Psalms 102

1 A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before Yahweh. Hear my prayer, Yahweh! Let my cry come to you.

Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

2 Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.

Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

3 For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.

Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

4 My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.

Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

5 By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.

Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

6 I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.

Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

7 I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.

Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

8 My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.

Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

9 For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,

Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

10 because of your indignation and your wrath; for you have taken me up and thrown me away.

Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

11 My days are like a long shadow. I have withered like grass.

Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

12 But you, Yahweh, will remain forever; your renown endures to all generations.

Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

13 You will arise and have mercy on Zion, for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.

Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

14 For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.

Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

15 So the nations will fear Yahweh’s name, all the kings of the earth your glory.

Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

16 For Yahweh has built up Zion. He has appeared in his glory.

Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

17 He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.

Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

18 This will be written for the generation to come. A people which will be created will praise Yah,

Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

19 for he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Yahweh saw the earth,

Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

20 to hear the groans of the prisoner, to free those who are condemned to death,

para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

21 that men may declare Yahweh’s name in Zion, and his praise in Jerusalem,

Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

22 when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Yahweh.

sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

23 He weakened my strength along the course. He shortened my days.

Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

24 I said, “My God, don’t take me away in the middle of my days. Your years are throughout all generations.

Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

25 Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.

Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

26 They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.

Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

27 But you are the same. Your years will have no end.

Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

28 The children of your servants will continue. Their offspring will be established before you.”

Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.