Handelingen 24
1 Na vijf dagen nu kwam de hoogepriester Ananias af met sommige oudsten en een redenaar Tertullus, en zij klaagden Paulus aan voor den stadhouder.
Five days afterwards the High Priest Ananias came down with some of the Councillors and a barrister named Tertullus. They laid an information with the Governor against Paul;
2 En als hij geroepen was, begon Tertullus hem aldus te beschuldigen:
and, when the hearing came on, Tertullus began his speech for the prosecution.
3 Dat wij door u grooten vrede genieten, en dat er dezen volke door uw bestuur verbeteringen zijn aangebracht, erkennen wij altijd en overal, machtige Felix, met alle dankbaarheid!
“We owe it to your Excellency,” he said, “that we are enjoying profound peace, and we owe it to your foresight that this nation is constantly securing reforms — advantages which we very gratefully accept at all times and places.
4 Maar opdat ik u niet te lang ophoude, zoo bid ik u dat gij ons, naar uw welwillendheid, kortelijk wilt aanhooren.
But — not to be tedious — I beg you, with your accustomed fairness, to listen to a brief statement of our case.
5 Wij hebben toch bevonden dat deze man een pest is en een oproerstoker onder alle Joden over de geheele aarde, en een voorstander van de ketterij der Nazareners;
We have found this man a public pest; he is one who stirs up disputes among the Jews all the world over, and is a ringleader of the Nazarene heretics.
6 die zelfs getracht heeft den tempel te ontheiligen; dien wij ook gegrepen hebben, en naar onze wet hebben willen oordeelen,
He even attempted to desecrate the Temple itself, but we caught him;
7 maar de overste Lysias overviel ons met groot geweld en rukte hem uit onze handen,
8 gebiedende zijn beschuldigers tot u te komen; van hem zelven zult gij kunnen te weten komen al datgene waarvan wij hem beschuldigen, indien gij hem onderzoekt.
and you will be able, by examining him on all these points, to satisfy yourself as to the charges which we are bringing against him.”
9 En ook de Joden vielen hem aan, en zeiden dat deze dingen zoo waren.
The Jews also joined in the attack and bore out his statements.
10 En Paulus antwoordde, toen de stadhouder had gewenkt dat hij spreken zou: Wetende dat gij vele jaren rechter over dit volk geweest zijt, verantwoord ik mij welgemoed,
On a sign from the Governor, Paul made this reply: “Knowing, as I do, for how many years you have acted as Judge to this nation, it is with confidence that I undertake my own defence.
11 omdat gij kunt vernemen dat het niet meer dan twaalf dagen is geleden dat ik opgegaan ben naar Jerusalem om te aanbidden;
For you can easily ascertain that it is not more than twelve days ago that I went up to worship at Jerusalem,
12 en zij hebben mij niet in den tempel gevonden met iemand redetwistende, of een oploop van volk makende, noch in de synagogen, noch in de stad;
where my prosecutors never found me holding discussions with any one, or causing a crowd to collect — either in the Temple, or in the Synagogues, or about the city;
13 ook kunnen zij voor u niet bewijzen hetgeen waarvan zij mij nu beschuldigen.
and they cannot establish the charges which they are now making against me.
14 Maar dit beken ik voor u, dat ik, naar den weg dien zij ketterij noemen, den God der vaderen alzoo diene, geloovende al wat geschreven is in de wet en in de profeten,
This, however, I do acknowledge to you, that it is as a believer in the Cause which they call heretical, that I worship the God of my ancestors. At the same time, I believe everything that is in accordance with the Law and that is written in the prophets;
15 hebbende hope op God, die dezen zelf ook verwachten, dat er een verrijzenis zal zijn zoowel van rechtvaardigen als van onrechtvaardigen;
and I have a hope that rests in God — a hope which they also cherish — that there will one day be a resurrection of good and bad alike.
16 daarin oefen ik ook mij zelven om altijd een onberispelijke konsciëntie te hebben voor God en de menschen.
This being so, I strive at all times to keep my conscience clear before both God and man.
17 Na vele jaren nu ben ik gekomen om aalmoezen te doen aan mijn volk en offeranden;
After some years’ absence I had come to bring charitable gifts to my nation, and to make offerings;
18 en hiermede bezigzijnde, nadat ik mij afgezonderd had, vonden mij eenige Joden van Asië in den tempel, doch zonder volk en zonder opschudding.
and it was while engaged in this that they found me in the Temple, after completing a period of purification, but not with any crowd or disorder.
19 Dezen nu behoorden voor u tegenwoordig te zijn en mij te beschuldigen, indien zij iets tegen mij hebben,
There were, however, some Jews from Roman Asia who ought to have been here before you, and to have made any charge that they may have against me —
20 of wel, laat dezen zelven zeggen welk onrecht zij in mij gevonden hebben, toen ik voor den Raad stond,
Or else let my opponents here say what they found wrong in me when I was before the Council,
21 tenware dit ééne woord dat ik uitriep toen ik onder hen stond: Over de verrijzenis der dooden word ik heden door u geoordeeld!
except as to the one sentence that I shouted out as I stood among them — ‘It is about the resurrection of the dead that I am on my trial before you to-day’.”
22 Felix nu, die den weg des Heeren nauwkeuriger kende, stelde hen uit, zeggende: Als Lysias, de overste zal afgekomen zijn, dan zal ik uw zaken onderzoeken.
Felix, however, adjourned the case — though he had a fairly accurate knowledge of all that concerned the Cause — with the promise: “When Lysias, the commanding Officer, comes down, I will give my decision in your case.”
23 En hij gebood den hoofdman om Paulus te bewaren en meer vrijheid te geven, en om niemand der zijnen te verhinderen om hem te dienen.
So he gave orders to the Captain in charge of Paul to keep him in custody, but to relax the regulations, and not to prevent any of his personal friends from attending to his wants.
24 Na eenige dagen nu kwam Felix met Drusilla, zijn vrouw, die een Jodin was, en hij liet Paulus halen en hoorde hem over het geloof in Christus Jezus.
Some days later Felix came with his wife Drusilla, who was herself a Jewess, and, sending for Paul, listened to what he had to say about faith in Christ Jesus.
25 Doch toen Paulus sprak over rechtvaardigheid, en ingetogenheid, en het toekomend oordeel, werd Felix bevreesd en zeide: Ga voor ditmaal heen; ter gelegener tijd zal ik u tot mij roepen.
But, while Paul was speaking at length about righteousness, self-control, and the coming judgment, Felix became terrified, and interrupted him — “Go for the present, but, when I find an opportunity, I will send for you again.”
26 Tegelijk ook hoopte hij dat hem door Paulus geld zou worden gegeven, waarom hij hem ook meermalen liet roepen en met hem sprak.
He was hoping, too, for a bribe from Paul, and so he used to send for him frequently and talk with him.
27 Doch toen er twee jaar verloopen waren, kreeg Felix tot opvolger Porcius Festus; en daar Felix den Joden een gunst wilde bewijzen, liet hij Paulus gevangen achter.
But, after the lapse of two years, Felix was succeeded by Porcius Festus; and, wishing to gain popularity with the Jews, he left Paul a prisoner.
