Psalmaro 109

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.

2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.

3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.

4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.

5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.

6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.

7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.

8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.

9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.

10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.

11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.

12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.

13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.

14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.

15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.

16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.

17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.

18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.

19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.

20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.

21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;

22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.

23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.

24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.

25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.

26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;

27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.

28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.

29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.

30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;

31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.