Ijob 5

1 Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.

2 Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.

3 Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.

4 Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.

5 Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.

6 Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.

7 Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.

8 Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:

9 Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:

10 Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

Qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa:

11 Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate:

12 Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant:

13 Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:

14 En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.

15 Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.

16 Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.

17 Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:

18 Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.

19 En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.

20 En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.

21 Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.

22 Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

In vastitate, et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.

23 Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.

24 Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.

25 Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.

26 En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.

27 Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.