Psalmaro 102

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

[A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before the LORD.] Hear my prayer, LORD. Let my cry come to you.

2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Do not hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.

3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

For my days consume away like smoke. My bones are burned like a hearth.

4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.

5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.

6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.

7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.

8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.

9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,

10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.

11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

My days are like a long shadow. I have withered like grass.

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

But you, LORD, will abide forever; your renown endures to all generations.

13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.

14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.

15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

So the nations will fear the name of the LORD; all the kings of the earth your glory.

16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

For the LORD has built up Zion. He has appeared in his glory.

17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.

18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

This will be written for the generation to come, that a people yet to be created may praise the LORD.

19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, the LORD looked at the earth;

20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;

21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

that men may declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve the LORD.

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

He weakened my strength along the course. He shortened my days.

24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

I said, "My God, do not take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.

25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

In the beginning, LORD, you established the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.

26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

They will perish, but you remain; and they will all wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.

27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

But you are the same. Your years will have no end.

28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

The children of your servants will continue, and their descendants will be established before you."