Sentencoj 21

1 Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.

Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.

2 Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.

Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.

3 Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.

Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimæ.

4 Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.

Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.

5 La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.

Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.

6 Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.

Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.

7 La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.

Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.

8 Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.

Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.

9 Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.

10 La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.

Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.

11 Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.

Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.

12 La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.

Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.

13 Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.

Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.

14 Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.

Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.

15 Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.

Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.

16 Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.

Vir, qui erraverit a via doctrinæ, in cœtu gigantum commorabitur.

17 Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.

Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.

18 La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.

Pro iusto datur impius: et pro rectis iniquus.

19 Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.

Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.

20 Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.

Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.

21 Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.

Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, iustitiam, et gloriam.

22 Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.

Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ eius.

23 Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.

Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.

24 Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.

Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.

25 La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.

Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:

26 Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.

tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.

27 Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!

Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.

28 Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.

Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.

29 Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.

Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.

30 Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.

Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.

31 Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.

Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.