Luko 18
1 Kaj li parolis al ili parabolon pri tio, ke oni devas ĉiam preĝi kaj ne laciĝi,
Now he also told them a parable, that we should continually pray and not cease,
2 dirante: En unu urbo estis juĝisto, kiu ne timis Dion, nek respektis homon;
saying: “There was a certain judge in a certain city, who did not fear God and did not respect man.
3 kaj estis vidvino en tiu urbo, kaj ŝi venadis al li, dirante: Faru por mi justecon kontraŭ mia kontraŭulo.
But there was a certain widow in that city, and she went to him, saying, ‘Vindicate me from my adversary.’
4 Kaj li ne volis dum kelka tempo, sed poste li diris en si: Kvankam mi ne timas Dion, nek respektas homon,
And he refused to do so for a long time. But afterwards, he said within himself: ‘Even though I do not fear God, nor respect man,
5 tamen, ĉar ĉi tiu vidvino min ĝenas, mi faros por ŝi justecon, por ke ŝi ne malfortigu min per sia ĉiama venado.
yet because this widow is pestering me, I will vindicate her, lest by returning, she may, in the end, wear me out.’”
6 Kaj la Sinjoro diris: Aŭskultu, kion diras la maljusta juĝisto.
Then the Lord said: “Listen to what the unjust judge said.
7 Kaj ĉu Dio ne faros justecon por Siaj elektitoj, kiuj tage kaj nokte krias al Li, kvankam Li longe pri ili paciencas?
So then, will not God grant the vindication of his elect, who cry out to him day and night? Or will he continue to endure them?
8 Mi diras al vi: Rapide Li faros por ili justecon. Tamen kiam venos la Filo de homo, ĉu li trovos fidon sur la tero?
I tell you that he will quickly bring vindication to them. Yet truly, when the Son of man returns, do you think that he will find faith on earth?”
9 Kaj li parolis la jenan parabolon, ankaŭ por iuj, kiuj fidis al si, ke ili estas justuloj, kaj malestimis la ceterajn:
Now about certain persons who consider themselves to be just, while disdaining others, he told also this parable:
10 Du homoj supreniris en la templon, por preĝi; unu estis Fariseo, kaj la alia estis impostisto.
“Two men ascended to the temple, in order to pray. One was a Pharisee, and the other was a tax collector.
11 La Fariseo, starante, preĝis kun si jene: Ho Dio, mi Vin dankas, ke mi ne estas kiel la ceteraj homoj, rabemaj, maljustaj, adultemaj, nek eĉ kiel ĉi tiu impostisto.
Standing, the Pharisee prayed within himself in this way: ‘O God, I give thanks to you that I am not like the rest of men: robbers, unjust, adulterers, even as this tax collector chooses to be.
12 Mi fastas dufoje en semajno; mi donas dekonaĵojn el ĉio, kion mi akiras.
I fast twice between Sabbaths. I give tithes from all that I possess.’
13 Sed la impostisto, starante malproksime, ne volis eĉ levi la okulojn al la ĉielo, sed batadis sian bruston, dirante: Ho Dio, estu favora al mi pekulo.
And the tax collector, standing at a distance, was not willing to even lift up his eyes to heaven. But he struck his chest, saying: ‘O God, be merciful to me, a sinner.’
14 Mi diras al vi: Ĉi tiu malsupreniris al sia domo, pravigita pli ol tiu; ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita; sed kiu sin humiligas, tiu estos altigita.
I say to you, this one descended to his house justified, but not the other. For everyone who exalts himself will be humbled; and whoever humbles himself will be exalted.”
15 Kaj oni venigis al li ankaŭ siajn infanetojn, por ke li tuŝu ilin; kaj la disĉiploj, vidinte, admonis ilin.
And they were bringing little children to him, so that he might touch them. And when the disciples saw this, they rebuked them.
16 Sed Jesuo alvokis ilin al si, dirante: Lasu la infanojn veni al mi, kaj ne malhelpu ilin; ĉar el tiaj estas la regno de Dio.
But Jesus, calling them together, said: “Allow the children to come to me, and do not be an obstacle to them. For of such is the kingdom of God.
17 Vere mi diras al vi: Kiu ne akceptos la regnon de Dio kiel infano, tiu neniel eniros en ĝin.
Amen, I say to you, whoever will not accept the kingdom of God like a child, will not enter into it.”
18 Kaj unu reganto demandis al li, dirante: Bona Majstro, kion mi faru, por heredi eternan vivon? (aiōnios g166)
And a certain leader questioned him, saying: “Good teacher, what should I do to possess eternal life?” (aiōnios g166)
19 Kaj Jesuo diris al li: Kial vi nomas min bona? neniu estas bona krom Unu, nome Dio.
Then Jesus said to him: “Why do you call me good? No one is good except God alone.
20 Vi scias la ordonojn: Ne adultu; Ne mortigu; Ne ŝtelu; Ne parolu malveran ateston; Respektu vian patron kaj vian patrinon.
You know the commandments: You shall not kill. You shall not commit adultery. You shall not steal. You shall not give false testimony. Honor your father and mother.”
21 Kaj li diris: Ĉion tion mi observis detempe de mia juneco.
And he said, “I have kept all these things from my youth.”
22 Kaj Jesuo, aŭdinte, diris al li: Ankoraŭ unu mankon vi havas: vendu ĉion, kion vi posedas, kaj disdonu al malriĉuloj, kaj vi havos trezoron en la ĉielo; kaj venu, sekvu min.
And when Jesus heard this, he said to him: “One thing is still lacking for you. Sell all the things that you have, and give to the poor. And then you will have treasure in heaven. And come, follow me.”
23 Sed aŭdinte tion, li fariĝis tre malĝoja; ĉar li estis tre riĉa.
When he heard this, he became very sorrowful. For he was very rich.
24 Kaj Jesuo, lin rigardante, diris: Kiel malfacile tiuj, kiuj havas riĉon, eniros en la regnon de Dio!
Then Jesus, seeing him brought to sorrow, said: “How difficult it is for those who have money to enter into the kingdom of God!
25 Ĉar estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por riĉulo eniri en la regnon de Dio.
For it is easier for a camel to pass through the eye of a needle, than for a wealthy man to enter into the kingdom of God.”
26 Kaj tiuj, kiuj tion aŭdis, diris: Kiu do povos esti savita?
And those who were listening to this said, “Then who is able to be saved?”
27 Sed li diris: Kio estas neebla ĉe homoj, tio estas ebla ĉe Dio.
He said to them, “Things that are impossible with men are possible with God.”
28 Kaj Petro diris: Jen ni forlasis niajn propraĵojn, kaj sekvis vin.
And Peter said, “Behold, we have left everything, and we have followed you.”
29 Kaj li diris al ili: Vere mi diras al vi: Estas neniu, kiu forlasis domon aŭ edzinon aŭ fratojn aŭ gepatrojn aŭ infanojn pro la regno de Dio,
And he said to them: “Amen, I say to you, there is no one who has left behind home, or parents, or brothers, or a wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Kaj preninte al si la dek du, li diris al ili: Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj ĉio skribita per la profetoj estos plenumita al la Filo de homo.
Then Jesus took the twelve aside, and he said to them: “Behold, we are ascending to Jerusalem, and everything shall be completed which was written by the prophets about the Son of man.
32 Ĉar li estos transdonita al la nacianoj, kaj mokita kaj perfortita kaj surkraĉita;
For he will be handed over to the Gentiles, and he will be mocked and scourged and spit upon.
33 kaj ili skurĝos kaj mortigos lin; kaj la trian tagon li releviĝos.
And after they have scourged him, they will kill him. And on the third day, he will rise again.”
34 Kaj ili komprenis nenion el tio, kaj ĉi tiu parolo estis kaŝita for de ili, kaj ili ne sciis la dirojn.
But they understood none of these things. For this word was concealed from them, and they did not understand the things that were said.
35 Kaj kiam li alproksimiĝis al Jeriĥo, unu blindulo sidis apud la vojo, petante almozojn;
Now it happened that, as he was approaching Jericho, a certain blind man was sitting beside the way, begging.
36 kaj aŭdinte homamason preterirantan, li demandis, kio estas tio.
And when he heard the multitude passing by, he asked what this was.
37 Kaj oni diris al li, ke Jesuo, la Nazaretano, preteriras.
And they told him that Jesus of Nazareth was passing by.
38 Kaj li kriis, dirante: Jesuo, filo de David, kompatu min.
And he cried out, saying, “Jesus, Son of David, take pity on me!”
39 Kaj la antaŭirantoj admonis lin, ke li silentu; sed li des pli forte kriis: Ho filo de David, kompatu min!
And those who were passing by rebuked him, so that he would be silent. Yet truly, he cried out all the more, “Son of David, take pity on me!”
40 Kaj Jesuo haltis, kaj ordonis alkonduki lin; kaj kiam li alproksimiĝis, li lin demandis:
Then Jesus, standing still, ordered him to be brought to him. And when he had drawn near, he questioned him,
41 Kion vi volas, ke mi faru al vi? Kaj li diris: Sinjoro, ke mi ricevu vidpovon.
saying, “What do you want, that I might do for you?” So he said, “Lord, that I may see.”
42 Kaj Jesuo diris al li: Ricevu vidpovon; via fido vin savis.
And Jesus said to him: “Look around. Your faith has saved you.”
43 Kaj li tuj ricevis vidpovon, kaj sekvis lin, glorante Dion; kaj la tuta popolo, vidinte tion, donis laŭdon al Dio.
And immediately he saw. And he followed him, magnifying God. And all the people, when they saw this, gave praise to God.
