Jobin 18

1 Sitten suuhilainen Bildad lausui ja sanoi:

Отвещав же Валдад Савхейский, рече:

2 "Kuinka kauan te asetatte sanoille ansoja? Tulkaa järkiinne, sitten puhelemme.

доколе не престанеши? Пожди, да и мы возглаголем.

3 Miksi meitä pidetään elukkain veroisina, olemmeko teidän silmissänne tylsät?

И почто аки четвероножная умолчахом пред тобою?

4 Sinä, joka raivossasi raatelet itseäsi-sinunko tähtesi jätettäisiin maa autioksi ja kallio siirtyisi sijaltansa?

Пребысть ти гнев. Что бо? Аще ты умреши, не населенна ли будет поднебесная? Или превратятся горы из оснований?

5 Ei, jumalattomain valo sammuu, eikä hänen tulensa liekki loista.

И свет нечестивых угаснет, и не произыдет их пламень:

6 Valo pimenee hänen majassansa, ja hänen lamppunsa sammuu hänen päänsä päältä.

свет его тма в жилищи, светилник же в нем угаснет:

7 Hänen väkevät askeleensa supistuvat ahtaalle, ja hänen oma neuvonsa kaataa hänet maahan.

да уловят меншии имения его, погрешит же его совет:

8 Sillä hänen omat jalkansa vievät hänet verkkoon, hän käyskentelee katetun pyyntihaudan päällä.

ввержена же бысть нога его в пругло, мрежею да повиется:

9 Paula tarttuu hänen kantapäähänsä, ansa käy häneen kiinni;

да приидут же нань пругла, укрепит нань жаждущих:

10 hänelle on maahan kätketty pyydys, polulle häntä varten silmukka.

скрыся в земли уже его, и ятие его на стези.

11 Kauhut peljättävät häntä kaikkialta ja ajavat häntä kintereillä kiitäen.

Окрест да погубят его болезни: мнози же окрест ног его обыдут во гладе теснем:

12 Nälkäiseksi käy hänen vaivansa, ja turmio vartoo hänen kaatumistaan.

падение же ему уготовано велико.

13 Hänen ruumiinsa jäseniä kalvaa, hänen jäseniänsä kalvaa kuoleman esikoinen.

Поядены же да будут плесны ног его, красная же его да пояст смерть.

14 Hänet temmataan pois majastansa, turvastansa; hänet pannaan astumaan kauhujen kuninkaan tykö.

Отторжено же буди от жития его изцеление, да имет же его беда виною царскою.

15 Hänen majassansa asuu outoja, hänen asuinpaikallensa sirotetaan tulikiveä.

Да вселится в храмине его в нощи его, посыпана да будут лепотная его жупелом:

16 Alhaalta kuivuvat hänen juurensa, ylhäältä kuihtuvat hänen oksansa.

под ним корения его да изсохнут, свыше же нападет пожатие его.

17 Hänen muistonsa katoaa maasta, eikä hänen nimeänsä kadulla mainita.

Память его да погибнет от земли, и (не) будет имя его на лицы внешнем:

18 Hänet sysätään valosta pimeyteen ja karkoitetaan maan piiristä.

да отринет его от света во тму:

19 Ei sukua, ei jälkeläistä ole hänellä kansansa seassa, eikä ketään jää jäljelle hänen asuntoihinsa.

не будет знаемь в людех его, ниже спасен в поднебесней дом его:

20 Lännen asujat hämmästyvät hänen tuhopäiväänsä, idän asujat valtaa vavistus.

но в своих ему поживут инии, над ним воздохнуша последнии, первых же объя чудо.

21 Näin käy väärintekijän huoneelle, näin sen asuinpaikalle, joka ei Jumalasta välitä."

Сии суть домове неправедных, сие же место неведущих Бога.