< Job 32 >

1 So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then the wrath of Elihu the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram, was kindled against Job. His wrath was kindled because he justified himself rather than God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Also his wrath was kindled against his three friends, because they had found no answer, and yet had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Now Elihu had waited to speak to Job, because they were older than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 When Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Elihu the son of Barachel the Buzite answered, “I am young, and you are very old. Therefore I held back, and didn’t dare show you my opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But there is a spirit in man, and the Spirit of the Almighty gives them understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not the great who are wise, nor the aged who understand justice.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I said, ‘Listen to me; I also will show my opinion.’
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 “Behold, I waited for your words, and I listened for your reasoning, while you searched out what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Yes, I gave you my full attention, but there was no one who convinced Job, or who answered his words, amongst you.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Beware lest you say, ‘We have found wisdom. God may refute him, not man;’
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 for he has not directed his words against me; neither will I answer him with your speeches.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 “They are amazed. They answer no more. They don’t have a word to say.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Shall I wait, because they don’t speak, because they stand still, and answer no more?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I also will answer my part, and I also will show my opinion.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of words. The spirit within me constrains me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my breast is as wine which has no vent; like new wineskins it is ready to burst.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may be refreshed. I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Please don’t let me respect any man’s person, neither will I give flattering titles to any man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I don’t know how to give flattering titles, or else my Maker would soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.

< Job 32 >