2 Reĝoj 12

1 En la sepa jaro de Jehu Jehoaŝ fariĝis reĝo, kaj kvardek jarojn li reĝis en Jerusalem. La nomo de lia patrino estis Cibja, el Beer-Ŝeba.

La septième année de Jéhu, Joas commença à régner, et il régna quarante ans à Jérusalem; sa mère avait nom Tsibja, [et] elle était de Béer-sebah.

2 Jehoaŝ agadis tiel, kiel plaĉas al la Eternulo, dum la tempo, en kiu gvidadis lin la pastro Jehojada.

Joas fit ce qui est droit devant l'Eternel pendant tout le temps que Jéhojadah le Sacrificateur l'enseigna.

3 Nur la altaĵojn oni ne senfunkciigis; la popolo ĉiam ankoraŭ oferadis kaj incensadis sur la altaĵoj.

Toutefois les hauts lieux ne furent point ôtés, le peuple sacrifiait encore et faisait des encensements dans les hauts lieux.

4 Kaj Jehoaŝ diris al la pastroj: La tutan sanktigatan monon, kiun oni alportas en la domon de la Eternulo, la monon de pasantoj, la monon, kiun oni donas laŭtakse por sia animo, la tutan monon, kiun iu donas propradezire, por enporti en la domon de la Eternulo,

Et Joas dit aux Sacrificateurs: Quant à tout l'argent consacré que l'on apporte dans la maison de l'Eternel, soit l'argent de tout homme qui passe par le dénombrement, soit l'argent des personnes selon l'estimation qu'en fait le Sacrificateur, [et] tout l'argent que chacun apporte volontairement dans la maison de l'Eternel;

5 la pastroj prenu al si, ĉiu de sia konato, kaj ili rebonigu la difektojn en la domo, ĉie, kie troviĝos ia difekto.

Que les Sacrificateurs le prennent par-devers eux, chacun de celui qu'il connaît, et qu'ils en réparent ce qui est à réparer du Temple, partout où l'on trouvera quelque chose à réparer.

6 Sed ĉar ĝis la dudek-tria jaro de la reĝo Jehoaŝ la pastroj ne rebonigis la difektojn en la domo,

Mais il arriva que la vingt et troisième année du Roi Joas, les Sacrificateurs n'avaient point encore réparé ce qui était à réparer au Temple.

7 la reĝo Jehoaŝ alvokis la pastron Jehojada kaj la aliajn pastrojn, kaj diris al ili: Kial vi ne rebonigas la difektojn de la domo? ne prenu do de nun monon de viaj konatoj, sed donu ĝin por rebonigo de la domo.

Et le Roi Joas appela le Sacrificateur Jéhojadah, et les autres Sacrificateurs, et il leur dit: Pourquoi n'avez-vous pas réparé ce qui était à réparer au Temple? or maintenant ne prenez plus d'argent de ceux que vous connaissez, mais laissez-le pour ce qui est à réparer au Temple.

8 Kaj la pastroj konsentis ne preni plu monon de la popolo kaj ne rebonigi la difektojn en la domo.

Et les Sacrificateurs s'accordèrent à ne prendre plus l'argent du peuple, et à ne réparer point ce qui était à réparer au Temple.

9 La pastro Jehojada prenis keston kaj traboris truon supre, kaj starigis ĝin apud la altaro, dekstre de la enirantoj en la domon de la Eternulo. Kaj la pastroj, kiuj gardostaris ĉe la sojlo, metadis tien la tutan monon, kiu estis alportata en la domon de la Eternulo.

C'est pourquoi le Sacrificateur Jéhojadah prit un coffre, et fit un trou à son couvercle, et le mit auprès de l'autel à main droite, à l'endroit par où l'on entrait dans la maison de l'Eternel; et les Sacrificateurs qui gardaient les vaisseaux, mettaient là tout l'argent qu'on apportait à la maison de l'Eternel.

10 Ĉiufoje, kiam ili vidis, ke en la kesto estas multe da mono, venadis skribisto de la reĝo kaj la ĉefpastro, kaj ili kunligadis kaj kalkuladis la monon, trovitan en la domo de la Eternulo.

Et dès qu'ils voyaient qu'il y avait beaucoup d'argent au coffre, le Secrétaire du Roi montait avec le grand Sacrificateur, et ils mettaient dans des sacs l'argent qui se trouvait dans la maison de l'Eternel, puis ils le comptaient.

11 Kaj ili donadis la kalkulitan monon en la manojn de la oficistoj laborgvidantoj en la domo de la Eternulo; kaj ĉi tiuj elspezadis ĝin por la ĉarpentistoj kaj konstruistoj, kiuj laboris en la domo de la Eternulo,

Et ils délivraient cet argent bien compté entre les mains de ceux qui avaient la charge de l'œuvre, [et] qui étaient commis sur la maison de l'Eternel, lesquels le distribuaient aux charpentiers et architectes qui refaisaient la maison de l'Eternel.

12 kaj por la masonistoj kaj la ŝtonhakistoj, kaj por aĉeti lignon kaj hakitajn ŝtonojn, por rebonigi la difektojn en la domo de la Eternulo, kaj por ĉio, kio devis esti elspezata por la rebonigo de la domo.

Et aux maçons, et aux tailleurs de pierres, pour acheter du bois et des pierres de taille, afin de réparer ce qui était à réparer dans la maison de l'Eternel, et [pour acheter] tout ce qu'il fallait employer pour la réparation du Temple.

13 Tamen oni ne faris por la domo de la Eternulo arĝentajn tasojn, tranĉilojn, aspergajn kalikojn, trumpetojn, ĉiajn orajn vazojn kaj arĝentajn vazojn el la mono, kiu estis alportata en la domon de la Eternulo;

Au reste, de cet argent qu'on apportait dans la maison de l'Eternel, on n'en faisait point de coupes d'argent, pour la maison de l'Eternel, ni de serpes, ni de bassins, ni de trompettes, ni aucun autre vaisseau d'or, ou vaisseau d'argent;

14 sed oni donadis ĝin al la oficistoj laborgvidantoj, por ke ili rebonigu per tio la domon de la Eternulo.

Mais on le distribuait à ceux qui avaient la charge de l'œuvre, lesquels en réparaient la maison de l'Eternel.

15 Oni ne postulis kalkulan raporton de tiuj homoj, en kies manojn oni donis la monon, por transdoni al la farantoj de la laboroj, sed ili laboris konfidate.

Et on ne faisait point rendre compte à ceux entre les mains de qui on avait délivré cet argent pour le distribuer à ceux qui faisaient le travail; car ils [le] faisaient fidèlement.

16 La monon de kulpofero kaj la monon de pekofero oni ne enportadis en la domon de la Eternulo: ĝi estis por la pastroj.

L'argent [des sacrifices] pour le délit, et l'argent [des sacrifices] pour les péchés n'était point apporté dans la maison de l'Eternel; [car] il était aux Sacrificateurs.

17 En tiu tempo ekiris Ĥazael, reĝo de Sirio, kaj ekmilitis kontraŭ Gat kaj venkoprenis ĝin; kaj Ĥazael intencis iri kontraŭ Jerusalemon.

Alors Hazaël Roi de Syrie monta, et fit la guerre contre Gath, et la prit; puis Hazaël tourna visage pour monter contre Jérusalem.

18 Tiam Jehoaŝ, reĝo de Judujo, prenis la tutan sanktigitaĵon, kiun sanktigis Jehoŝafat kaj Jehoram kaj Aĥazja, liaj patroj, reĝoj de Judujo, kaj tion, kion li mem sanktigis, kaj la tutan oron, kiu troviĝis en la trezorejoj de la domo de la Eternulo kaj de la reĝa domo, kaj li sendis tion al Ĥazael, reĝo de Sirio, kaj ĉi tiu foriris de Jerusalem.

Mais Joas Roi de Juda prit tout ce qui était consacré, que Josaphat, Joram, et Achazia ses pères, Rois de Juda, avaient consacré, et tout ce que lui-même avait consacré, et tout l'or qui se trouva dans les trésors de la maison de l'Eternel et de la maison du Roi, et l'envoya à Hazaël Roi de Syrie, qui se retira de devant Jérusalem.

19 La cetera historio de Joaŝ, kaj ĉio, kion li faris, estas priskribitaj en la libro de kroniko de la reĝoj de Judujo.

Le reste des faits de Joas, tout ce, dis-je, qu'il a fait, n'est-il pas écrit au Livre des Chroniques des Rois de Juda?

20 Liaj servantoj leviĝis kaj faris konspiron, kaj mortigis Joaŝon en la domo Milo, sur la vojo al Sila.

r ses serviteurs se soulevèrent, et se liguèrent, et frappèrent Joas dans la maison de Millo, qui est à la descente de Silla.

21 Jozaĥar, filo de Ŝimeat, kaj Jehozabad, filo de Ŝomer, liaj servantoj, frapis lin, kaj li mortis. Kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo de David. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Amacja.

Jozacar fils de Simhath, et Jozabad fils de Somer ses serviteurs le frappèrent, et il mourut; et on l'ensevelit avec ses pères dans la Cité de David; et Amatsia son fils régna en sa place.