Sentencoj 16

1 Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

Ihminen aikoo sydämessänsä; vaan Herralta tulee kielen vastaus.

2 Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

Jokaisen mielestä on hänen tiensä puhdas; mutta Herra tutkistelee sydämet.

3 Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

Anna Herran haltuun sinun työs, niin sinun aivoitukses menestyy.

4 Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.

Herra tekee kaikki itse tähtensä, niin myös jumalattoman pahaksi päiväksi.

5 Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

Jokainen ylpiä on Herralle kauhistus, ja ei pääse rankaisematta, ehkä he kaikki yhtä pitäisivät.

6 Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.

Laupiuden ja totuuden kautta pahateko sovitetaan, ja Herran pelvolla paha vältetään.

7 Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.

Jos jonkun tiet ovat Herralle kelvolliset, niin hän myös kääntää hänen vihamiehensä rauhaan.

8 Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

Parempi on vähä vanhurskaudessa, kuin suuri saalis vääryydessä.

9 La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

Ihmisen sydän aikoo tiensä; vaan Herra johdattaa hänen käymisensä.

10 Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.

Ennustus on kuninkaan huulissa: ei hänen suunsa puhu tuomiossa väärin.

11 Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.

Oikia puntari ja vaaka on Herralta, ja kaikki painokivet kukkarossa ovat hänen tekoansa.

12 Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.

Kuninkaan edessä on kauhistus väärin tehdä; sillä vanhurskaudella istuin vahvistetaan.

13 Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

Oikia neuvo on kuninkaalle otollinen; ja joka oikein puhuu, häntä rakastetaan.

14 Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.

Kuninkaan viha on kuoleman sanansaattaja; ja viisas mies lepyttää hänen.

15 Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

Kuin kuninkaan kasvo on leppyinen, siinä on elämä, ja hänen armonsa on niinkuin hiljainen sade.

16 Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.

Ota viisautta tykös, sillä se on parempi kultaa: ja saada ymmärrystä on kalliimpi hopiaa.

17 La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

Siviän tiet välttävät pahaa, ja joka sielunsa varjelee, se tiestänsä ottaa vaarin.

18 Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.

Joka alennetaan, se ensisti tulee ylpiäksi; ja ylpeys on aina lankeemuksen edellä.

19 Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

Parempi on nöyränä olla siveiden kanssa, kuin jakaa suurta saalista ylpeiden kanssa.

20 Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.

Joka jonkun asian viisaasti alkaa, hän löytää onnen; ja se on autuas, joka luottaa Herraan.

21 Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

Toimellinen mies ylistetään viisautensa tähden; ja suloinen puhe lisää oppia.

22 Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.

Viisaus on elämän lähde hänelle, joka sen saanut on, vaan tyhmäin oppi on hulluus.

23 La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.

Viisas sydän puhuu toimellisesti, ja hänen huulensa opettavat hyvin.

24 Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.

Suloiset sanat ovat mesileipää; ne lohduttavat sielua, ja virvoittavat luut.

25 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Monella on tie mielestänsä oikia, vaan se johdattaa viimein kuolemaan.

26 Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.

Moni tulee suureen vahinkoon oman suunsa kautta.

27 Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.

Jumalatoin ihminen kaivaa onnettomuutta, ja hänen suussansa palaa niinkuin tuli.

28 Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

Väärä ihminen saattaa riidan, ja panettelia tekee ruhtinaat eripuraisiksi.

29 Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

Viekas ihminen houkuttelee lähimmäistänsä, ja johdattaa hänen pahalle tielle.

30 Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

Joka silmää iskee, ei se hyvää ajattele, ja joka huuliansa pureskelee, se pahaa matkaan saattaa.

31 Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.

Harmaat hiukset ovat kunnian kruunu, joka löydetään vanhurskauden tiellä.

32 Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

Kärsivällinen on parempi kuin väkevä; ja joka hillitsee mielensä, on parempi, kuin se joka kaupungin voittaa.

33 Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.

Arpa heitetään syliin, vaan Herralta tulee kaikki sen meno.