Psalms 30
1 The salm of song, for the halewyng of the hows of Dauid. Lord, Y schal enhaunse thee, for thou hast vp take me; and thou delitidist not myn enemyes on me.
Ein salme, ein song då huset vart vigt av David. Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
2 Mi Lord God, Y criede to thee; and thou madist me hool.
Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
3 Lord, thou leddist out my soule fro helle; thou sauedist me fro hem that goen doun into the lake. (Sheol h7585)
Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol h7585)
4 Ye seyntis of the Lord, synge to the Lord; and knowleche ye to the mynde of his hoolynesse.
Syng lov til Herren, de hans trugne, og prisa hans heilage namn!
5 For ire is in his indignacioun; and lijf is in his wille. Wepyng schal dwelle at euentid; and gladnesse at the morewtid.
For ein augneblink varer hans vreide, ei heil levetid hans nåde; um kvelden kjem gråt til gjest, men til morgons vert det gledesong.
6 Forsothe Y seide in my plentee; Y schal not be moued with outen ende.
Men eg sagde i min tryggleik: «Eg skal ikkje verta rikka i all æva.»
7 Lord, in thi wille; thou hast youe vertu to my fairnesse. Thou turnedist awei thi face fro me; and Y am maad disturblid.
Herre, ved din nåde hadde du grunnfest mitt fjell; du løynde di åsyn, då vart eg forfærd.
8 Lord, Y schal crye to thee; and Y schal preye to my God.
Til deg, Herre, ropa eg, og til Herren bad eg inderleg:
9 What profit is in my blood; while Y go doun in to corrupcioun? Whether dust schal knouleche to thee; ethir schal telle thi treuthe?
«Kva vinning er det i mitt blod, i at eg fer ned i gravi? Kann mold prisa deg, forkynna din truskap?
10 The Lord herde, and hadde merci on me; the Lord is maad myn helpere.
Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
11 Thou hast turned my weilyng in to ioye to me; thou hast to-rent my sak, and hast cumpassid me with gladnesse.
Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda,
12 That my glorie synge to thee, and Y be not compunct; my Lord God, Y schal knouleche to thee with outen ende.
so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.
