< Lamentations 3 >

1 I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 I have been a derision to all my people, Their song all the day.
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 Remember well, and bow down doth my soul in me.
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 This I turn to my heart — therefore I hope.
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 For the Lord doth not cast off to the age.
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 To bruise under one's feet any bound ones of earth,
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 Opened against us their mouth have all our enemies.
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!

< Lamentations 3 >