Psalmaro 14

1 Al la ĥorestro. De David. La sensaĝulo diris en sia koro: Dio ne ekzistas. Ili sentaŭgiĝis, ili abomeniĝis pro siaj faroj; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.

For the Chief Musician. By David. The fool has said in his heart, “There is no God.” They are corrupt. They have done abominable deeds. There is no one who does good.

2 La Eternulo el la ĉielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, ĉu ekzistas prudentulo, kiu serĉas Dion.

The LORD looked down from heaven on the children of men, to see if there were any who understood, who sought after God.

3 Ĉiuj devojiĝis, ĉiuj malvirtiĝis; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas eĉ unu.

They have all gone aside. They have together become corrupt. There is no one who does good, no, not one.

4 Ĉu ne prudentiĝos ĉiuj, kiuj faras malbonon, Kiuj manĝas mian popolon, kiel oni manĝas panon, Kaj kiuj ne vokas al la Eternulo?

Have all the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and don’t call on the LORD?

5 Tie ili forte ektimis, Ĉar Dio estas en la generacio de la justuloj.

There they were in great fear, for God is in the generation of the righteous.

6 Vi malhonoris la konsilon de malriĉulo, Sed la Eternulo estas lia rifuĝejo.

You frustrate the plan of the poor, because the LORD is his refuge.

7 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam la Eternulo revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj ĝojos Izrael.

Oh that the salvation of Israel would come out of Zion! When the LORD restores the fortunes of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.