Philippians 2
1 If therefore there is any exhortation in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of the Spirit, if any tender mercies and compassion,
ഖ്രീഷ്ടാദ് യദി കിമപി സാന്ത്വനം കശ്ചിത് പ്രേമജാതോ ഹർഷഃ കിഞ്ചിദ് ആത്മനഃ സമഭാഗിത്വം കാചിദ് അനുകമ്പാ കൃപാ വാ ജായതേ തർഹി യൂയം മമാഹ്ലാദം പൂരയന്ത
2 make my joy full by being like-minded, having the same love, being of one accord, of one mind;
ഏകഭാവാ ഏകപ്രേമാണ ഏകമനസ ഏകചേഷ്ടാശ്ച ഭവത|
3 doing nothing through rivalry or through conceit, but in humility, each counting others better than himself;
വിരോധാദ് ദർപാദ് വാ കിമപി മാ കുരുത കിന്തു നമ്രതയാ സ്വേഭ്യോഽപരാൻ വിശിഷ്ടാൻ മന്യധ്വം|
4 each of you not just looking to his own things, but each of you also to the things of others.
കേവലമ് ആത്മഹിതായ ന ചേഷ്ടമാനാഃ പരഹിതായാപി ചേഷ്ടധ്വം|
5 Have this in your mind, which was also in Christ Jesus,
ഖ്രീഷ്ടസ്യ യീശോ ര്യാദൃശഃ സ്വഭാവോ യുഷ്മാകമ് അപി താദൃശോ ഭവതു|
6 who, existing in the form of God, didn’t consider equality with God a thing to be grasped,
സ ഈശ്വരരൂപീ സൻ സ്വകീയാമ് ഈശ്വരതുല്യതാം ശ്ലാഘാസ്പദം നാമന്യത,
7 but emptied himself, taking the form of a servant, being made in the likeness of men.
കിന്തു സ്വം ശൂന്യം കൃത്വാ ദാസരൂപീ ബഭൂവ നരാകൃതിം ലേഭേ ച|
8 And being found in human form, he humbled himself, becoming obedient to the point of death, yes, the death of the cross.
ഇത്ഥം നരമൂർത്തിമ് ആശ്രിത്യ നമ്രതാം സ്വീകൃത്യ മൃത്യോരർഥതഃ ക്രുശീയമൃത്യോരേവ ഭോഗായാജ്ഞാഗ്രാഹീ ബഭൂവ|
9 Therefore God also highly exalted him, and gave to him the name which is above every name,
തത്കാരണാദ് ഈശ്വരോഽപി തം സർവ്വോന്നതം ചകാര യച്ച നാമ സർവ്വേഷാം നാമ്നാം ശ്രേഷ്ഠം തദേവ തസ്മൈ ദദൗ,
10 that at the name of Jesus every knee should bow, of those in heaven, those on earth, and those under the earth,
തതസ്തസ്മൈ യീശുനാമ്നേ സ്വർഗമർത്യപാതാലസ്ഥിതൈഃ സർവ്വൈ ർജാനുപാതഃ കർത്തവ്യഃ,
11 and that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
താതസ്ഥേശ്വരസ്യ മഹിമ്നേ ച യീശുഖ്രീഷ്ടഃ പ്രഭുരിതി ജിഹ്വാഭിഃ സ്വീകർത്തവ്യം|
12 So then, my beloved, even as you have always obeyed, not only in my presence, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.
അതോ ഹേ പ്രിയതമാഃ, യുഷ്മാഭി ര്യദ്വത് സർവ്വദാ ക്രിയതേ തദ്വത് കേവലേ മമോപസ്ഥിതികാലേ തന്നഹി കിന്ത്വിദാനീമ് അനുപസ്ഥിതേഽപി മയി ബഹുതരയത്നേനാജ്ഞാം ഗൃഹീത്വാ ഭയകമ്പാഭ്യാം സ്വസ്വപരിത്രാണം സാധ്യതാം|
13 For it is God who works in you both to will and to work for his good pleasure.
യത ഈശ്വര ഏവ സ്വകീയാനുരോധാദ് യുഷ്മന്മധ്യേ മനസ്കാമനാം കർമ്മസിദ്ധിഞ്ച വിദധാതി|
14 Do all things without complaining and arguing,
യൂയം കലഹവിവാദർവിജതമ് ആചാരം കുർവ്വന്തോഽനിന്ദനീയാ അകുടിലാ
15 that you may become blameless and harmless, children of God without defect in the middle of a crooked and perverse generation, among whom you are seen as lights in the world,
ഈശ്വരസ്യ നിഷ്കലങ്കാശ്ച സന്താനാഇവ വക്രഭാവാനാം കുടിലാചാരിണാഞ്ച ലോകാനാം മധ്യേ തിഷ്ഠത,
16 holding up the word of life, that I may have something to boast in the day of Christ that I didn’t run in vain nor labor in vain.
യതസ്തേഷാം മധ്യേ യൂയം ജീവനവാക്യം ധാരയന്തോ ജഗതോ ദീപകാ ഇവ ദീപ്യധ്വേ| യുഷ്മാഭിസ്തഥാ കൃതേ മമ യത്നഃ പരിശ്രമോ വാ ന നിഷ്ഫലോ ജാത ഇത്യഹം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ ശ്ലാഘാം കർത്തും ശക്ഷ്യാമി|
17 Yes, and if I am poured out on the sacrifice and service of your faith, I am glad and rejoice with you all.
യുഷ്മാകം വിശ്വാസാർഥകായ ബലിദാനായ സേവനായ ച യദ്യപ്യഹം നിവേദിതവ്യോ ഭവേയം തഥാപി തേനാനന്ദാമി സർവ്വേഷാം യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യാംശീ ഭവാമി ച|
18 In the same way, you also should be glad and rejoice with me.
തദ്വദ് യൂയമപ്യാനന്ദത മദീയാനന്ദസ്യാംശിനോ ഭവത ച|
19 But I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be cheered up when I know how you are doing.
യുഷ്മാകമ് അവസ്ഥാമ് അവഗത്യാഹമപി യത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്നുയാം തദർഥം തീമഥിയം ത്വരയാ യുഷ്മത്സമീപം പ്രേഷയിഷ്യാമീതി പ്രഭൗ പ്രത്യാശാം കുർവ്വേ|
20 For I have no one else like-minded, who will truly care about you.
യഃ സത്യരൂപേണ യുഷ്മാകം ഹിതം ചിന്തയതി താദൃശ ഏകഭാവസ്തസ്മാദന്യഃ കോഽപി മമ സന്നിധൗ നാസ്തി|
21 For they all seek their own, not the things of Jesus Christ.
യതോഽപരേ സർവ്വേ യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിഷയാൻ ന ചിന്തയന്ത ആത്മവിഷയാൻ ചിന്തയന്തി|
22 But you know that he has proved himself. As a child serves a father, so he served with me in furtherance of the Good News.
കിന്തു തസ്യ പരീക്ഷിതത്വം യുഷ്മാഭി ർജ്ഞായതേ യതഃ പുത്രോ യാദൃക് പിതുഃ സഹകാരീ ഭവതി തഥൈവ സുസംവാദസ്യ പരിചര്യ്യായാം സ മമ സഹകാരീ ജാതഃ|
23 Therefore I hope to send him at once, as soon as I see how it will go with me.
അതഏവ മമ ഭാവിദശാം ജ്ഞാത്വാ തത്ക്ഷണാത് തമേവ പ്രേഷയിതും പ്രത്യാശാം കുർവ്വേ
24 But I trust in the Lord that I myself also will come shortly.
സ്വയമ് അഹമപി തൂർണം യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമീത്യാശാം പ്രഭുനാ കുർവ്വേ|
25 But I thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, fellow worker, fellow soldier, and your apostle and servant of my need,
അപരം യ ഇപാഫ്രദീതോ മമ ഭ്രാതാ കർമ്മയുദ്ധാഭ്യാം മമ സഹായശ്ച യുഷ്മാകം ദൂതോ മദീയോപകാരായ പ്രതിനിധിശ്ചാസ്തി യുഷ്മത്സമീപേ തസ്യ പ്രേഷണമ് ആവശ്യകമ് അമന്യേ|
26 since he longed for you all, and was very troubled because you had heard that he was sick.
യതഃ സ യുഷ്മാൻ സർവ്വാൻ അകാങ്ക്ഷത യുഷ്മാഭിസ്തസ്യ രോഗസ്യ വാർത്താശ്രാവീതി ബുദ്ധ്വാ പര്യ്യശോചച്ച|
27 For indeed he was sick nearly to death, but God had mercy on him, and not on him only, but on me also, that I might not have sorrow on sorrow.
സ പീഡയാ മൃതകൽപോഽഭവദിതി സത്യം കിന്ത്വീശ്വരസ്തം ദയിതവാൻ മമ ച ദുഃഖാത് പരം പുനർദുഃഖം യന്ന ഭവേത് തദർഥം കേവലം തം ന ദയിത്വാ മാമപി ദയിതവാൻ|
28 I have sent him therefore the more diligently, that when you see him again, you may rejoice, and that I may be the less sorrowful.
അതഏവ യൂയം തം വിലോക്യ യത് പുനരാനന്ദേത മമാപി ദുഃഖസ്യ ഹ്രാസോ യദ് ഭവേത് തദർഥമ് അഹം ത്വരയാ തമ് അപ്രേഷയം|
29 Receive him therefore in the Lord with all joy, and hold such people in honor,
അതോ യൂയം പ്രഭോഃ കൃതേ സമ്പൂർണേനാനന്ദേന തം ഗൃഹ്ലീത താദൃശാൻ ലോകാംശ്ചാദരണീയാൻ മന്യധ്വം|
30 because for the work of Christ he came near to death, risking his life to supply that which was lacking in your service toward me.
യതോ മമ സേവനേ യുഷ്മാകം ത്രുടിം പൂരയിതും സ പ്രാണാൻ പണീകൃത്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ കാര്യ്യാർഥം മൃതപ്രായേഽഭവത്|
