Psalmaro 121

1 Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

Cantique de Mahaloth. J'élève mes yeux vers les montagnes, d'où me viendra le secours.

2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

Mon secours vient de l'Eternel qui a fait les cieux et la terre.

3 Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

Il ne permettra point que ton pied soit ébranlé; celui qui te garde ne sommeillera point.

4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

Voilà, celui qui garde Israël ne sommeillera point, et ne s'endormira point.

5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

L'Eternel est celui qui te garde, l'Eternel est ton ombre, il est à ta main droite.

6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

Le soleil ne donnera point sur toi, de jour; ni la lune, de nuit.

7 La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

L'Eternel te gardera de tout mal, il gardera ton âme.

8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

L'Eternel gardera ton issue et ton entrée, dès maintenant et à toujours.