Markus 2
1 En na eenige dagen kwam Jezus wederom naar Kapernaüm, en men hoorde dat Hij te huis was.
Kutu len tok Jesus el folokla nu Capernaum ac solyak lah el oasr in lohm sel.
2 En velen verzamelden zich, zoodat er geen plaats meer was, zelfs niet bij de deur; en Hij sprak het woord tot hen.
Mwet pukanten tuku tingilya in lohm ah lac nwe ke mutunoa ac likin mutunoa. Na ke Jesus el fahkak kas lun God nu selos,
3 En zij kwamen en brachten tot Hem een lamme, die door vier gedragen werd.
mukul akosr tuku us sie mwet musen ul nu yorol.
4 En omdat zij niet bij Hem konden komen ter oorzake van de menigte, namen zij het dak weg waar Hij was, en toen zij een opening gemaakt hadden lieten zij het bed naar beneden, waar de lamme op lag.
Tusruktu ke sripen iktokla lohm uh, elos tia ku in kalukyang in usak mwet mas sac nu yurin Jesus. Ouinge elos fanyak ac ikasla mangon lohm uh suwosna nu ke acn se Jesus el muta we. Na elos koela kilus se ma mwet ul sac oan fac.
5 En Jezus hun geloof ziende, zeide tot den lamme: Zoon, de zonden zijn u vergeven!
Ke Jesus el liye lupan lulalfongi lalos, el fahk nu sin mwet ul sac, “Wen nutik, ma koluk lom nunak munas nu sum.”
6 Er waren nu sommigen van de schriftgeleerden daar gezeten, die in hun harten redeneerden:
Kutu sin mwet luti Ma Sap su muta we elos sifacna nunku in elos,
7 Hoe spreekt deze alzoo? Hij lastert! — Wie kan zonden vergeven, dan God alleen?
“Efu mwet se inge ku kaskas ouinge? El kaskas enum ke God! Wangin mwet ku in nunak munas ke ma koluk, a God mukena!”
8 En terstond bekende Jezus in zijn geest dat zij alzoo redeneerden in zich zelven, en zeide tot hen: Wat beredeneert gij deze dingen in uw harten?
In pacl sacna Jesus el etu ma elos nunku uh, na el fahk nu selos, “Efu kowos ku nunku ouingan?
9 Wat is gemakkelijker, tot den lamme te zeggen: Uw zonden zijn vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw bed op en ga heen!
Pia kac ma ac fisrasr in fahk nu sin mwet ul se inge uh, ‘Ma koluk lom nunak munas nu sum,’ ku in fahk, ‘Tukakek, srukak mwe oan kiom, ac fahsr’?
10 Maar opdat gij weten moogt dat de Zoon des menschen macht heeft op aarde om zonden te vergeven, — toen zeide Hij tot den lamme:
Nga fah akpwayei nu suwos lah oasr ku lun Wen nutin Mwet in nunak munas ke ma koluk fin faclu.” Ouinge el fahk nu sin mwet ul sac,
11 Ik zeg u, sta op, neem uw bed op en ga heen naar uw huis!
“Nga fahk nu sum, tuyak, srukak mwe oan kiom ac som nu lohm sum ah!”
12 En hij stond op en nam terstond het bed op en ging uit voor aller oogen, zoodat allen verbaasd waren en God de glorie gaven, zeggende: Zoo iets hebben wij nooit gezien!
Ke elos ngetang liye mwet sac, el tukakek, srukak mwe oan kial ac sulaklak som. Mwet nukewa arulana fwefela ac kaksakin God ac fahk, “Kut soenna liye lumah ouinge oemeet me!”
13 En Hij ging wederom uit naar de zee en al het volk kwam tot Hem en Hij onderwees hen.
Jesus el sifilpa folokla nu sisken Lulu Galilee. Un mwet puspis tuku nu yorol ac el mutawauk in lotelos.
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeüs, aan het tolhuis zitten, en Hij zeide tot hem: Volg Mij na! — En opstaande volgde hij Hem na.
Ac ke el fahsr kutu nu meet, el liye sie mwet eisani tax su muta in nien eisani tax; inel pa Levi wen natul Alphaeus. Ac Jesus el fahk nu sel, “Fahsr tukuk.” Na Levi el tuyak ac fahsr tokol.
15 En het geschiedde dat Hij aanlag in Levi’s huis, en veel tollenaars en zondaars lagen met Jezus en zijn discipelen mede aan; want er waren er velen en zij waren Hem nagevolgd.
Na tok Jesus el fungla in mongo in lohm sel Levi. Pukanten mwet eisani tax ac mwet koluk pac saya elos wi fahsr tukun Jesus, na in pacl se inge pus selos utyak welul ac mwet tumal lutlut mongo.
16 En de schriftgeleerden en fariseërs, als ze zagen dat Hij at met de tollenaars en zondaars, zeiden tot zijn discipelen: Waarom eet en drinkt Hij met de tollenaars en zondaars?
Kutu sin mwet luti Ma Sap su mwet Pharisee, elos liye ke Jesus el wi mwet koluk ac mwet eisani tax inge mongo, na elos siyuk sin mwet tumal lutlut lah efu el ku mongo ac nim yurin kain in mwet ouinge.
17 En Jezus dit hoorende zeide tot hen: Niet de gezonden hebben een geneesmeester noodig, maar de zieken; Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars!
Ac ke Jesus el lohng, el fahk nu selos, “Mwet ku elos tia enenu mwet ono, a mwet mas mukena. Nga tia tuku in pangon mwet suwoswos, a mwet koluk.”
18 En de discipelen van Johannes en van de fariseërs waren vastende, en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en die der fariseërs, maar uw discipelen vasten niet?
Sie pacl ah, mwet lutlut lal John Baptais ac mwet Pharisee elos lalo. Na kutu mwet tuku nu yurin Jesus ac siyuk sel, “Efu ku mwet lutlut lal John ac mwet lutlut lun mwet Pharisee elos lalo, a mwet lutlut lom tiana lalo?”
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen dan de bruiloftsgasten vasten terwijl de bruidegom bij hen is? Zoolang zij den bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten!
Ac Jesus el topuk, “Ya mwet kawuk lun mwet pisrla elos ac lalo ke mwet pisrla el muta yorolos? Tia ku! Lusen na pacl mwet pisrla el muta yorolos elos ac tia lalo.
20 maar er zullen dagen komen, als de bruidegom van hen is weggenomen, en dan zullen zij vasten in dien dag!
Tuh sie len, mwet pisrla el ac fah utukla lukelos, na pacl sacn elos ac fah lalo.
21 Niemand toch naait een stuk ongekrompen laken op een oud kleed; anders scheurt het ingezette stuk, dat nieuw is, van het oude af, en de scheur wordt erger.
“Wangin mwet sang ipin nuknuk sasu in pinis nuknuk mah, mweyen ipin nuknuk sasu sac ac tulakeni ac sacla kutu nuknuk mah sac, ac oru mihsa sac ac yokelik liki meet ah.
22 En niemand giet jongen wijn in oude zakken, anders doet de wijn de zakken barsten, en de wijn wordt uitgestort, en de zakken gaan verloren; maar jongen wijn moet men in nieuwe zakken gieten.
Oayapa wangin mwet okoaung wain sasu nu in pak in neinyuk wain matu, mweyen wain uh ac foklalik pak sac, na kewana wain ac mwe neinyuk wain ac musalla. Ouinge wain sasu enenu na in itukyang nu in mwe neinyuk sasu.”
23 En het geschiedde dat Hij op den sabbat door het korenveld ging, en zijn discipelen begonnen al gaande, aren te plukken.
Jesus ac mwet tumal lutlut elos fahsr sisken ima in wheat ke sie len Sabbath, ac mwet tumal lutlut mutawauk in olela wheat uh.
24 En de fariseërs zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbat wat niet geoorloofd is?
Na mwet Pharisee elos fahk nu sel Jesus, “Liye, ma mwet lutlut lom oru inge ke len Sabbath lain Ma Sap lasr!”
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, toen hij gebrek had en honger had, en zij die met hem waren?
Jesus el topuk ac fahk, “Ya kowos soenna rit ke ma David el oru ke pacl se oasr enenu lal ke mwe mongo? El ac mwet ma welul uh elos masrinsral,
26 Hoe hij is ingegaan in het huis Gods, ten tijde van Abjathar den hoogepriester, en de toonbrooden heeft gegeten, die niemand mag eten dan alleen de priesters, en dat hij gegeven heeft ook aan degenen die met hem waren?
na el som nu in lohm sin God ac mongo ke bread ma kisala nu sin God. Ma inge tuh sikyak ke pacl se Abiathar el Mwet Tol Fulat. Ke oakwuk lun Ma Sap lasr uh, mwet tol mukena ku in mongo ke bread inge, a David el mongo kac ac el sang pac kutu nu sin mwet lal.”
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mensch, en niet de mensch om den sabbat.
Na Jesus el fahk nu selos, “Len Sabbath orekla ke sripen mwet uh, ac tia mwet uh ke len Sabbath.
28 Zoo is de Zoon des menschen Heer, ook van den sabbat!
Ke ma inge Wen nutin Mwet el oayapa Leum lun len Sabbath.”
