Matthew 18

1 In that hour the disciples came to Jesus, saying, “Who then is greatest in the Kingdom of Heaven?”

۱ در همان ساعت، شاگردان نزد عیسی آمده، گفتند: «چه کس در ملکوت آسمان بزرگتر است؟»

2 Jesus called a little child to himself, and set him in the middle of them

۲ آنگاه عیسی طفلی طلب نموده، در میان ایشان برپا داشت

3 and said, “Most certainly I tell you, unless you turn and become as little children, you will in no way enter into the Kingdom of Heaven.

۳ و گفت: «هرآینه به شما می‌گویم تا بازگشت نکنید و مثل طفل کوچک نشوید، هرگز داخل ملکوت آسمان نخواهید شد.

4 Whoever therefore humbles himself as this little child is the greatest in the Kingdom of Heaven.

۴ پس هر‌که مثل این بچه کوچک خود را فروتن سازد، همان در ملکوت آسمان بزرگتر است.

5 Whoever receives one such little child in my name receives me,

۵ و کسی‌که چنین طفلی را به اسم من قبول کند، مرا پذیرفته است.

6 but whoever causes one of these little ones who believe in me to stumble, it would be better for him if a huge millstone were hung around his neck and that he were sunk in the depths of the sea.

۶ و هر‌که یکی ازاین صغار را که به من ایمان دارند، لغزش دهد او رابهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در قعر دریا غرق می‌شد!

7 “Woe to the world because of occasions of stumbling! For it must be that the occasions come, but woe to that person through whom the occasion comes!

۷ وای بر این جهان به‌سبب لغزشها؛ زیرا که لابد است از وقوع لغزشها، لیکن وای بر کسی‌که سبب لغزش باشد.

8 If your hand or your foot causes you to stumble, cut it off and cast it from you. It is better for you to enter into life maimed or crippled, rather than having two hands or two feet to be cast into the eternal fire. (aiōnios g166)

۸ پس اگر دستت یا پایت تو رابلغزاند، آن را قطع کرده، از خود دور انداز زیرا تورا بهتر است که لنگ یا شل داخل حیات شوی ازآنکه با دو دست یا دو پا در نار جاودانی افکنده شوی. (aiōnios g166)

9 If your eye causes you to stumble, pluck it out and cast it from you. It is better for you to enter into life with one eye, rather than having two eyes to be cast into the Gehenna of fire. (Geenna g1067)

۹ و اگر چشمت تو را لغزش دهد، آن را قلع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است بایک چشم وارد حیات شوی، از اینکه با دو چشم در آتش جهنم افکنده شوی. (Geenna g1067)

10 See that you don’t despise one of these little ones, for I tell you that in heaven their angels always see the face of my Father who is in heaven.

۱۰ زنهار یکی از این صغار را حقیر مشمارید، زیرا شما را می‌گویم که ملائکه ایشان دائم درآسمان روی پدر مرا که در آسمان است می‌بینند.

11 For the Son of Man came to save that which was lost.

۱۱ زیرا که پسر انسان آمده است تا گم شده رانجات‌بخشد.

12 “What do you think? If a man has one hundred sheep, and one of them goes astray, doesn’t he leave the ninety-nine, go to the mountains, and seek that which has gone astray?

۱۲ شما چه گمان می‌برید، اگرکسی را صد گوسفند باشد و یکی از آنها گم شود، آیا آن نود و نه را به کوهسار نمی گذارد و به جستجوی آن گم شده نمی رود؟

13 If he finds it, most certainly I tell you, he rejoices over it more than over the ninety-nine which have not gone astray.

۱۳ و اگر اتفاق آن را دریابد، هرآینه به شما می‌گویم بر آن یکی بیشتر شادی می‌کند از آن نود و نه که گم نشده‌اند.

14 Even so it is not the will of your Father who is in heaven that one of these little ones should perish.

۱۴ همچنین اراده پدر شما که در آسمان است این نیست که یکی از این کوچکان هلاک گردد.

15 “If your brother sins against you, go, show him his fault between you and him alone. If he listens to you, you have gained back your brother.

۱۵ «و اگر برادرت به تو گناه کرده باشد، برو واو را میان خود و او در خلوت الزام کن. هرگاه سخن تو را گوش گرفت، برادر خود را دریافتی؛

16 But if he doesn’t listen, take one or two more with you, that at the mouth of two or three witnesses every word may be established.

۱۶ و اگر نشنود، یک یا دو نفر دیگر با خود بردار تااز زبان دو یا سه شاهد، هر سخنی ثابت شود.

17 If he refuses to listen to them, tell it to the assembly. If he refuses to hear the assembly also, let him be to you as a Gentile or a tax collector.

۱۷ واگر سخن ایشان را رد کند، به کلیسا بگو. و اگرکلیسا را قبول نکند، در نزد تو مثل خارجی یاباجگیر باشد.

18 Most certainly I tell you, whatever things you bind on earth will have been bound in heaven, and whatever things you release on earth will have been released in heaven.

۱۸ هرآینه به شما می‌گویم آنچه برزمین بندید، در آسمان بسته شده باشد و آنچه برزمین گشایید، در آسمان گشوده شده باشد.

19 Again, assuredly I tell you, that if two of you will agree on earth concerning anything that they will ask, it will be done for them by my Father who is in heaven.

۱۹ باز به شما می‌گویم هر گاه دو نفر از شما در زمین درباره هر‌چه که بخواهند متفق شوند، هرآینه ازجانب پدر من که در آسمان است برای ایشان کرده خواهد شد.

20 For where two or three are gathered together in my name, there I am in the middle of them.”

۲۰ زیرا جایی که دو یا سه نفر به اسم من جمع شوند، آنجا درمیان ایشان حاضرم.»

21 Then Peter came and said to him, “Lord, how often shall my brother sin against me, and I forgive him? Until seven times?”

۲۱ آنگاه پطرس نزد او آمده، گفت: «خداوندا، چند مرتبه برادرم به من خطا ورزد، می‌باید او راآمرزید؟ آیا تا هفت مرتبه؟»

22 Jesus said to him, “I don’t tell you until seven times, but, until seventy times seven.

۲۲ عیسی بدو گفت: «تو را نمی گویم تا هفت مرتبه، بلکه تا هفتاد هفت مرتبه!

23 Therefore the Kingdom of Heaven is like a certain king who wanted to settle accounts with his servants.

۲۳ از آنجهت ملکوت آسمان پادشاهی راماند که با غلامان خود اراده محاسبه داشت.

24 When he had begun to settle, one was brought to him who owed him ten thousand talents.

۲۴ وچون شروع به حساب نمود، شخصی را نزد اوآوردند که ده هزار قنطار به او بدهکار بود.

25 But because he couldn’t pay, his lord commanded him to be sold, with his wife, his children, and all that he had, and payment to be made.

۲۵ وچون چیزی نداشت که ادا نماید، آقایش امر کردکه او را با زن و فرزندان و تمام مایملک اوفروخته، طلب را وصول کنند.

26 The servant therefore fell down and knelt before him, saying, ‘Lord, have patience with me, and I will repay you all!’

۲۶ پس آن غلام روبه زمین نهاده او را پرستش نمود و گفت: “ای آقامرا مهلت ده تا همه را به تو ادا کنم.”

27 The lord of that servant, being moved with compassion, released him and forgave him the debt.

۲۷ آنگاه آقای آن غلام بر وی ترحم نموده، او را رها کرد وقرض او را بخشید.

28 “But that servant went out and found one of his fellow servants who owed him one hundred denarii, and he grabbed him and took him by the throat, saying, ‘Pay me what you owe!’

۲۸ لیکن چون آن غلام بیرون رفت، یکی از همقطاران خود را یافت که از او صددینار طلب داشت. او را بگرفت و گلویش رافشرده، گفت: “طلب مرا ادا کن!”

29 “So his fellow servant fell down at his feet and begged him, saying, ‘Have patience with me, and I will repay you!’

۲۹ پس آن همقطار بر پایهای او افتاده، التماس نموده، گفت: “مرا مهلت ده تا همه را به تو رد کنم.”

30 He would not, but went and cast him into prison until he should pay back that which was due.

۳۰ اما اوقبول نکرد بلکه رفته، او را در زندان انداخت تاقرض را ادا کند.

31 So when his fellow servants saw what was done, they were exceedingly sorry, and came and told their lord all that was done.

۳۱ چون همقطاران وی این وقایع را دیدند، بسیار غمگین شده، رفتند و آنچه شده بود به آقای خود باز‌گفتند.

32 Then his lord called him in and said to him, ‘You wicked servant! I forgave you all that debt because you begged me.

۳۲ آنگاه مولایش او راطلبیده، گفت: “ای غلام شریر، آیا تمام آن قرض را محض خواهش تو به تو نبخشیدم؟

33 Shouldn’t you also have had mercy on your fellow servant, even as I had mercy on you?’

۳۳ پس آیاتو را نیز لازم نبود که بر همقطار خود رحم کنی چنانکه من بر تو رحم کردم؟”

34 His lord was angry, and delivered him to the tormentors until he should pay all that was due to him.

۳۴ پس مولای او درغضب شده، او را به جلادان سپرد تا تمام قرض رابدهد.

35 So my heavenly Father will also do to you, if you don’t each forgive your brother from your hearts for his misdeeds.”

۳۵ به همینطور پدر آسمانی من نیز با شماعمل خواهد نمود، اگر هر یکی از شما برادر خودرا از دل نبخشد.»