Ijob 38
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
Тада одговори Господ Јову из вихора и рече:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
Ко је то што замрачује савет речима неразумно?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Опаши се сада као човек; ја ћу те питати, а ти ми казуј.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
Где си ти био кад ја оснивах земљу? Кажи, ако си разуман.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
Ко јој је одредио мере? Знаш ли? Или ко је растегао уже преко ње?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
На чем су подножја њена углављена? Или ко јој је метнуо камен угаони?
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
Кад певаху заједно звезде јутарње и сви синови Божји кликоваху.
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
Или ко је затворио море вратима кад као из утробе изиђе?
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
Кад га одех облаком и пових тамом;
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
Кад поставих за њ уредбу своју и метнух му преворнице и врата;
11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
И рекох: Довде ћеш долазити, а даље нећеш, и ту ће се устављати поносити валови твоји.
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
Јеси ли свог века заповедио јутру, показао зори место њено,
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
Да се ухвати земљи за крајеве, и да се растерају с ње безбожници,
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
Да се она промени као блато печатно, а они да стоје као хаљина,
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
Да се одузме безбожницима светлост њихова и рука подигнута да се сломи?
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
Јеси ли долазио до дубина морских? И по дну пропасти јеси ли ходио?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
Јесу ли ти се отворила врата смртна, и врата сена смртног јеси ли видео?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
Јеси ли сагледао ширину земаљску? Кажи, ако знаш све то.
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
Који је пут к стану светлости? И где је место тами,
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
Да би је узео и одвео до међе њене, и знао стазе к дому њеном?
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
Знаш ти; јер си се онда родио, и број је дана твојих велик.
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
Јеси ли улазио у ризнице снежне? Или ризнице градне јеси ли видео,
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
Које чувам за време невоље, за дан боја и рата?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
Којим се путем дели светлост и устока се разилази по земљи?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
Ко је разделио јазове поводњу и пут светлици громовној?
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
Да би ишао дажд на земљу где нема никога, и на пустињу где нема човека,
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
Да напоји пуста и неродна места, и учини да расте трава зелена.
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
Има ли дажд оца? Или ко је родио капље росне?
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
Из чије је утробе изашао лед, и ко је родио слану небеску,
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
Да се воде скривају и постају као камен и крајеви пропасти срастају?
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
Можеш ли свезати милине влашићима? Или свезу штапима разрешити?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
Можеш ли извести јужне звезде на време? Или кола са звездама њиховим хоћеш ли водити?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
Знаш ли ред небески? Можеш ли ти уређивати владу његову на земљи?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
Можеш ли дигнути глас свој до облака да би те мноштво воде покрило?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
Можеш ли пустити муње да иду, и да ти кажу: Ево нас?
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
Ко је метнуо човеку у срце мудрост? Или ко је дао души разум?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
Ко ће избројати облаке мудрошћу, и мехове небеске ко ће излити,
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
Да се расквашен прах згусне и груде се слепе?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
Ловиш ли ти лаву лов? И лавићима трбух пуниш,
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
Кад леже у пећинама и вребају у заклону свом?
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
Ко готови гаврану храну његову кад птићи његови вичу к Богу и лутају немајући шта јести?
