Ijob 41

1 Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Tires-tu le Léviathan avec l'hameçon, fais-tu passer la ligne au travers de sa langue?

2 Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Attaches-tu la corde à son naseau, et perces-tu sa mâchoire pour y mettre l'anneau?

3 Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Va-t-il t'adresser beaucoup de prières, et te parler d'une voix adoucie?

4 Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Va-t-il faire un pacte avec toi, pour s'engager à te servir toujours?

5 Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Vas-tu jouer avec lui comme avec un oiseau, et le mettre à l'attache pour tes jeunes filles?

6 Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Entre-t-il dans le trafic de la confrérie, et le répartit-elle entre les marchands?

7 Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Couvres-tu sa peau de dards, et sa tête de harpons?

8 Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Tentes-tu de mettre la main sur lui; tu ne t'aviseras plus de l'attaquer.

9 Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Voici, l'espoir de l'agresseur est bientôt déçu; n'est-il pas terrassé à son seul aspect?

10 Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Nul n'a l'audace de le provoquer: et qui pourrait Me prendre à partie?

11 Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Qui m'a prévenu, pour que j'aie à lui rendre? Sous le ciel entier tout est ma propriété.

12 Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Je ne tairai point sa structure, ni la nature de sa force, ni la beauté de son armure.

13 Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Qui a pu soulever le recouvrement de sa robe, et pénétrer entre sa double mâchoire?

14 Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

Qui entr'ouvrit les portes de sa face? Tout autour sont ses dents effroyables.

15 Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

Des sillons sont tracés entre les boucliers de sa croupe, retenus par un sceau qui les presse;

16 Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

ils sont soudés l'un à l'autre, et l'air ne s'insinue pas dans leurs intervalles;

17 Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

entre eux ils sont adhérents, et forment un masse solide, inséparable.

18 Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Son éternuement produit une gerbe lumineuse, et ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.

19 El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

De sa gueule sortent des torches, et des étincelles enflammées s'échappent.

20 El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

Une fumée jaillit de ses narines, comme d'un vaisseau qui bout, et d'une chaudière.

21 Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

Son haleine allume les charbons, et des flammes partent de sa bouche.

22 Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

La force réside dans son encolure, et devant lui la détresse tressaille.

23 La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Les fanons de sa chair sont adhérents, coulés sur son corps, immobiles.

24 Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Son cœur a la densité de la pierre, et la densité de la meule inférieure.

25 Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Se lève-t-il, les héros s'épouvantent, et la peur les déroute.

26 Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Le coup qu'on lui porte, demeure sans effet; il brave la lance, le dard et la cuirasse.

27 Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Pour lui le fer est autant que de la paille, et l'airain, que du bois vermoulu.

28 Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

La flèche décochée ne le met pas en fuite, et sur lui les pierres de la fronde font l'effet de la balle.

29 Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Pour lui la massue est autant que du chaume, et il se rit du frémissement des traits.

30 Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Son ventre est muni de têts acérés; on dirait que sur le limon où il couche, un traîneau à fouler a laissé son empreinte.

31 Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

Il fait comme une chaudière bouillonner l'onde, et donne à la mer l'aspect d'un vaisseau où l'on broie les parfums.

32 La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Il laisse après lui un sillage lumineux; on prendrait la mer pour une blanche chevelure.

33 Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Sur la terre il n'a pas de maître; il fut créé pour être intrépide;

34 Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.

il ose regarder toute taille élevée, il est Roi au-dessus de tous les fiers animaux.