Psalmien 106

1 Halleluja! Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.

Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.

2 Kuka voi kertoa Herran voimalliset teot, julistaa kaiken hänen ylistyksensä?

Ко ће исказати силу Господњу? Испричати сву славу Његову?

3 Autuaat ne, jotka noudattavat oikeutta, jotka aina tekevät vanhurskauden!

Благо онима који држе истину и творе право свагда!

4 Muista minua, Herra, armolla, jota kansallesi osoitat, etsi minua avullasi,

Опомени ме се, Господе, по својој милости к народу свом; походи ме помоћу својом,

5 että minä näkisin sinun valittujesi onnen, iloitsisin sinun kansasi ilolla, kerskaisin sinun perintöosasi kanssa.

Да бих видео у добру изабране Твоје, веселио се у весељу народа Твог, хвалио се заједно с наследством Твојим.

6 Me olemme tehneet syntiä isäimme kanssa, me olemme pahoin tehneet ja olleet jumalattomat.

Згрешисмо с оцима својим, постасмо кривци, безаконици.

7 Eivät meidän isämme Egyptissä painaneet mieleensä sinun ihmeitäsi, eivät muistaneet sinun monia armotekojasi, vaan niskoittelivat meren rannalla, Kaislameren rannalla.

Оци наши у Мисиру не разумеше чудеса Твојих, не опомињаше се великих милости Твојих, и викаше крај мора, крај Црвеног Мора.

8 Kuitenkin hän pelasti heidät nimensä tähden, tehdäkseen voimansa tiettäväksi.

Али им Он поможе имена свог ради, да би показао силу своју.

9 Hän nuhteli Kaislamerta, ja se kuivui. Hän kuljetti heitä syvyyksissä niinkuin erämaassa.

Запрети Црвеном Мору, и пресахну; и преведе их преко бездане као преко пустиње;

10 Hän pelasti heidät vihamiehen kädestä ja lunasti heidät vihollisen vallasta.

И сачува их од руке ненавидникове, и избави их из руке непријатељеве.

11 Vedet peittivät heidän ahdistajansa, ei yhtäkään niistä jäänyt jäljelle.

Покри вода непријатеље њихове, ниједан од њих не оста.

12 Silloin he uskoivat hänen sanansa, veisasivat hänen ylistystään.

Тада вероваше речима Његовим, и певаше Му хвалу.

13 Mutta pian he unhottivat hänen tekonsa eivätkä odottaneet hänen neuvoansa.

Али брзо заборавише дела Његова, и не почекаше воље Његове.

14 Heissä syttyi himo erämaassa, ja he kiusasivat Jumalaa autiossa maassa.

Полакомише се у пустињи, и стадоше кушати Бога у земљи где се не живи.

15 Ja hän antoi heille, mitä he pyysivät, mutta lähetti heihin hivuttavan taudin.

Он испуни молбу њихову, али посла погибао на душу њихову.

16 Ja heissä syttyi leirissä kateus Moosesta vastaan ja Aaronia, Herran pyhää, vastaan.

Позавидеше Мојсију и Арону, ког беше Господ осветио.

17 Mutta maa aukeni ja nieli Daatanin ja peitti Abiramin joukkion.

Раседе се земља, и прождре Датана и затрпа чету Авиронову.

18 Ja heidän joukkiossaan syttyi tuli, liekki poltti jumalattomat.

И спали огањ чету њихову, и пламен сажеже безбожнике.

19 He tekivät vasikan Hoorebin juurella ja kumarsivat valettua kuvaa;

Начинише теле код Хорива, и клањаху се кипу.

20 he vaihtoivat Kunniansa ruohoa syövän härän kuvaan.

Мењаху славу своју на прилику вола, који једе траву.

21 He unhottivat Jumalan, pelastajansa, joka oli tehnyt Egyptissä suuria tekoja,

Заборавише Бога, Спаситеља свог, који је учинио велика дела у Мисиру,

22 ihmeitä Haamin maassa, peljättäviä tekoja Kaislameren rannalla.

Дивна у земљи Хамовој, страшна на Црвеном Мору.

23 Silloin hän aikoi hävittää heidät, mutta Mooses, hänen valittunsa, seisoi suojana hänen edessään ja käänsi pois hänen vihansa tuhoa tuottamasta.

И хтеде их истребити, да Мојсије изабраник Његов не стаде као у раселини пред Њим, и не одврати јарост Његову да их не истреби.

24 He pitivät halpana ihanan maan eivätkä uskoneet hänen sanaansa.

После не марише за земљу жељену, не вероваше речи Његовој.

25 He napisivat teltoissansa eivätkä kuulleet Herran ääntä.

Побунише се у шаторима својим, не слушаше глас Господњи.

26 Silloin hän nosti kätensä heitä vastaan kaataakseen heidät erämaassa,

И Он подиже руку своју на њих, да их побије у пустињи,

27 kaataakseen heidän jälkeläisensä pakanain seassa ja hajottaakseen heidät pakanamaihin.

Да побије племе њихово међу народима, и расеје их по земљама.

28 He antautuivat palvelemaan Baal-Peoria ja söivät kuolleitten jumalien uhreja.

И присташе за Велфегором, и једоше принесено на жртву мртвима.

29 He vihoittivat hänet teoillansa, ja niin vitsaus alkoi riehua heidän keskuudessaan.

И расрдише Бога делима својим, и удари у њих погибао.

30 Mutta Piinehas astui esiin ja pani tuomion toimeen, ja vitsaus taukosi.

И устаде Финес, и умилостиви, и престаде погибао.

31 Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, polvesta polveen, iankaikkisesti.

И то му се прими у правду, од колена до колена довека.

32 He vihoittivat hänet Meriban vetten luona, ja Mooseksen kävi pahoin heidän tähtensä.

И разгневише Бога на води Мериви, и Мојсије пострада њих ради;

33 Sillä he niskoittelivat Jumalan Henkeä vastaan, ja hän puhui huulillaan ajattelemattomasti.

Јер дотужише духу његовом, и погреши устима својим.

34 He eivät hävittäneet niitä kansoja, jotka Herra oli käskenyt heidän hävittää,

Не истребише народе, за које им је Господ рекао;

35 vaan pitivät yhteyttä pakanain kanssa ja oppivat heidän tekonsa.

Него се помешаше с незнабошцима, и научише дела њихова.

36 He palvelivat heidän jumalankuviansa, ja niistä tuli heille paula.

Стадоше служити идолима њиховим, и они им бише замка.

37 Ja he uhrasivat poikiansa ja tyttäriänsä riivaajille.

Синове своје и кћери своје приносише на жртву ђаволима.

38 He vuodattivat viatonta verta, poikiensa ja tyttäriensä verta, uhraten heidät Kanaanin epäjumalille, ja maa saastui veriveloista.

Проливаше крв праву; крв синова својих и кћери својих, које приношаху на жртву идолима хананским, и оскврни се земља крвним делима.

39 Näin he saastuttivat itsensä töillään ja olivat haureelliset teoissansa.

Оскврнише себе делима својим, и чинише прељубу поступањем својим.

40 Ja Herran viha syttyi hänen kansaansa vastaan, ja hän kyllästyi perintöosaansa.

И плану гнев Господњи на народ Његов, и омрзну Му део Његов.

41 Ja hän jätti heidät pakanain käsiin, ja heidän vihamiehensä vallitsivat heitä.

И предаде их у руке незнабожачке, и ненавидници њихови стадоше господарити над њима.

42 Heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja heidän täytyi painua niiden käden alle.

Досађиваше им непријатељи њихови, и они бише покорени под власт њихову.

43 Monet kerrat hän pelasti heidät, mutta he olivat uppiniskaiset omassa neuvossaan ja sortuivat pahain tekojensa tähden.

Много их је пута избављао, али Га они срдише намерама својим, и бише поништени за безакоње своје.

44 Mutta hän katsoi heihin heidän ahdistuksessaan, kun hän kuuli heidän valitushuutonsa.

Али Он погледа на невољу њихову, чувши тужњаву њихову,

45 Ja hän muisti heidän hyväkseen liittonsa ja armahti heitä suuressa laupeudessansa.

И опомену се завета свог с њима, и покаја се по великој милости својој;

46 Ja hän salli heidän saada armon kaikilta, jotka olivat vieneet heidät vankeuteen.

И учини, те их стадоше жалити сви који их беху заробили.

47 Pelasta meidät, Herra, meidän Jumalamme, ja kokoa meidät pakanain seasta, että me kiittäisimme sinun pyhää nimeäsi ja kerskauksemme olisi, että me sinua ylistämme.

Спаси нас, Господе Боже наш, и покупи нас из незнабожаца, да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом!

48 Kiitetty olkoon Herra, Israelin Jumala, iankaikkisesta iankaikkiseen. Ja kaikki kansa sanokoon: "Amen. Halleluja!"

Благословен Господ Бог Израиљев од века и довека! И сав народ нека каже: Амин! Алилуја!