigneur a félicité le gérant malhonnête parce qu'il avait agi avec sagesse, car les enfants de ce monde sont, dans leur propre génération, plus sages que les enfants de la lumière. (aiōn g165)
και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν {VAR1: την } εαυτων εισιν (aiōn g165)
9 Je vous le dis, faites-vous des amis au moyen de mammon inique, afin que, lorsque vous échouerez, ils vous reçoivent dans les tentes éternelles. (aiōnios g166)
καγω υμιν λεγω ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας (aiōnios g166)
10 Celui qui est fidèle en peu de chose l'est aussi en beaucoup. Celui qui est malhonnête pour peu de choses est aussi malhonnête pour beaucoup.
ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
11 Si donc vous n'avez pas été fidèles dans les richesses injustes, qui vous confiera les véritables richesses?
ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει
12 Si tu n'as pas été fidèle dans ce qui appartient à autrui, qui te donnera ce qui t'appartient en propre?
και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμιν δωσει
13 Aucun serviteur ne peut servir deux maîtres, car ou bien il haïra l'un et aimera l'autre, ou bien il s'attachera à l'un et méprisera l'autre. Vous ne pouvez pas servir Dieu et Mammon. »
ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
14 Les pharisiens, qui aimaient l'argent, entendirent aussi toutes ces choses, et ils se moquèrent de lui.
ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
15 Il leur dit: « Vous êtes ceux qui se justifient aux yeux des hommes, mais Dieu connaît vos cœurs. Car ce qui est élevé parmi les hommes est une abomination aux yeux de Dieu.
και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου εστιν
16 « La loi et les prophètes ont été jusqu'à Jean. Dès lors, la Bonne Nouvelle du Royaume de Dieu est prêchée, et chacun y entre de force.
ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
17 Mais il est plus facile que le ciel et la terre passent que de faire tomber un petit trait de plume de la loi.
ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν
18 « Quiconque répudie sa femme et en épouse une autre commet un adultère. Celui qui épouse une femme divorcée commet un adultère.
πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
19 Il y avait là un homme riche, vêtu de pourpre et de fin lin, et vivant chaque jour dans le luxe.
ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
20 Un mendiant, nommé Lazare, fut conduit à sa porte, couvert d'ulcères,
πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ηλκωμενος
21 et désireux de se nourrir des miettes qui tombaient de la table du riche. Et même les chiens venaient lécher ses plaies.
και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον τα ελκη αυτου
22 Le mendiant mourut, et il fut emporté par les anges dans le sein d'Abraham. Le riche aussi mourut et fut enseveli.
εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον του αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
23 Dans le séjour des morts, il leva les yeux, étant en proie aux tourments, et il vit au loin Abraham, et Lazare dans son sein. (Hadēs g86)
και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου (Hadēs g86)
24 Il s'écria: « Père Abraham, aie pitié de moi, et envoie Lazare, afin qu'il trempe le bout de son doigt dans l'eau et me rafraîchisse la langue. Car je suis en proie à l'angoisse dans cette flamme.
και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
25 « Mais Abraham dit: 'Mon fils, souviens-toi que toi, de ton vivant, tu as reçu tes bonnes choses, et Lazare, de la même manière, de mauvaises choses. Mais voici qu'il est maintenant réconforté et toi, tu es dans l'angoisse.
ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε οδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
26 En plus de tout cela, entre nous et vous, un grand fossé est fixé, de sorte que ceux qui veulent passer d'ici à vous ne le peuvent pas, et que personne ne peut passer de là à nous.''
και επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι εντευθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
27 Il dit: « Je te demande donc, père, de l'envoyer dans la maison de mon père -
ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
28 car j'ai cinq frères - afin qu'il leur rende témoignage et qu'ils n'aillent pas eux aussi dans ce lieu de tourments ».
εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
29 « Mais Abraham lui dit: « Ils ont Moïse et les prophètes. Qu'ils les écoutent.
λεγει αυτω αβρααμ εχουσιν μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
30 « Il répondit: 'Non, père Abraham, mais si quelqu'un leur vient d'entre les morts, ils se repentiront'.
ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
31 « Il lui dit: 'S'ils n'écoutent pas Moïse et les prophètes, ils ne seront pas non plus convaincus si quelqu'un ressuscite d'entre les morts.'"
ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται
