Ijob 16

1 Ijob respondis kaj diris:

Mais Job répondit, et dit:

2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.

J'ai souvent entendu de pareils discours; vous [êtes] tous des consolateurs fâcheux.

3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

N'y aura-t-il point de fin à des paroles légères comme le vent, et de quoi te fais-tu fort pour répliquer ainsi?

4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

Parlerais-je comme vous faites, si vous étiez en ma place; amasserais-je des paroles contre vous, ou branlerais-je ma tête contre vous?

5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

Je vous fortifierais par mes discours, et le mouvement de mes lèvres soulagerait [votre douleur].

6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?

Si je parle, ma douleur n'en sera point soulagée; et si je me tais, qu'en aurai-je moins?

7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

Certes, il m'a maintenant accablé; tu as désolé toute ma troupe;

8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.

Tu m'as tout couvert de rides, qui sont un témoignage [des maux que je souffre]; et il s'est élevé en moi une maigreur qui en rend aussi témoignage sur mon visage.

9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.

Sa fureur [m']a déchiré, il s'est déclaré mon ennemi, il grince les dents sur moi, et étant devenu mon ennemi il étincelle des yeux contre moi.

10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

Ils ouvrent leur bouche contre moi, ils me donnent des soufflets sur la joue pour me faire outrage, ils s'amassent ensemble contre moi.

11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.

Le [Dieu] Fort m'a renfermé chez l'injuste, il m'a fait tomber entre les mains des méchants.

12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

J'étais en repos, et il m'a écrasé; il m'a saisi au collet, et m'a brisé, et il s'est fait de moi une bute.

13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.

Ses archers m'ont environné, il me perce les reins, et ne m'épargne point; il répand mon fiel par terre.

14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.

Il m'a brisé en me faisant plaie sur plaie, il a couru sur moi comme un homme puissant.

15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.

J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai terni ma gloire dans la poussière.

16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

Mon visage est couvert de boue à force de pleurer, et une ombre de mort est sur mes paupières;

17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.

Quoiqu'il n'y ait point d'iniquité en mes mains, et que ma prière soit pure.

18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

Ô terre! ne cache point le sang répandu par moi; et qu'il n'y ait point de lieu pour mon cri.

19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

Mais maintenant voilà, mon témoin est aux cieux, mon témoin est dans les lieux hauts.

20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

Mes amis sont des harangueurs; mais mon œil fond en larmes devant Dieu.

21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

Ô si l'homme raisonnait avec Dieu comme un homme avec son intime ami!

22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.

Car les années de mon compte vont [finir], et j'entre dans un sentier d'où je ne reviendrai plus.