< Philippians 2 >

1 If therefore there is any exhortation in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of the Spirit, if any tender mercies and compassion,
پس چنانچه به سبب تعلق خود به مسیح، دلگرم هستید، اگر از محبت او تسلی خاطر یافته‌اید، اگر در روح‌القدس، از رفاقت و مشارکت با یکدیگر برخوردارید، و اگر دلسوز و همدرد هستید،
2 make my joy full by being like-minded, having the same love, being of one accord, of one mind;
در این صورت، با یکدیگر اتفاق‌نظر کامل داشته، نسبت به یکدیگر محبتی متقابل نشان دهید، و در روح و ذهن یکی باشید، تا بدین‌سان، شادی مرا کامل سازید.
3 doing nothing through rivalry or through conceit, but in humility, each counting others better than himself;
خودخواه نباشید و برای خودنمایی زندگی نکنید. فروتن باشید و دیگران را از خود بهتر بدانید.
4 each of you not just looking to his own things, but each of you also to the things of others.
فقط به فکر خودتان نباشید، بلکه به کار و مسائل دیگران هم توجه نمایید.
5 Have this in your mind, which was also in Christ Jesus,
شما باید همان طرز فکری را در پیش گیرید که مسیح عیسی داشت.
6 who, existing in the form of God, didn’t consider equality with God a thing to be grasped,
او با اینکه ماهیت خدایی داشت، اما نخواست از برابری خود با خدا به نفع خود استفاده کند،
7 but emptied himself, taking the form of a servant, being made in the likeness of men.
بلکه قدرت و جلال خود را کنار گذاشت و شکل یک بنده را بر خود گرفت، و شبیه انسانها شد؛
8 And being found in human form, he humbled himself, becoming obedient to the point of death, yes, the death of the cross.
و وقتی به شکل یک انسان یافت شد، خود را خوار ساخت، و مسیر اطاعت را به‌طور کامل پیمود، اطاعتی تا سرحدّ مرگ، حتی مرگی خفّت‌بار بر روی صلیب!
9 Therefore God also highly exalted him, and gave to him the name which is above every name,
به همین جهت، خدا او را بی‌نهایت سرافراز کرد و نامی به او بخشید که از هر نام دیگری والاتر است،
10 that at the name of Jesus every knee should bow, of those in heaven, those on earth, and those under the earth,
تا به نام عیسی هر زانویی، چه در آسمان، چه بر زمین و چه زیر زمین، خم شود،
11 and that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است، برای جلال خدای پدر.
12 So then, my beloved, even as you have always obeyed, not only in my presence, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.
عزیزان من، وقتی من با شما بودم، همیشه از من اطاعت می‌کردید، پس چقدر بیشتر اکنون که غایبم باید چنین کنید. سخت بکوشید تا با اطاعت از خدا و ترس و احترام نسبت به او، نجات شما ثمر دهد.
13 For it is God who works in you both to will and to work for his good pleasure.
زیرا خدا خودش در وجود شما کار می‌کند تا بتوانید با میل و رغبت او را اطاعت نمایید و اعمالی را بجا آورید که مورد پسند اوست.
14 Do all things without complaining and arguing,
کارهایتان را بدون غرغر و شکایت انجام دهید،
15 that you may become blameless and harmless, children of God without defect in the middle of a crooked and perverse generation, among whom you are seen as lights in the world,
تا کسی نتواند از شما عیب و ایرادی بگیرد. باید در این دنیای فاسد که پر از افراد نادرست و ناخلف است، همچون فرزندان خدا، پاک و بی‌لکه باشید. آنگاه در میان ایشان مانند ستارگان در آسمان، خواهید درخشید.
16 holding up the word of life, that I may have something to boast in the day of Christ that I didn’t run in vain nor labor in vain.
کلام حیات‌بخش خدا را محکم نگه دارید تا به هنگام بازگشت مسیح، من سرشار از شادی و افتخار شوم، زیرا نتیجۀ زحماتی را که برای شما کشیده‌ام، خواهم دید.
17 Yes, and if I am poured out on the sacrifice and service of your faith, I am glad and rejoice with you all.
اما حتی اگر جان من مانند هدیه‌ای ریختنی، بر قربانی و خدمت شما که ناشی از ایمان شماست، ریخته شود، شاد خواهم شد و با همگی شما شادی خواهم کرد.
18 In the same way, you also should be glad and rejoice with me.
شما نیز باید خوشحال باشید و با من شادی کنید که این افتخار را دارم تا در راه شما جان خود را فدا نمایم.
19 But I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be cheered up when I know how you are doing.
در خداوند عیسی امید دارم به‌زودی تیموتائوس را نزد شما بفرستم، تا وقتی نزد من باز می‌گردد، مرا از احوال شما آگاه کند و روحم را شاد سازد.
20 For I have no one else like-minded, who will truly care about you.
هیچ‌کس مانند تیموتائوس، چنین علاقهٔ خالصی نسبت به شما ندارد؛
21 For they all seek their own, not the things of Jesus Christ.
گویا هر کس فقط به مسائل خود می‌اندیشد، و به فکر خدمت به عیسی مسیح نیست.
22 But you know that he has proved himself. As a child serves a father, so he served with me in furtherance of the Good News.
اما شما تیموتائوس را می‌شناسید؛ او مثل یک فرزند به من کمک کرده تا پیغام انجیل را اعلام نمایم.
23 Therefore I hope to send him at once, as soon as I see how it will go with me.
بنابراین، امیدوارم به محض روشن شدن وضعیتم، تیموتائوس را فوری نزد شما بفرستم؛
24 But I trust in the Lord that I myself also will come shortly.
و امیدوارم به لطف خداوند، خودم هم به‌زودی نزد شما بیایم.
25 But I thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, fellow worker, fellow soldier, and your apostle and servant of my need,
در ضمن، فکر کردم لازم است «اپافرودیتوس» را نیز پیش شما بفرستم. او را نزد من فرستاده بودید تا در وقت احتیاج به من کمک کند. من و او با هم مانند برادران واقعی بوده‌ایم و دوش به دوش هم کار کرده‌ایم و جنگیده‌ایم.
26 since he longed for you all, and was very troubled because you had heard that he was sick.
اکنون او را نزد شما می‌فرستم، چون دلش برای همهٔ شما تنگ شده است. خصوصاً غمگین شد از اینکه شنید شما از بیماری او آگاهی یافته‌اید.
27 For indeed he was sick nearly to death, but God had mercy on him, and not on him only, but on me also, that I might not have sorrow on sorrow.
در واقع، بیماری او بسیار سخت بود و چیزی نمانده بود که از پای درآید. اما خدا، هم به او و هم به من رحم کرد و نگذاشت که این غم نیز بر غمهای دیگر من اضافه شود.
28 I have sent him therefore the more diligently, that when you see him again, you may rejoice, and that I may be the less sorrowful.
دلم می‌خواهد هر چه زودتر او را نزد شما بفرستم، چون می‌دانم که از دیدنش واقعاً شاد خواهید شد؛ همین موضوع باعث خوشحالی من خواهد شد و از بار غمم خواهد کاست.
29 Receive him therefore in the Lord with all joy, and hold such people in honor,
پس او را همچون برادری در خداوند به گرمی بپذیرید و از زحمات او قدردانی نمایید،
30 because for the work of Christ he came near to death, risking his life to supply that which was lacking in your service toward me.
زیرا جانش را در راه خدمت به مسیح، به خطر انداخت تا به جای شما که از من دور هستید، به من خدمت کند.

< Philippians 2 >