< Matthew 22 >

1 Jesus answered and spoke to them again in parables, saying,
Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
2 “The Kingdom of Heaven is like a certain king, who made a wedding feast for his son,
Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
3 and sent out his servants to call those who were invited to the wedding feast, but they would not come.
Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
4 Again he sent out other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “Behold, I have prepared my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the wedding feast!”’
Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
5 But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise;
Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
6 and the rest grabbed his servants, treated them shamefully, and killed them.
ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
7 When the king heard that, he was angry, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.
Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
8 “Then he said to his servants, ‘The wedding is ready, but those who were invited weren’t worthy.
Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
9 Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the wedding feast.’
It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
10 Those servants went out into the highways and gathered together as many as they found, both bad and good. The wedding was filled with guests.
E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
11 “But when the king came in to see the guests, he saw there a man who didn’t have on wedding clothing,
Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
12 and he said to him, ‘Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?’ He was speechless.
Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
13 Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, take him away, and throw him into the outer darkness. That is where the weeping and grinding of teeth will be.’
Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
14 For many are called, but few chosen.”
Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
15 Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk.
Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
16 They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, “Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach; for you aren’t partial to anyone.
Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
17 Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?”
Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
18 But Jesus perceived their wickedness, and said, “Why do you test me, you hypocrites?
Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
19 Show me the tax money.” They brought to him a denarius.
Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
20 He asked them, “Whose is this image and inscription?”
Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
21 They said to him, “Caesar’s.” Then he said to them, “Give therefore to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”
Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
22 When they heard it, they marveled, and left him and went away.
Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
23 On that day Sadducees (those who say that there is no resurrection) came to him. They asked him,
An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
24 saying, “Teacher, Moses said, ‘If a man dies, having no children, his brother shall marry his wife and raise up offspring for his brother.’
Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
25 Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring left his wife to his brother.
Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
26 In the same way, the second also, and the third, to the seventh.
En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
27 After them all, the woman died.
Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
28 In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her.”
Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
29 But Jesus answered them, “You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
30 For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are like God’s angels in heaven.
Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
31 But concerning the resurrection of the dead, haven’t you read that which was spoken to you by God, saying,
Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
32 ‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob’? God is not the God of the dead, but of the living.”
Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
33 When the multitudes heard it, they were astonished at his teaching.
Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
34 But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together.
Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
35 One of them, a lawyer, asked him a question, testing him.
hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
36 “Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
37 Jesus said to him, “‘You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.’
Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
38 This is the first and great commandment.
Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
39 A second likewise is this, ‘You shall love your neighbor as yourself.’
Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
40 The whole law and the prophets depend on these two commandments.”
Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
41 Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question,
Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
42 saying, “What do you think of the Christ? Whose son is he?” They said to him, “Of David.”
o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
43 He said to them, “How then does David in the Spirit call him Lord, saying,
Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
44 ‘The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies a footstool for your feet’?
An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
45 “If then David calls him Lord, how is he his son?”
Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
46 No one was able to answer him a word, neither did any man dare ask him any more questions from that day forward.
Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.

< Matthew 22 >