Psalmaro 106

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Alléluia! Rendez hommage à l’Eternel, car sa grâce dure à jamais.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Qui saura dire la toute-puissance de l’Eternel, exprimer toute sa gloire?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Heureux ceux qui respectent le droit, pratiquent la justice en tout temps!

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Souviens-toi de moi, ô Eternel, dans ta bienveillance pour ton peuple, veille sur moi, par ta protection,

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

pour que je puisse voir le bonheur de tes élus, me réjouir de la joie de ton peuple, me glorifier de concert avec ton héritage.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Nous avons péché tout comme nos pères, nous avons mal agi, nous sommes coupables!

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nos pères, en Egypte, n’ont pas compris tes miracles, ni gardé le souvenir de tes nombreux bienfaits! Ils se révoltèrent aux bords de la mer, de la mer des Joncs.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Lui cependant les secourut à cause de son nom, pour faire connaître sa puissance.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Il apostropha la mer des Joncs, et elle se dessécha, il leur fit traverser les flots comme une terre nue.

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Il leur porta secours contre l’oppresseur, les délivra de la main de l’ennemi.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Les eaux recouvrirent leurs persécuteurs, pas un d’entre eux n’en réchappa.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Alors ils eurent foi en ses paroles, et chantèrent ses louanges.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Bien vite ils oublièrent ses œuvres; ils ne mirent pas leur attente dans ses desseins.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Ils furent pris d’ardentes convoitises dans le désert, et mirent Dieu à l’épreuve dans la solitude.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Il leur accorda ce qu’ils réclamaient, mais envoya la consomption dans leurs organes.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, d’Aaron, le saint de l’Eternel.

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

La terre, s’entrouvrant, engloutit Dathan, elle se referma sur la bande d’Abirâm.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Un feu consuma leur troupe, une flamme embrasa les impies.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Ils fabriquèrent un veau près du Horeb, et se prosternèrent devant une idole en fonte.

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Ils troquèrent ainsi leur gloire contre l’effigie d’un bœuf qui broute l’herbe.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Ils avaient oublié Dieu, leur sauveur, qui avait accompli de si grandes choses en Egypte,

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

des merveilles dans le pays de Cham, de formidables prodiges près de la mer des Joncs.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Il parlait de les anéantir, si Moïse, son élu, ne se fût placé sur la brèche devant lui, pour détourner sa colère prête à tout détruire.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Puis ils montrèrent du dédain pour un pays délicieux, n’ayant pas foi en sa parole.

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Ils murmurèrent dans leurs tentes, n’écoutèrent point la voix de l’Eternel;

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

et il leva la main contre eux pour jurer qu’il les ferait succomber dans le désert,

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

qu’il rejetterait leurs descendants parmi les nations, et les disperserait dans leurs contrées.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Ils se prostituèrent à Baal-Peor, et mangèrent des sacrifices offerts à des dieux inanimés.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Ils déchaînèrent la colère par leurs actes, et un fléau fit irruption parmi eux.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Mais Phinéas se leva pour faire justice, et le fléau cessa de sévir.

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Cette action lui fut comptée comme un mérite, d’âge en âge, jusque dans l’éternité.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Ils suscitèrent le courroux divin aux eaux de Meriba, et il advint du mal à Moïse à cause d’eux.

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Car ils furent rebelles à l’esprit de Dieu, et ses lèvres prononcèrent l’arrêt.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Ils n’exterminèrent point les nations que l’Eternel leur avait désignées.

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Ils se mêlèrent aux peuples et s’inspirèrent de leurs coutumes,

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

adorant leurs idoles, qui devinrent pour eux un piège.

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

répandirent du sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils immolaient aux idoles de Canaan, et le pays fut déshonoré par des flots de sang.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Ils se souillèrent par leurs œuvres, et leurs actes furent une longue prostitution.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

La colère de l’Eternel s’alluma contre son peuple, et il prit en horreur son héritage.

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Il les livra au pouvoir des nations, ceux qui les haïssaient devinrent leurs maîtres.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Leurs ennemis les opprimèrent, et les firent plier sous leur joug.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Maintes fois Dieu les délivra, mais ils redevenaient rebelles de propos délibéré, et tombaient en décadence par leurs fautes.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Il devenait attentif à leur détresse, quand il entendait leurs supplications,

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

se souvenant, pour leur bien, de son alliance, et se laissant fléchir dans son infinie miséricorde.

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Il émouvait la pitié en leur faveur chez tous ceux qui les retenaient captifs.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Viens à notre secours, Eternel, notre Dieu, rassemble-nous d’entre les nations, pour que nous rendions hommage à ton saint nom, et cherchions notre gloire dans tes louanges.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Béni soit l’Eternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité, et que le peuple tout entier dise: "Amen! Alléluia!"