Sananlaskujen 31

1 Lemuelin, Massan kuninkaan, sanat, joilla hänen äitinsä kasvatti häntä.

Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.

2 Mitä, poikani; mitä, kohtuni poika; mitä, lupausteni poika?

Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!

3 Älä anna voimaasi naisille, vaellustasi kuningasten turmelijatarten valtaan.

Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.

4 Ei sovi kuningasten, Lemuel, ei sovi kuningasten viiniä juoda eikä ruhtinasten kysellä: "Missä väkijuomaa?"

Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.

5 Muutoin hän juodessaan unhottaa, mitä saädetty on, ja vääntelee kaikkien kurjuuden lasten oikeuden.

Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.

6 Antakaa väkevää juomaa menehtyvälle ja viiniä murhemielisille.

Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.

7 Sellainen juokoon ja unhottakoon köyhyytensä älköönkä enää vaivaansa muistelko.

Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.

8 Avaa suusi mykän hyväksi, oikeuden hankkimiseksi kaikille sortuville.

Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.

9 Avaa suusi, tuomitse oikein, hanki kurjalle ja köyhälle oikeus.

Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.

10 Kelpo vaimon kuka löytää? Sellaisen arvo on helmiä paljon kalliimpi.

Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.

11 Hänen miehensä sydän häneen luottaa, eikä siltä mieheltä riistaa puutu.

Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.

12 Hän tekee miehellensä hyvää, ei pahaa, kaikkina elinpäivinänsä.

Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.

13 Hän puuhaa villat ja pellavat ja halullisin käsin askartelee.

Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.

14 Hän on kauppiaan laivojen kaltainen: leipänsä hän noutaa kaukaa.

Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.

15 Kun yö vielä on, hän nousee ja antaa ravinnon perheellensä, piioilleen heidän osansa.

Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;

16 Hän haluaa peltoa ja hankkii sen, istuttaa viinitarhan kättensä hedelmällä.

Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.

17 Hän voimalla vyöttää kupeensa ja käsivartensa vahvistaa.

Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.

18 Hankkeensa hän huomaa käyvän hyvin, ei sammu hänen lamppunsa yöllä.

Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.

19 Hän ojentaa kätensä kehrävarteen ja käyttelee värttinää kämmenissään.

Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.

20 Hän avaa kätensä kurjalle, ojentaa köyhälle molemmat kätensä.

Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.

21 Ei pelkää hän perheensä puolesta lunta, sillä koko hänen perheensä on puettu purppuravillaan.

Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.

22 Hän valmistaa itsellensä peitteitä; hienoa pellavaa ja punapurppuraa on hänen pukunsa.

Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.

23 Hänen miehensä on tunnettu porteissa, maanvanhinten seassa istuessansa.

Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.

24 Hän aivinapaitoja tekee ja myy, vöitä hän kauppiaalle toimittaa.

Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.

25 Vallalla ja kunnialla hän on vaatetettu, ja hän nauraa tulevalle päivälle.

Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.

26 Suunsa hän avaa viisauden sanoihin, hänen kielellään on lempeä opetus.

Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.

27 Hän tarkkaa talonsa menoa, eikä hän laiskan leipää syö.

Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.

28 Hänen poikansa nousevat ja kiittävät hänen onneansa; hänen miehensä nousee ja ylistää häntä:

Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:

29 "Paljon on naisia, toimellisia menoissaan, mutta yli niitten kaikkien kohoat sinä".

Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.

30 Pettävä on sulous, kauneus katoavainen; ylistetty se vaimo, joka Herraa pelkää!

Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.

31 Suokaa hänen nauttia kättensä hedelmiä, hänen tekonsa häntä porteissa ylistäkööt.

Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.