Sentencoj 17

1 Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.

2 Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.

3 Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.

4 Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.

5 Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.

6 Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.

7 Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.

8 Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.

9 Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.

10 Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.

11 Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.

12 Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.

13 Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.

14 La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.

15 Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.

16 Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?

17 En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.

18 Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.

19 Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.

20 Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.

21 Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.

22 Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.

23 Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.

24 Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.

25 Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.

26 Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.

27 Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.

28 Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.

И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.