Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
Job reprit la parole et dit:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Daignez écouter mes paroles: je ne vous demande pas d’autres consolations.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Faites-moi un peu crédit pour que je puisse parler, et quand j’aurai fini, libre à vous de me railler.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Est-ce donc contre des hommes que mes plaintes sont dirigées? Dès lors pourquoi ma patience ne serait-elle pas à bout?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Tournez-vous vers moi et soyez stupéfaits, et posez la main sur la bouche.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Moi-même, en évoquant mes souvenirs, je suis consterné, et un frisson d’horreur s’empare de mon corps.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
Pourquoi les méchants demeurent-ils en vie? Pourquoi vont-ils progressant et croissant en puissance?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Leur postérité est fortement établie devant eux, avec eux: leurs descendants sont là sous leurs yeux.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Leurs maisons sont en paix, à l’abri de toute crainte; la verge de Dieu ne les atteint pas.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Leurs taureaux s’accouplent et ne sont pas stériles; leurs génisses mettent bas et ne perdent pas leurs petits.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Ils envoient dehors leurs jeunes garçons comme un troupeau de brebis, et leurs enfants se livrent à leurs ébats.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Ils entonnent des chants en s’accompagnant du tambourin et du luth, et ils s’égaient aux sons de la flûte.
Ils consument leurs jours dans le bonheur et, en un instant, ils descendent au Cheol. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Et pourtant ils disent à Dieu: "Laisse-nous, nous n’avons nulle envie de connaître tes voies.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, que nous le servions? Quel profit aurons-nous à lui adresser des prières?"
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Assurément, ce n’est pas à leurs mains qu’ils sont redevables de leur bien-être. (Puisse toutefois le conseil des méchants être loin de moi!)
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Arrive-t-il souvent que la lampe des impies s’éteigne, que le malheur fonde sur eux et que Dieu leur assigne dans sa colère le sort qu’ils méritent?
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
Arrive-t-il souvent qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, comme le chaume qu’enlève la tempête?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Dieu dira-t-on réserve à ses enfants le châtiment de ses crimes: mais qu’il l’inflige donc à lui-même, pour qu’il s’en ressente!
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Que ses propres yeux soient témoins de sa chute et qu’il s’abreuve de la colère de Dieu!
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Car quel intérêt peut-il porter à sa maison, quand il ne sera plus, puisque le nombre de ses années est fixé d’avance?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
Est-ce à Dieu qu’on enseignera ce qui est raisonnable, à lui qui juge avec une autorité souveraine?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Celui-ci meurt au fort de sa vigueur, en pleine quiétude, en pleine paix,
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
alors que ses récipients débordent de lait, et que la moelle de ses os est abondamment pourvue.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Celui-là meurt, l’âme rassasiée d’amertume, sans avoir goûté le bonheur.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Et tous deux sont couchés dans la poussière et deviennent également la proie de la pourriture.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Eh quoi! Je connais vos intentions et les arrière-pensées que vous nourrissez injustement contre moi,
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
quand vous dites: "Où est la maison de l’homme important? Où, la tente habitée par les méchants?"
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
Eh bien! Interrogez ceux qui parcourent le monde et ne méconnaissez pas les preuves qu’ils apportent:
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
c’est qu’au jour du désastre le méchant est épargné; au jour des violentes colères, il est tiré du danger.
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Qui lui jettera sa conduite à la face? Et ce qu’il a fait, qui le lui paiera?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
On le porte en pompe au lieu de sépulture, et on veille sur son mausolée.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Légères lui sont les glèbes de la vallée; tout le monde se traîne à sa suite; comme il a été précédé d’une innombrable multitude.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Comment donc m’offrirez-vous de vaines consolations? De toutes vos répliques il ne demeure qu’une criarde injustice.
