Psalmaro 108

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

Cantique de Psaume de David. Mon cœur est disposé, ô Dieu! ma gloire l'est aussi, je chanterai et je psalmodierai.

2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

Réveille-toi, ma musette et ma harpe, je me réveillerai à l'aube du jour.

3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

Eternel, je te célébrerai parmi les peuples, et je te psalmodierai parmi les nations.

4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

Car ta bonté est grande par-dessus les cieux, et ta vérité atteint jusqu’aux nues.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

Ô Dieu! élève-toi sur les cieux, et que ta gloire soit sur toute la terre.

6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

Afin que ceux que tu aimes soient délivrés; sauve-moi par ta droite, et exauce-moi.

7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

Dieu a parlé en son Sanctuaire; je me réjouirai; je partagerai Sichem, et mesurerai la vallée de Succoth.

8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

Galaad sera à moi, Manassé [sera] à moi, et Ephraïm sera ma principale force, Juda mon Législateur.

9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

Moab sera le bassin où je me laverai, je jetterai mon soulier sur Edom, je triompherai de la Palestine.

10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

Qui sera-ce qui me conduira en la ville munie? qui sera-ce qui me conduira jusques en Edom?

11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

Ne sera-ce pas toi, ô Dieu! qui nous avais rejetés, et qui ne sortais plus, ô Dieu! avec nos armées?

12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

Donne-nous secours pour sortir de la détresse; car la délivrance [qu'on attend] de l'homme est vaine.

13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

Nous ferons des actions de valeur en Dieu, et il foulera nos ennemis.