Psalms 10

1 Why do you stand far off, LORD? Why do you hide yourself in times of trouble?

O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

2 In arrogance, the wicked hunt down the weak. They are caught in the schemes that they devise.

I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

3 For the wicked boasts of his heart’s cravings. He blesses the greedy and condemns the LORD.

sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

4 The wicked, in the pride of his face, has no room in his thoughts for God.

I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

5 His ways are prosperous at all times. He is arrogant, and your laws are far from his sight. As for all his adversaries, he sneers at them.

Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

6 He says in his heart, “I shall not be shaken. For generations I shall have no trouble.”

Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

7 His mouth is full of cursing, deceit, and oppression. Under his tongue is mischief and iniquity.

Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

8 He lies in wait near the villages. From ambushes, he murders the innocent. His eyes are secretly set against the helpless.

Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

9 He lurks in secret as a lion in his ambush. He lies in wait to catch the helpless. He catches the helpless when he draws him in his net.

Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

10 The helpless are crushed. They collapse. They fall under his strength.

Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

11 He says in his heart, “God has forgotten. He hides his face. He will never see it.”

Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

12 Arise, LORD! God, lift up your hand! Don’t forget the helpless.

Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

13 Why does the wicked person condemn God, and say in his heart, “God won’t call me into account”?

Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

14 But you do see trouble and grief. You consider it to take it into your hand. You help the victim and the fatherless.

Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

15 Break the arm of the wicked. As for the evil man, seek out his wickedness until you find none.

Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

16 The LORD is King forever and ever! The nations will perish out of his land.

Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

17 LORD, you have heard the desire of the humble. You will prepare their heart. You will cause your ear to hear,

O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

18 to judge the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may terrify no more.

për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.