Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Why do the nations rage, and the peoples plot a vain thing?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

The kings of the earth take a stand, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his Anointed, saying,

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

“Let’s break their bonds apart, and cast their cords from us.”

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

He who sits in the heavens will laugh. The Lord will have them in derision.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Then he will speak to them in his anger, and terrify them in his wrath:

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

“Yet I have set my King on my holy hill of Zion.”

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

I will tell of the decree: The LORD said to me, “You are my son. Today I have become your father.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Ask of me, and I will give the nations for your inheritance, the uttermost parts of the earth for your possession.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

You shall break them with a rod of iron. You shall dash them in pieces like a potter’s vessel.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Now therefore be wise, you kings. Be instructed, you judges of the earth.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Give sincere homage to the Son, lest he be angry, and you perish on the way, for his wrath will soon be kindled. Blessed are all those who take refuge in him.