Psalmien 106

1 Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.

2 Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?

Ко ће исказати силу Господњу? Испричати сву славу Његову?

3 Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.

Благо онима који држе истину и творе право свагда!

4 Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,

Опомени ме се, Господе, по својој милости к народу свом; походи ме помоћу својом,

5 Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.

Да бих видео у добру изабране Твоје, веселио се у весељу народа Твог, хвалио се заједно с наследством Твојим.

6 Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.

Згрешисмо с оцима својим, постасмо кривци, безаконици.

7 Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.

Оци наши у Мисиру не разумеше чудеса Твојих, не опомињаше се великих милости Твојих, и викаше крај мора, крај Црвеног Мора.

8 Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.

Али им Он поможе имена свог ради, да би показао силу своју.

9 Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,

Запрети Црвеном Мору, и пресахну; и преведе их преко бездане као преко пустиње;

10 Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.

И сачува их од руке ненавидникове, и избави их из руке непријатељеве.

11 Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.

Покри вода непријатеље њихове, ниједан од њих не оста.

12 Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.

Тада вероваше речима Његовим, и певаше Му хвалу.

13 Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.

Али брзо заборавише дела Његова, и не почекаше воље Његове.

14 He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.

Полакомише се у пустињи, и стадоше кушати Бога у земљи где се не живи.

15 Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.

Он испуни молбу њихову, али посла погибао на душу њихову.

16 Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.

Позавидеше Мојсију и Арону, ког беше Господ осветио.

17 Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,

Раседе се земља, и прождре Датана и затрпа чету Авиронову.

18 Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.

И спали огањ чету њихову, и пламен сажеже безбожнике.

19 He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.

Начинише теле код Хорива, и клањаху се кипу.

20 Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.

Мењаху славу своју на прилику вола, који једе траву.

21 He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,

Заборавише Бога, Спаситеља свог, који је учинио велика дела у Мисиру,

22 Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.

Дивна у земљи Хамовој, страшна на Црвеном Мору.

23 Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.

И хтеде их истребити, да Мојсије изабраник Његов не стаде као у раселини пред Њим, и не одврати јарост Његову да их не истреби.

24 Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,

После не марише за земљу жељену, не вероваше речи Његовој.

25 Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.

Побунише се у шаторима својим, не слушаше глас Господњи.

26 Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,

И Он подиже руку своју на њих, да их побије у пустињи,

27 Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.

Да побије племе њихово међу народима, и расеје их по земљама.

28 Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,

И присташе за Велфегором, и једоше принесено на жртву мртвима.

29 Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.

И расрдише Бога делима својим, и удари у њих погибао.

30 Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.

И устаде Финес, и умилостиви, и престаде погибао.

31 Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.

И то му се прими у правду, од колена до колена довека.

32 Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;

И разгневише Бога на води Мериви, и Мојсије пострада њих ради;

33 Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.

Јер дотужише духу његовом, и погреши устима својим.

34 Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,

Не истребише народе, за које им је Господ рекао;

35 Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,

Него се помешаше с незнабошцима, и научише дела њихова.

36 Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.

Стадоше служити идолима њиховим, и они им бише замка.

37 Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,

Синове своје и кћери своје приносише на жртву ђаволима.

38 Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,

Проливаше крв праву; крв синова својих и кћери својих, које приношаху на жртву идолима хананским, и оскврни се земља крвним делима.

39 Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.

Оскврнише себе делима својим, и чинише прељубу поступањем својим.

40 Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,

И плану гнев Господњи на народ Његов, и омрзну Му део Његов.

41 Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.

И предаде их у руке незнабожачке, и ненавидници њихови стадоше господарити над њима.

42 Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.

Досађиваше им непријатељи њихови, и они бише покорени под власт њихову.

43 Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.

Много их је пута избављао, али Га они срдише намерама својим, и бише поништени за безакоње своје.

44 Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,

Али Он погледа на невољу њихову, чувши тужњаву њихову,

45 Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,

И опомену се завета свог с њима, и покаја се по великој милости својој;

46 Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.

И учини, те их стадоше жалити сви који их беху заробили.

47 Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.

Спаси нас, Господе Боже наш, и покупи нас из незнабожаца, да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом!

48 Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!

Благословен Господ Бог Израиљев од века и довека! И сав народ нека каже: Амин! Алилуја!