< Jobin 18 >

1 Sitten suuhilainen Bildad lausui ja sanoi:
Então respondeu Bildad, o suhita, e disse:
2 "Kuinka kauan te asetatte sanoille ansoja? Tulkaa järkiinne, sitten puhelemme.
Até quando não fareis fim de palavras? considerai bem, e então falaremos.
3 Miksi meitä pidetään elukkain veroisina, olemmeko teidän silmissänne tylsät?
Porque somos estimados como bestas, e imundos aos vossos olhos?
4 Sinä, joka raivossasi raatelet itseäsi-sinunko tähtesi jätettäisiin maa autioksi ja kallio siirtyisi sijaltansa?
Oh tu, que despedaças a tua alma na tua ira, será a terra deixada por tua causa? e remover-se-ão as rochas do seu lugar?
5 Ei, jumalattomain valo sammuu, eikä hänen tulensa liekki loista.
Na verdade, a luz dos ímpios se apagará, e a faísca do seu fogo não resplandecerá.
6 Valo pimenee hänen majassansa, ja hänen lamppunsa sammuu hänen päänsä päältä.
A luz se escurecerá nas suas tendas, e a sua lâmpada sobre ele se apagará.
7 Hänen väkevät askeleensa supistuvat ahtaalle, ja hänen oma neuvonsa kaataa hänet maahan.
Os passos do seu poder se estreitarão, e o seu conselho o derribará.
8 Sillä hänen omat jalkansa vievät hänet verkkoon, hän käyskentelee katetun pyyntihaudan päällä.
Porque por seus próprios pés é lançado na rede, e andará nos fios enredados.
9 Paula tarttuu hänen kantapäähänsä, ansa käy häneen kiinni;
O laço o apanhará pelo calcanhar, e prevalecerá contra ele o salteador.
10 hänelle on maahan kätketty pyydys, polulle häntä varten silmukka.
Está escondida debaixo da terra uma corda, e uma armadilha na vereda,
11 Kauhut peljättävät häntä kaikkialta ja ajavat häntä kintereillä kiitäen.
Os assombros o espantarão em redor, e o farão correr de uma parte para a outra, por onde quer que apresse os passos.
12 Nälkäiseksi käy hänen vaivansa, ja turmio vartoo hänen kaatumistaan.
Será faminto o seu rigor, e a destruição está pronta ao seu lado.
13 Hänen ruumiinsa jäseniä kalvaa, hänen jäseniänsä kalvaa kuoleman esikoinen.
O primogênito da morte consumirá as costelas da sua pele: consumirá, digo, os seus membros.
14 Hänet temmataan pois majastansa, turvastansa; hänet pannaan astumaan kauhujen kuninkaan tykö.
A sua confiança será arrancada da sua tenda, e isto o fará caminhar para o rei dos assombros.
15 Hänen majassansa asuu outoja, hänen asuinpaikallensa sirotetaan tulikiveä.
Morará na sua mesma tenda, não lhe ficando nada: espalhar-se-á enxofre sobre a sua habitação.
16 Alhaalta kuivuvat hänen juurensa, ylhäältä kuihtuvat hänen oksansa.
Por debaixo se secarão as suas raízes, e por de cima serão cortados os seus ramos.
17 Hänen muistonsa katoaa maasta, eikä hänen nimeänsä kadulla mainita.
A sua memória perecerá da terra, e pelas praças não terá nome.
18 Hänet sysätään valosta pimeyteen ja karkoitetaan maan piiristä.
Da luz o lançarão nas trevas, e afugenta-lo-ão do mundo.
19 Ei sukua, ei jälkeläistä ole hänellä kansansa seassa, eikä ketään jää jäljelle hänen asuntoihinsa.
Não terá filho nem neto entre o seu povo, e resto nenhum dele ficará nas suas moradas.
20 Lännen asujat hämmästyvät hänen tuhopäiväänsä, idän asujat valtaa vavistus.
Do seu dia se espantarão os vindouros, e os antigos serão sobresaltados de horror.
21 Näin käy väärintekijän huoneelle, näin sen asuinpaikalle, joka ei Jumalasta välitä."
Tais são, na verdade, as moradas do perverso, e este é o lugar do que não conhece a Deus.

< Jobin 18 >