Psalmaro 106

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Louez l'Eternel. Célébrez l'Eternel; car il [est] bon, parce que sa bonté demeure à toujours.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Qui pourrait réciter les exploits de l'Eternel? Qui pourrait faire retentir toute sa louange?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Ô que bienheureux sont ceux qui observent la justice, [et] qui font en tout temps ce qui est juste!

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Eternel, souviens-toi de moi selon la bienveillance que tu portes à ton peuple, et aie soin de moi selon ta délivrance.

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Afin que je voie le bien de tes élus, que je me réjouisse dans la joie de ta nation, [et] que je me glorifie avec ton héritage.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Nous avons péché avec nos pères, nous avons agi iniquement, nous avons mal fait.

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nos pères n'ont point été attentifs à tes merveilles en Egypte; ils ne se sont point souvenus de la multitude de tes faveurs; mais ils ont été rebelles auprès de la mer, vers la mer Rouge.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Toutefois il les délivra pour l'amour de son Nom, afin de donner à connaître sa puissance.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Car il tança la mer Rouge, et elle se sécha, et il les conduisit par les gouffres comme par le désert;

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Et les délivra de la main de ceux qui [les] haïssaient, et les garantit de la main de l'ennemi.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Et les eaux couvrirent leurs oppresseurs, il n'en resta pas un seul.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Alors ils crurent à ses paroles, [et] ils chantèrent sa louange.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

[Mais] ils mirent incontinent en oubli ses œuvres, et ne s'attendirent point à son conseil.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Mais ils furent épris de convoitise au désert, et ils tentèrent le [Dieu] Fort au lieu inhabitable.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Alors il leur donna ce qu'ils avaient demandé, toutefois il leur envoya une phtisie en leur corps.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Ils portèrent envie à Moïse dans le camp, [et] à Aaron le saint de l'Eternel.

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

La terre s'ouvrit, et engloutit Dathan, et couvrit la bande d'Abiram.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Aussi le feu s'alluma en leur assemblée, [et] la flamme brûla les méchants.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Ils firent un veau en Horeb, et se prosternèrent devant l'image de fonte.

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Ils changèrent leur gloire en la figure d'un bœuf qui mange l'herbe.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Ils oublièrent le [Dieu] Fort, leur Libérateur, qui avait fait de grandes choses en Egypte;

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Des choses merveilleuses au pays de Cam, et des choses terribles sur la mer Rouge.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

C'est pourquoi il dit qu'il les détruirait; mais Moïse son élu se tint à la brèche devant lui, pour détourner sa fureur, afin qu'il ne [les] défît point.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Ils méprisèrent le pays désirable, [et] ne crurent point à sa parole.

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Et ils se mutinèrent dans leurs tentes, et n'obéirent point à la voix de l'Eternel.

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

C'est pourquoi il leur jura la main levée, qu'il les renverserait dans le désert,

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Et qu'il accablerait leur postérité parmi les nations, et qu'il les disperserait par les pays.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Ils se joignirent aux adorateurs de Bahal-Péhor, et mangèrent des sacrifices des morts.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Et ils dépitèrent [Dieu] par les choses à quoi ils s'adonnèrent, tellement qu'une plaie fit brèche sur eux.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Mais Phinées se présenta, et fit justice; et la plaie fut arrêtée.

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Et cela lui a été alloué pour justice dans tous les âges à jamais.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Ils excitèrent aussi sa colère près des eaux de Mériba, et il en avint du mal à Moïse à cause d'eux.

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Car ils chagrinèrent son esprit, et il parla légèrement de ses lèvres.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Ils n'ont point détruit les peuples que l'Eternel leur avait dit;

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Mais ils se sont mêlés parmi ces nations, et ils ont appris leurs manières de faire;

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Et ont servi à leurs faux dieux, lesquels leur ont été en pièges.

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Car ils ont sacrifié leurs fils et leurs filles aux démons.

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Et ils ont répandu le sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, lesquels ils ont sacrifiés aux faux dieux de Canaan; et le pays a été souillé de sang.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Et ils ont été souillés par leurs œuvres, et ont paillardé par les choses à quoi ils se sont adonnés.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

C'est pourquoi la colère de l'Eternel s'est embrasée contre son peuple, et il a eu en abomination son héritage.

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Et il les a livrés entre les mains des nations, et ceux qui les haïssaient, ont dominé sur eux.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Et leurs ennemis les ont opprimés, et ils ont été humiliés sous leur main.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Il les a souvent délivrés, mais ils l'ont irrité par leur conseil, et ils ont été mis en langueur par leur iniquité.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Toutefois il les a regardés dans leur détresse, quand il entendait leur clameur.

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Et il s'est souvenu en leur faveur de son alliance, et s'est repenti selon la grandeur de ses compassions.

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Et il a fait que ceux qui les avaient emmenés captifs, ont eu pitié d'eux.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Eternel notre Dieu, délivre-nous et nous recueille d'entre les nations, afin que nous célébrions le Nom de ta sainteté, et que nous nous glorifiions en ta louange.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Béni soit l'Eternel, le Dieu d'Israël, depuis un siècle jusqu’à l'autre siècle! et que tout le peuple dise, Amen! Louez l'Eternel.