Psalmaro 139
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
[Psalm lal David] LEUM GOD, kom liyeyu ac eteyu.
2 Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
Kom etu ma nukewa nga oru; Kom ne muta loes likiyu, kom etu nunak luk nukewa.
3 Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
Kom liyeyu lah nga orekma, ku nga mongla; Kom etu mukuikui luk nukewa.
4 Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
Meet liki na nga kaskas, Kom etu tari lah mea nga ac fahk.
5 De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
Kom apinyula ke siska nukewa, Kom karinginyu ke ku lom.
6 Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
Etu lom keik uh arulana yohk, Yohk liki ma nga ku in kalem kac.
7 Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
Nga ac som nu ya in kaingla liki kom? Nga ac kaing nu ya liki ye motom?
Nga fin som nu inkusrao, kom oasr we; Nga fin ona infulan misa, kom oasr pac we. (Sheol h7585)
9 Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
Nga finne sokla loesla liki kutulap, Ku muta yen loeslana nu roto,
10 Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
Kom ac oasr pac we in pwenyu, Kom ac oasr pa ingo in kasreyu.
11 Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
Nga ku in siyuk lohsr uh in wikinyula Ku kalem su rauniyula in ekla nu ke fong,
12 Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
Tusruktu, lohsr uh el tia lohsr nu sum, Ac fong uh arulana kalem nu sum, oana len. Lohsr ac kalem oana sie nu sum.
13 Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
Kom lumahla ip nukewa ke monuk; Kom oakiyuwi insien nina kiuk.
14 Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
Nga kaksakin kom mweyen fal mwet uh in sangeng sum. Ma nukewa kom oru, usrnguk ac wolana, Nga etu ouinge ke insiuk nufon.
15 Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
Ke mutawauk in lumweyuk sri keik uh, Ac oakiyuki wo insien nina kiuk, Ke nga kapkapak ingo in lukma, Kom nuna etu lah nga oasr we.
16 Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
Kom tuh liyeyu meet liki nga isusla. Pisen len ma oakiyuki nu sik tuh nga in moul Simla tari in book nutum Meet liki na kais sie ma inge mutawauk.
17 Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
O God, arulana pus nunak lom, Ac arulana upa nu sik in kalem kac.
18 Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
Nga fin oek, pisalos ac pus liki puk uh. Ke nga ngutalik, nga srakna muta yurum.
19 Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
O God, nga kena tuh kom in uniya mwet koluk! Nga arulana kena tuh mwet sulallal in fahsr likiyu.
20 Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
Elos fahk ma koluk keim; Elos fahk kas na koluk lain Inem.
21 Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
O LEUM GOD, nga arulana srungalos su srungakom! Nga kwaselos su tuyak lain Kom.
22 Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
Nga srungalos na pwaye; Nga oakalos mwet lokoalok luk.
23 Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
Liyeyu, O God, ac etu insiuk; Srikeyu, ac konauk nunak luk.
24 Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
Suk lah oasr kutena ma sufal in nga Ac kolyu ke inkanek kawil nu tok.
