Romans 4
1 What then will we say that Abraham, our forefather, has found according to the flesh?
អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ កាយិកក្រិយយា កិំ លព្ធវាន៑ ឯតទធិ កិំ វទិឞ្យាមះ?
2 For if Abraham was justified by works, he has something to boast about, but not toward God.
ស យទិ និជក្រិយាភ្យះ សបុណ្យោ ភវេត៑ តហ៌ិ តស្យាត្មឝ្លាឃាំ កត៌្តុំ បន្ថា ភវេទិតិ សត្យំ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ សមីបេ នហិ។
3 For what does the Scripture say? “Abraham believed God, and it was accounted to him for righteousness.”
ឝាស្ត្រេ កិំ លិខតិ? ឥព្រាហីម៑ ឦឝ្វរេ វិឝ្វសនាត៑ ស វិឝ្វាសស្តស្មៃ បុណ្យាត៌្ហំ គណិតោ ពភូវ។
4 Now to him who works, the reward is not counted as grace, but as something owed.
កម៌្មការិណោ យទ៑ វេតនំ តទ៑ អនុគ្រហស្យ ផលំ នហិ កិន្តុ តេនោបាជ៌ិតំ មន្តវ្យម៑។
5 But to him who doesn’t work, but believes in him who justifies the ungodly, his faith is accounted for righteousness.
កិន្តុ យះ បាបិនំ សបុណ្យីករោតិ តស្មិន៑ វិឝ្វាសិនះ កម៌្មហីនស្យ ជនស្យ យោ វិឝ្វាសះ ស បុណ្យាត៌្ហំ គណ្យោ ភវតិ។
6 Even as David also pronounces blessing on the man to whom God counts righteousness apart from works:
អបរំ យំ ក្រិយាហីនម៑ ឦឝ្វរះ សបុណ្យីករោតិ តស្យ ធន្យវាទំ ទាយូទ៑ វណ៌យាមាស, យថា,
7 “Blessed are they whose iniquities are forgiven, whose sins are covered.
ស ធន្យោៜឃានិ ម្ឫឞ្ដានិ យស្យាគាំស្យាវ្ឫតានិ ច។
8 Blessed is the man whom the Lord will by no means charge with sin.”
ស ច ធន្យះ បរេឝេន បាបំ យស្យ ន គណ្យតេ។
9 Is this blessing then pronounced only on the circumcised, or on the uncircumcised also? For we say that faith was accounted to Abraham for righteousness.
ឯឞ ធន្យវាទស្ត្វក្ឆេទិនម៑ អត្វក្ឆេទិនំ វា កំ ប្រតិ ភវតិ? ឥព្រាហីមោ វិឝ្វាសះ បុណ្យាត៌្ហំ គណិត ឥតិ វយំ វទាមះ។
10 How then was it counted? When he was in circumcision, or in uncircumcision? Not in circumcision, but in uncircumcision.
ស វិឝ្វាសស្តស្យ ត្វក្ឆេទិត្វាវស្ថាយាំ កិម៑ អត្វក្ឆេទិត្វាវស្ថាយាំ កស្មិន៑ សមយេ បុណ្យមិវ គណិតះ? ត្វក្ឆេទិត្វាវស្ថាយាំ នហិ កិន្ត្វត្វក្ឆេទិត្វាវស្ថាយាំ។
11 He received the sign of circumcision, a seal of the righteousness of the faith which he had while he was in uncircumcision, that he might be the father of all those who believe, though they might be in uncircumcision, that righteousness might also be accounted to them.
អបរញ្ច ស យត៑ សវ៌្វេឞាម៑ អត្វក្ឆេទិនាំ វិឝ្វាសិនាម៑ អាទិបុរុឞោ ភវេត៑, តេ ច បុណ្យវត្ត្វេន គណ្យេរន៑;
12 He is the father of circumcision to those who not only are of the circumcision, but who also walk in the steps of that faith of our father Abraham, which he had in uncircumcision.
យេ ច លោកាះ កេវលំ ឆិន្នត្វចោ ន សន្តោ ៜស្មត្បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ អឆិន្នត្វក៑ សន៑ យេន វិឝ្វាសមាគ៌េណ គតវាន៑ តេនៃវ តស្យ បាទចិហ្នេន គច្ឆន្តិ តេឞាំ ត្វក្ឆេទិនាមប្យាទិបុរុឞោ ភវេត៑ តទត៌្ហម៑ អត្វក្ឆេទិនោ មានវស្យ វិឝ្វាសាត៑ បុណ្យម៑ ឧត្បទ្យត ឥតិ ប្រមាណស្វរូបំ ត្វក្ឆេទចិហ្នំ ស ប្រាប្នោត៑។
13 For the promise to Abraham and to his offspring that he would be heir of the world wasn’t through the law, but through the righteousness of faith.
ឥព្រាហីម៑ ជគតោៜធិការី ភវិឞ្យតិ យៃឞា ប្រតិជ្ញា តំ តស្យ វំឝញ្ច ប្រតិ បូវ៌្វម៑ អក្រិយត សា វ្យវស្ថាមូលិកា នហិ កិន្តុ វិឝ្វាសជន្យបុណ្យមូលិកា។
14 For if those who are of the law are heirs, faith is made void, and the promise is made of no effect.
យតោ វ្យវស្ថាវលម្ពិនោ យទ្យធិការិណោ ភវន្តិ តហ៌ិ វិឝ្វាសោ វិផលោ ជាយតេ សា ប្រតិជ្ញាបិ លុប្តៃវ។
15 For the law produces wrath; for where there is no law, neither is there disobedience.
អធិកន្តុ វ្យវស្ថា កោបំ ជនយតិ យតោ ៜវិទ្យមានាយាំ វ្យវស្ថាយាម៑ អាជ្ញាលង្ឃនំ ន សម្ភវតិ។
16 For this cause it is of faith, that it may be according to grace, to the end that the promise may be sure to all the offspring, not to that only which is of the law, but to that also which is of the faith of Abraham, who is the father of us all.
អតឯវ សា ប្រតិជ្ញា យទ៑ អនុគ្រហស្យ ផលំ ភវេត៑ តទត៌្ហំ វិឝ្វាសមូលិកា យតស្តថាត្វេ តទ្វំឝសមុទាយំ ប្រតិ អត៌្ហតោ យេ វ្យវស្ថយា តទ្វំឝសម្ភវាះ កេវលំ តាន៑ ប្រតិ នហិ កិន្តុ យ ឥព្រាហីមីយវិឝ្វាសេន តត្សម្ភវាស្តានបិ ប្រតិ សា ប្រតិជ្ញា ស្ថាស្នុព៌្ហវតិ។
17 As it is written, “I have made you a father of many nations.” This is in the presence of him whom he believed: God, who gives life to the dead, and calls the things that are not, as though they were.
យោ និជ៌ីវាន៑ សជីវាន៑ អវិទ្យមានានិ វស្តូនិ ច វិទ្យមានានិ ករោតិ ឥព្រាហីមោ វិឝ្វាសភូមេស្តស្យេឝ្វរស្យ សាក្ឞាត៑ សោៜស្មាកំ សវ៌្វេឞាម៑ អាទិបុរុឞ អាស្តេ, យថា លិខិតំ វិទ្យតេ, អហំ ត្វាំ ពហុជាតីនាម៑ អាទិបុរុឞំ ក្ឫត្វា និយុក្តវាន៑។
18 Against hope, Abraham in hope believed, to the end that he might become a father of many nations, according to that which had been spoken, “So will your offspring be.”
ត្វទីយស្តាទ្ឫឝោ វំឝោ ជនិឞ្យតេ យទិទំ វាក្យំ ប្រតិឝ្រុតំ តទនុសារាទ៑ ឥព្រាហីម៑ ពហុទេឝីយលោកានាម៑ អាទិបុរុឞោ យទ៑ ភវតិ តទត៌្ហំ សោៜនបេក្ឞិតវ្យមប្យបេក្ឞមាណោ វិឝ្វាសំ ក្ឫតវាន៑។
19 Without being weakened in faith, he didn’t consider his own body, already having been worn out, (he being about a hundred years old), and the deadness of Sarah’s womb.
អបរញ្ច ក្ឞីណវិឝ្វាសោ ន ភូត្វា ឝតវត្សរវយស្កត្វាត៑ ស្វឝរីរស្យ ជរាំ សារានាម្នះ ស្វភាយ៌្យាយា រជោនិវ្ឫត្តិញ្ច ត្ឫណាយ ន មេនេ។
20 Yet, looking to the promise of God, he didn’t waver through unbelief, but grew strong through faith, giving glory to God,
អបរម៑ អវិឝ្វាសាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រតិជ្ញាវចនេ កមបិ សំឝយំ ន ចការ;
21 and being fully assured that what he had promised, he was also able to perform.
កិន្ត្វីឝ្វរេណ យត៑ ប្រតិឝ្រុតំ តត៑ សាធយិតុំ ឝក្យត ឥតិ និឝ្ចិតំ វិជ្ញាយ ទ្ឫឍវិឝ្វាសះ សន៑ ឦឝ្វរស្យ មហិមានំ ប្រកាឝយាញ្ចការ។
22 Therefore it also was “credited to him for righteousness.”
ឥតិ ហេតោស្តស្យ ស វិឝ្វាសស្តទីយបុណ្យមិវ គណយាញ្ចក្រេ។
23 Now it was not written that it was accounted to him for his sake alone,
បុណ្យមិវាគណ្យត តត៑ កេវលស្យ តស្យ និមិត្តំ លិខិតំ នហិ, អស្មាកំ និមិត្តមបិ,
24 but for our sake also, to whom it will be accounted, who believe in him who raised Jesus our Lord from the dead,
យតោៜស្មាកំ បាបនាឝាត៌្ហំ សមប៌ិតោៜស្មាកំ បុណ្យប្រាប្ត្យត៌្ហញ្ចោត្ថាបិតោៜភវត៑ យោៜស្មាកំ ប្រភុ រ្យីឝុស្តស្យោត្ថាបយិតរីឝ្វរេ
25 who was delivered up for our trespasses, and was raised for our justification.
យទិ វយំ វិឝ្វសាមស្តហ៌្យស្មាកមបិ សឯវ វិឝ្វាសះ បុណ្យមិវ គណយិឞ្យតេ។
