Psalms 69

1 For the Chief Musician. To the tune of “Lilies.” By David. Save me, God, for the waters have come up to my neck!

۱ برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است.

2 I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.

۲ در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند.

3 I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail looking for my God.

۳ از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است.

4 Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I didn’t take away.

۴ آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.

5 God, you know my foolishness. My sins aren’t hidden from you.

۵ ‌ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست.

6 Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord Yahweh of Armies. Don’t let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.

۶ ‌ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند.

7 Because for your sake, I have borne reproach. Shame has covered my face.

۷ زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است.

8 I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother’s children.

۸ نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب.

9 For the zeal of your house consumes me. The reproaches of those who reproach you have fallen on me.

۹ زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

10 When I wept and I fasted, that was to my reproach.

۱۰ روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

11 When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.

۱۱ پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

12 Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.

۱۲ دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام.

13 But as for me, my prayer is to you, Yahweh, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.

۱۳ و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

14 Deliver me out of the mire, and don’t let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.

۱۴ مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

15 Don’t let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Don’t let the pit shut its mouth on me.

۱۵ مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.

16 Answer me, Yahweh, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.

۱۶ ‌ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما.

17 Don’t hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily!

۱۷ و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما.

18 Draw near to my soul and redeem it. Ransom me because of my enemies.

۱۸ به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

19 You know my reproach, my shame, and my dishonor. My adversaries are all before you.

۱۹ تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند.

20 Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.

۲۰ عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

21 They also gave me poison for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.

۲۱ مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

22 Let their table before them become a snare. May it become a retribution and a trap.

۲۲ پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.

23 Let their eyes be darkened, so that they can’t see. Let their backs be continually bent.

۲۳ چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان.

24 Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.

۲۴ خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.

25 Let their habitation be desolate. Let no one dwell in their tents.

۲۵ خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود.

26 For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.

۲۶ زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.

27 Charge them with crime upon crime. Don’t let them come into your righteousness.

۲۷ گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند.

28 Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.

۲۸ از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند.

29 But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.

۲۹ و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.

۳۰ و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود.

31 It will please Yahweh better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.

۳۱ و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد.

32 The humble have seen it, and are glad. You who seek after God, let your heart live.

۳۲ حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،

33 For Yahweh hears the needy, and doesn’t despise his captive people.

۳۳ زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد.

34 Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves therein!

۳۴ آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد.

35 For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.

۳۵ زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند.

36 The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell therein.

۳۶ وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید.