Hebrews 3
1 Therefore, holy brothers, partakers of a heavenly calling, consider the Emissary and High Priest of our confession: Yeshua,
Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.
2 who was faithful to him who appointed him, as also Moses was in all his house.
Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.
3 For he has been counted worthy of more glory than Moses, because he who built the house has more honor than the house.
Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.
4 For every house is built by someone; but he who built all things is God.
Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.
5 Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken,
Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.
6 but Messiah is faithful as a Son over his house. We are his house, if we hold fast our confidence and the glorying of our hope firm to the end.
Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.
7 Therefore, even as the Holy Spirit says, “Today if you will hear his voice,
Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
8 don’t harden your hearts as in the rebellion, in the day of the trial in the wilderness,
9 where your fathers tested me and tried me, and saw my deeds for forty years.
Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.
10 Therefore I was displeased with that generation, and said, ‘They always err in their heart, but they didn’t know my ways.’
Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.
11 As I swore in my wrath, ‘They will not enter into my rest.’”
Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”
12 Beware, brothers, lest perhaps there might be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God;
Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.
13 but exhort one another day by day, so long as it is called “today”, lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin.
“Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.
14 For we have become partakers of Messiah, if we hold the beginning of our confidence firm to the end,
Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.
15 while it is said, “Today if you will hear his voice, don’t harden your hearts, as in the rebellion.”
Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”
16 For who, when they heard, rebelled? Wasn’t it all those who came out of Egypt led by Moses?
O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?
17 With whom was he displeased forty years? Wasn’t it with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?
18 To whom did he swear that they wouldn’t enter into his rest, but to those who were disobedient?
Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?
19 We see that they weren’t able to enter in because of unbelief.
Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.
