Psalmaro 49
1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
Psaume des enfants de Coré, au maître chantre. Vous tous peuples, entendez ceci; vous habitants du monde, prêtez l'oreille.
2 Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
Que ceux du bas état, et ceux qui sont d'une condition élevée écoutent; pareillement le riche et le pauvre.
3 Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
Ma bouche prononcera des discours pleins de sagesse, et ce que mon cœur a médité sont des choses pleines de sens.
4 Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
Je prêterai l'oreille à un propos sentencieux, j'exposerai mes dits notables sur le violon.
5 Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
Pourquoi craindrai-je au mauvais temps, quand l'iniquité de mes talons m'environnera?
6 Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
Il y en a qui se fient en leurs biens, et qui se glorifient en l'abondance de leurs richesses.
7 Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
Personne ne pourra avec ses richesses racheter son frère, ni donner à Dieu sa rançon.
8 (Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
Car le rachat de leur âme est trop considérable, et il ne se fera jamais;
9 Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
Pour faire qu'il vive encore à jamais et qu'il ne voie point la fosse.
10 Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
Car on voit que les sages meurent, et pareillement que le fol et l'abruti périssent, et qu'ils laissent leurs biens à d'autres.
11 Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
Leur intention est que leurs maisons durent à toujours, et que leurs habitations demeurent d'âge en âge; ils ont appelé les terres de leur nom;
12 Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
Et toutefois l'homme ne se maintient point dans ses honneurs, [mais] il est rendu semblable aux bêtes brutes qui périssent [entièrement].
13 Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
Ce chemin qu'ils tiennent, leur tourne à folie, [et néanmoins] leurs successeurs prennent plaisir à leurs enseignements; (Sélah)
14 Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
Ils seront mis au sépulcre comme des brebis; la mort se repaîtra d'eux, et les hommes droits auront domination sur eux au matin, et leur force sera le sépulcre pour les y faire consumer, chacun d'eux étant transporté hors de son domicile. (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du sépulcre, quand il me prendra à soi; (Sélah) (Sheol h7585)
16 Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
Ne crains point quand tu verras quelqu'un enrichi, [et] quand la gloire de sa maison sera multipliée.
17 Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
Car lorsqu'il mourra, il n'emportera rien; sa gloire ne descendra point après lui.
18 Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
Quoiqu'il ait béni son âme en sa vie, et quoiqu'on te loue parce que tu te seras fait du bien;
19 Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
Venant jusques à la race des pères de chacun d'eux, [ce sera comme] s'ils n'avaient jamais vu la lumière.
20 Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
L'homme qui est en honneur, [et] n'a point d'intelligence, est semblable aux bêtes brutes qui périssent [entièrement]
