Psalmien 124

1 Matkalaulu; Daavidin virsi. Ellei Herra olisi meidän kanssamme-näin sanokoon Israel-

Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

2 ellei Herra olisi meidän kanssamme, kun ihmiset nousevat meitä vastaan,

Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

3 niin he meidät elävältä nielisivät, kun heidän vihansa syttyy meitä vastaan;

Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

4 niin vedet upottaisivat meidät, virta tulvisi meidän sielumme ylitse;

Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

5 niin tulvisivat kuohuvat vedet meidän sielumme ylitse.

Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei antanut meitä heidän hammastensa raadeltaviksi.

Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

7 Meidän sielumme pääsi kuin lintu pyydystäjäin paulasta: paula katkesi, ja me pääsimme pois.

Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

8 Meidän apumme on Herran nimi, hänen, joka on tehnyt taivaan ja maan.

Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.