< Proverbs 26 >

1 Like snow in summer, and as rain in harvest, so honor is not fitting for a fool.
Якоже роса в жатву и якоже дождь в лете, тако несть безумному чести.
2 Like a fluttering sparrow, like a darting swallow, so the undeserved curse doesn’t come to rest.
Якоже птицы отлетают и врабиеве, тако клятва суетная не найдет ни на когоже.
3 A whip is for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the back of fools!
Якоже бичь коню и остен ослу, тако жезл языку законопреступну.
4 Don’t answer a fool according to his folly, lest you also be like him.
Не отвещай безумному по безумию его, да не подобен ему будеши:
5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.
но отвещай безумному по безумию его, да не явится мудр у себе.
6 One who sends a message by the hand of a fool is cutting off feet and drinking violence.
От путий своих поношение творит, иже посла вестником безумным слово.
7 Like the legs of the lame that hang loose, so is a parable in the mouth of fools.
Отими шествие от глезн и законопреступление от уст безумных.
8 As one who binds a stone in a sling, so is he who gives honor to a fool.
Иже привязует камень в пращи, подобен есть дающему безумному славу.
9 Like a thorn bush that goes into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.
Терния прозябают в руце пияницы, и порабощение в руце безумных.
10 As an archer who wounds all, so is he who hires a fool or he who hires those who pass by.
Многими волнуется всяка плоть безумных, сокрушается бо изступление их.
11 As a dog that returns to his vomit, so is a fool who repeats his folly.
Якоже пес, егда возвратится на своя блевотины, и мерзок бывает, тако безумный своею злобою возвращься на свой грех. Есть стыд наводяй грех, и есть стыд слава и благодать.
12 Do you see a man wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him.
Видех мужа непщевавша себе мудра быти, упование же имать безумный паче его.
13 The sluggard says, “There is a lion in the road! A fierce lion roams the streets!”
Глаголет ленивый послан на путь: лев на путех, на стогнах же разбойницы.
14 As the door turns on its hinges, so does the sluggard on his bed.
Якоже дверь обращается на пяте, тако ленивый на ложи своем.
15 The sluggard buries his hand in the dish. He is too lazy to bring it back to his mouth.
Скрыв ленивый руку в недро свое не возможет принести ко устом.
16 The sluggard is wiser in his own eyes than seven men who answer with discretion.
Мудрейший себе ленивый является, паче во изюбилии износящаго весть.
17 Like one who grabs a dog’s ears is one who passes by and meddles in a quarrel not his own.
Якоже держай за ошиб пса, тако председателствуяй чуждему суду.
18 Like a madman who shoots torches, arrows, and death,
Якоже врачуемии мещут словеса на человеки, сретаяй же словом первый запнется:
19 is the man who deceives his neighbor and says, “Am I not joking?”
тако вси коварствующии над своими други: егда же увидени будут, глаголют, яко играя содеях.
20 For lack of wood a fire goes out. Without gossip, a quarrel dies down.
Во мнозех древех растет огнь: а идеже несть разгневляюща, умолкает свар.
21 As coals are to hot embers, and wood to fire, so is a contentious man to kindling strife.
Огнище углию, и дрова огневи: муж же клеветлив в мятеж свара.
22 The words of a whisperer are as dainty morsels, they go down into the innermost parts.
Словеса ласкателей мягка: сия же ударяют в сокровища утроб.
23 Like silver dross on an earthen vessel are the lips of a fervent one with an evil heart.
Сребро даемо с лестию, якоже скудель вменяемо: устне гладки сердце покрывают прискорбно.
24 A malicious man disguises himself with his lips, but he harbors evil in his heart.
Устнама вся обещавает плачай враг, в сердцы же содевает лесть.
25 When his speech is charming, don’t believe him, for there are seven abominations in his heart.
Аще тя молит враг велиим гласом, не веруй ему, седмь бо есть лукавствий в души его.
26 His malice may be concealed by deception, but his wickedness will be exposed in the assembly.
Таяй вражду составляет лесть: открывает же своя грехи благоразумный на сонмищих.
27 Whoever digs a pit shall fall into it. Whoever rolls a stone, it will come back on him.
Изрываяй яму искреннему впадется в ню: валяяй же камень на себе валит.
28 A lying tongue hates those it hurts; and a flattering mouth works ruin.
Язык лжив ненавидит истины, уста же непокровенна творят нестроение.

< Proverbs 26 >