Job 8

1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —

Kalpasanna, simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,

2 Till when dost thou speak these things? And a strong wind — sayings of thy mouth?

“Kasano pay kabayag nga ibagam dagitoy a banbanag? Kasano pay kabayag a dagiti sasao ti ngiwatmo ket agbalin a napigsa nga angin?

3 Doth God pervert judgment? And doth the Mighty One pervert justice?

Ballikugen kadi ti Dios ti hustisia? Ballikugen kadi ti Mannakabalin amin ti kinalinteg?

4 If thy sons have sinned before Him, And He doth send them away, By the hand of their transgression,

Nagbasol dagiti annakmo kenkuana, ammomi daytoy, ta impaimana ida kadagiti basbasolda.

5 If thou dost seek early unto God, And unto the Mighty makest supplication,

Ngem kas pangarigan a sipapasnekka a nangbirok iti Dios ken indatagmo dagiti kiddawmo iti Mannakabalin amin.

6 If pure and upright thou [art], Surely now He waketh for thee, And hath completed The habitation of thy righteousness.

Kas pangarigan nasin-aw ken nalintegka; ket awan duadua nga agtignay isuna para kenka ken gun-gonaannaka iti pagtaengan a pudno a kukuam.

7 And thy beginning hath been small, And thy latter end is very great.

Uray no bassit ti nagrugiam, nasaysayaatto latta ti maudi a kasasaadmo.

8 For, ask I pray thee of a former generation, And prepare to a search of their fathers,

Ta agpakpakaasiak kenka, nga agpalutpotka, maipanggep iti napalabas a panawen; usarem ti bagim a mangadal kadagiti naduktalan dagiti kapuonantayo.

9 (For of yesterday we [are], and we know not, For a shadow [are] our days on earth.)

(Naiyanaktayo laeng idi kalman ken awan iti ammotayo gapu ta anniniwan dagiti aldawtayo iti daga).

10 Do they not shew thee — speak to thee, And from their heart bring forth words?

Saandaka kadi nga isuro wenno ibaga kenka? Saanda kadi nga agsao manipud kadagiti pusoda?

11 'Doth a rush wise without mire? A reed increase without water?

Dumakkel kadi ti badobadok no awan ti lubnak? Dumakkel kadi ti runo no awan ti danum?

12 While it [is] in its budding — uncropped, Even before any herb it withereth.

Kabayatan a nalangtoda pay ken saanda pay a napukan, malaylayda sakbay kadagiti sabali a mula.

13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane doth perish,

Kasta met laeng dagiti dalan dagiti amin a manglipat iti Dios, mapukawto ti namnama dagiti tattao nga awan ti diosna-

14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.

dagiti addaan iti kinatalged a madadael, ken dagidiay kas karasi ti saput ti lawalawa ti talekna.

15 He leaneth on his house — and it standeth not: He taketh hold on it — and it abideth not.

Agsadag ti kasta a tao iti balayna, ngem saan a tumakder daytoy; kumpet isuna iti daytoy, ngem saan daytoy nga agpaut.

16 Green he [is] before the sun, And over his garden his branch goeth out.

Berde isuna iti sirok ti init, ket agtubo dagiti saringitna iti entero a minuyonganna.

17 By a heap his roots are wrapped, A house of stones he looketh for.

Balkuten dagiti ramutna dagiti gabsuon ti bato; agbirok dagitoy iti nasayaat a lugar kadagiti kabatbatoan.

18 If [one] doth destroy him from his place, Then it hath feigned concerning him, I have not seen thee!

Ngem no madadael daytoy a tao iti lugarna, ket ilibakto dayta a lugar isuna ket kunana, 'Saanka a pulos a nakita.'

19 Lo, this [is] the joy of his way, And from the dust others spring up.'

Kitaem, daytoy ti “rag-o” ti kababalin iti kasta a tao; agtubo dagiti sabali a mula iti isu met laeng a daga iti lugarna.

20 Lo, God doth not reject the perfect, Nor taketh hold on the hand of evil doers.

Kitaem, saanto a papanawen ti Dios ti awan basolna a tao; wenno saanna nga alaen ti ima dagiti managdakdakes.

21 While he filleth with laughter thy mouth, And thy lips with shouting,

Ngem punnoennanto ti ngiwatmo iti katkatawa, dagiti bibigmo iti pukpukkaw.

22 Those hating thee do put on shame, And the tent of the wicked is not!

Makawesanto iti pannakaibabain dagiti manggurgura kenka; awanton ti tolda dagiti nadangkes.”