Psalmaro 147

1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

Louez l'Eternel; car c'est une chose bonne de psalmodier à notre Dieu, car c'est une chose agréable; [et] la louange en est bienséante.

2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

L'Eternel est celui qui bâtit Jérusalem; il rassemblera ceux d'Israël qui sont dispersés çà et là.

3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Il guérit ceux qui sont brisés de cœur, et il bande leurs plaies.

4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.

5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

Notre Seigneur est grand et d'une grande puissance, son intelligence est incompréhensible.

6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

L'Eternel maintient les débonnaires, [mais] il abaisse les méchants jusqu’en terre.

7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

Chantez à l'Eternel avec action de grâces, vous entre-répondant les uns aux autres; psalmodiez avec la harpe à notre Dieu;

8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

Qui couvre de nuées les cieux; qui apprête la pluie pour la terre; qui fait produire le foin aux montagnes;

9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

Qui donne la pâture au bétail, et aux petits du corbeau, qui crient.

10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

Il ne prend point de plaisir en la force du cheval; il ne fait point cas des jambières de l'homme.

11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

L'Eternel met son affection en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.

12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Jérusalem, loue l'Eternel; Sion, loue ton Dieu.

13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.

14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

C'est lui qui rend paisibles tes contrées, et qui te rassasie de la mœlle du froment.

15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

C'est lui qui envoie sa parole sur la terre, [et] sa parole court avec beaucoup de vitesse.

16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

C'est lui qui donne la neige comme [des flocons] de laine, et qui répand la bruine comme de la cendre.

17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

C'est lui qui jette sa glace comme par morceaux; et qui est-ce qui pourra durer devant sa froidure?

18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, [et] les eaux s'écoulent.

19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Il déclare ses paroles à Jacob, et ses statuts et ses ordonnances à Israël.

20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

Il n'a pas fait ainsi à toutes les nations, c'est pourquoi elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l'Eternel.