< Mark 3 >

1 And He went another time into a synagogue, where there was a man that had a withered hand:
Jezuz a yeas ur wech all er sinagogenn, hag e oa eno un den en devoa un dorn disec'het.
2 and they watched Him, whether He would heal him on the sabbath-day, that they might accuse Him.
Hag ec'h eveshaent outañ da welout hag eñ a yac'hafe anezhañ, deiz ar sabad, evit e damall.
3 And He said to the man, that had the withered hand, Rise up into the midst:
Neuze e lavaras d'an den en devoa an dorn disec'het: En em zalc'h aze er c'hreiz.
4 then saith He to them, Is it lawful to do good on the sabbath, or to do evil? to save life, or to kill? but they were silent.
Hag e lavaras dezho: Hag aotreet eo ober vad pe droug, e deizioù ar sabad, saveteiñ un den pe e lezel da goll? Hag int a davas.
5 And when He had looked round upon them with indignation, being grieved at the hardness of their hearts, He saith to the man, Stretch out thine hand: and he stretched it out, and his hand was made as sound as the other.
Neuze, o sellout outo gant fae, hag o vezañ glac'haret eus kaleter o c'halon, e lavaras d'an den-se: Astenn da zorn. Hag ec'h astennas anezhañ, hag e teuas yac'h [evel egile].
6 And the pharisees went out, and immediately took counsel with the Herodians against Him, how to destroy Him:
Ar farizianed, o vezañ aet er-maez, a zalc'has raktal kuzul gant an herodianed a-enep dezhañ, evit e lakaat da vervel.
7 but Jesus withdrew with his disciples to the sea.
Neuze Jezuz en em dennas gant e ziskibien war-zu ar mor, hag ul lod bras a dud a heulie anezhañ eus Galilea, eus Judea,
8 And a great multitude from Galilee followed Him, and from Judea, and from Jerusalem, and from Idumea, and from beyond Jordan; and those about Tyre and Sidon, a great number, hearing how great things He did, came unto Him.
eus Jeruzalem, eus Idumea, hag eus an tu all d'ar Jordan. Hag ar re a oa diwar-dro Tir ha Sidon, o vezañ klevet komz eus an traoù bras a reas, a zeuas e niver bras war-zu ennañ.
9 Therefore He spake to his disciples, that there might be a small vessel attending Him, because of the multitude, least they should throng Him: for He had healed many,
Eñ a lavaras d'e ziskibien derc'hel prest ur vag dezhañ, abalamour d'ar bobl vras-se, gant aon na vije re wasket ganto.
10 so that whoever had any maladies, crouded upon Him to touch Him.
Rak kalz anezho en devoa yac'haet, en hevelep doare ma en em daole warnañ, evit stekiñ outañ, kement en devoa ur c'hleñved.
11 And impure spirits, when they saw Him, fell down before Him, and cried out, saying, Thou art the Son of God:
Ha pa wele an speredoù hudur anezhañ, e taoulinent dirazañ hag e krient: Te eo Mab Doue!
12 but He strictly charged them not to make Him known.
Met eñ a c'hourc'hemenne start dezho na zisklêrjent ket anezhañ.
13 Then going up into a mountain, He calleth for such as He saw fit, and they came to Him:
Pignat a reas neuze war ur menez, hag e c'halvas ar re a felle dezhañ, hag e teujont d'e gavout.
14 and He appointed twelve to be with Him, and that He might send them forth to preach the gospel,
Hag e lakaas daouzek anezho, da vezañ gantañ, evit o c'has da brezeg,
15 and to have power to heal diseases, and to cast out demons;
hag evit kaout ar galloud [da yac'haat ar re glañv ha] da gas kuit an diaoulien.
16 even Simon, whom He surnamed Peter,
Bez' e oant: Simon, ma roas an anv a Bêr dezhañ;
17 and James the Son of Zebedee, and John the brother of James, (and He surnamed them Boanerges, which is to say, Sons of thunder, ) and Andrew,
Jakez mab Zebedea, ha Yann breur Jakez, ma roas an anv a Voanergez dezho, da lavarout eo, mibien ar c'hurun;
18 and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alpheus, and Thaddeus,
Andrev, Filip, Bartolome, Mazhev, Tomaz, Jakez mab Alfe, Tadde, Simon ar C'hananeat,
19 and Simon the Canaanite, and Judas Iscariot, even him who betrayed Him.
ha Judaz Iskariod, a oa an hini en gwerzhas. Neuze e tistrojont d'an ti;
20 And they went into a house, and the multitude came together again, so that they could not so much as eat.
ar bobl en em zastumas a-nevez eno, en hevelep doare ma ne c'hellent ket memes kemer o fred.
21 And when his friends heard of it, they went out to lay hold on Him; for they said He spends Himself too much.
E gerent, o vezañ klevet kement-se, a yeas evit e gemer, rak lavarout a raent: Diskiantet eo.
22 And the scribes that came down from Jerusalem said, He is in league with Beelzebub, and casts out demons by the help of the prince of demons.
Hag ar skribed, a oa diskennet eus Jeruzalem, a lavare: Trec'het eo gant Beelzebul; kas a ra kuit an diaoulien dre briñs an diaoulien.
23 So He called them to Him, and said unto them in parables, How can Satan cast out Satan?
Met Jezuz, o vezañ o galvet, a lavaras dezho dre barabolennoù: Penaos e c'hell Satan kas Satan kuit?
24 If a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand:
Mar bez ur rouantelezh a-enep dezhi hec'h-unan, ne c'hell ket ar rouantelezh-se padout;
25 and if a family be divided against itself, that family cannot stand: and if Satan oppose himself and be divided,
ha mar bez un ti a-enep dezhañ e-unan, ne c'hell ket an ti-se padout;
26 he cannot stand, but his kingdom is at an end.
evel-se, mar sav Satan a-enep dezhañ e-unan ha mar deo dizunvan, ne c'hell ket padout, met e ziwezh eo.
27 No one can enter into the house of a strong man, and plunder his goods; unless he first bind the strong man, and then he may pillage his house.
Den ne c'hell mont e ti un den kreñv ha preizhañ e vadoù, nemet en defe da gentañ ereet an den kreñv-se; neuze e preizho e di.
28 Verily I tell you, that all sins shall be forgiven to the sons of men, and blasphemies wherewith they may blaspheme:
Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos pep pec'hed a vo pardonet da vugale an dud, kenkoulz hag ar gwallgomzoù m'o devo touet drezo;
29 but whosoever blasphemeth against the holy Ghost never hath forgiveness, but is liable to eternal damnation: (aiōn g165, aiōnios g166)
met piv bennak en devo gwallgomzet a-enep ar Spered-Santel, n'en devo biken a bardon; met dalc'het e vo dindan ar varn peurbadus. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 for they said, He hath an impure spirit.
Jezuz a gomze evel-se, abalamour ma lavarent: Dalc'het eo gant ur spered hudur.
31 So his brethren and his mother came, and standing without sent to Him to call Him to them:
E vreudeur hag e vamm a erruas eta, hag oc'h en em zerc'hel er-maez, e kasjont d'e c'hervel;
32 and there was a multitude sitting about Him, and they said to Him, Behold, thy mother and thy brethren are without inquiring for thee.
ar bobl a oa azezet en-dro dezhañ, hag e voe lavaret dezhañ: Setu, da vamm ha da vreudeur a zo er-maez aze o c'houlenn ac'hanout.
33 And He answered them, and said, Who is my mother, or my brethren?
Met eñ a respontas: Piv eo va mamm, piv eo va breudeur?
34 And looking round on those that sat about Him, He said, Behold my mother, and my brethren:
Hag o teurel e zaoulagad war ar re a oa en-dro dezhañ, e lavaras: Setu va mamm ha va breudeur.
35 for whosoever doth the will of God, he is to me as my brother, my sister, and mother.
Rak piv bennak a ra bolontez Doue, hennezh eo va breur ha va c'hoar ha va mamm.

< Mark 3 >