Mark 8
1 In those days, when there was a very great multitude, and they had nothing to eat, Jesus called his disciples to himself and said to them,
Niadtong mga adlawa, aduna na usab usa ka dakong panon, ug sila walay makaon. Si Jesus nagtawag sa iyang mga disipulo ug miingon kanila,
2 “I have compassion on the multitude, because they have stayed with me now three days and have nothing to eat.
“Hilabihan ang akong kaluoy sa panon, tungod kay sila nagpadayon nga nakig-uban kanako sulod na sa tulo ka adlaw ug wala silay makaon.
3 If I send them away fasting to their home, they will faint on the way, for some of them have come a long way.”
Kung ako silang papaulion sa ilang panimalay nga wala makakaon sila mangaluya didto sa dalan. Ug ang pipila kanila gikan pa sa layo.”
4 His disciples answered him, “From where could one satisfy these people with bread here in a deserted place?”
Ang iyang mga disipulo mitubag kaniya, “Asa man kita magkuha ug igo nga tinapay sa awa-aw nga dapit aron tagbawon kining katawhan?”
5 He asked them, “How many loaves do you have?” They said, “Seven.”
Siya nangutana kanila, “Pila kabuok tinapay ang anaa kaninyo?” Sila miingon, “Pito.”
6 He commanded the multitude to sit down on the ground, and he took the seven loaves. Having given thanks, he broke them and gave them to his disciples to serve, and they served the multitude.
Siya nagsugo sa panon nga manglingkod sa yuta. Gikuha niya ang pito ka mga tinapay, ug human siya nakapasalamat, iyang gipikaspikas ang mga tinapay ug gihatag kini sa iyang mga disipulo ug giapod-apod. Busa giapod-apod na nila kini sa panon.
7 They also had a few small fish. Having blessed them, he said to serve these also.
Aduna usab silay pipila ka gagmay nga isda, ug human siya nakapasalamat alang kanila, nagsugo siya sa mga disipulo aron sa pag-apod-apod usab niini.
8 They ate and were filled. They took up seven baskets of broken pieces that were left over.
Sila nangaon ug nangatagbaw. Ug ilang gihipos ang nabilin nga pagkaon gikan sa mga pinikaspikas nga bahin, kini pito ka bukag nga puno.
9 Those who had eaten were about four thousand. Then he sent them away.
Adunay mga 4, 000 ka mga lalaki didto. Gipapauli sila ni Jesus.
10 Immediately he entered into the boat with his disciples and came into the region of Dalmanutha.
Dihadiha dayon misakay siya sa sakayan uban sa iyang mga disipulo, ug sila miadto sa rehiyon sa Dalmanuta.
11 The Pharisees came out and began to question him, seeking from him a sign from heaven and testing him.
Unya ang mga Pariseo migawas ug misugod sa pagpakiglantugi kaniya. Sila nangita kaniya ug usa ka timailhan nga gikan sa langit, aron sa pagsulay kaniya.
12 He sighed deeply in his spirit and said, “Why does this generation seek a sign? Most certainly I tell you, no sign will be given to this generation.”
Siya miginhawa ug lawom sa iyang espiritu ug miingon, “Nganong nangita man ug usa ka timailhan kini nga mga kaliwatan? Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, walay timailhan nga ihatag niini nga kaliwatan.”
13 He left them, and again entering into the boat, departed to the other side.
Unya mibiya siya kanila, misakay na usab sa sakayan, ug mibiya ug miadto sa pikas bahin sa linaw.
14 They forgot to take bread; and they didn’t have more than one loaf in the boat with them.
Karon ang mga disipulo nakalimot sa pagdala ug tinapay uban kanila. Wala na silay bisan usa kabuok tinapay sa sakayan.
15 He warned them, saying, “Take heed: beware of the yeast of the Pharisees and the yeast of Herod.”
Siya nagpahimangno kanila ug miingon, “Pagbantay ug pag-amping batok sa patubo sa mga Pariseo ug sa patubo ni Herodes.”
16 They reasoned with one another, saying, “It’s because we have no bread.”
Ang mga disipulo naglalis sa usag-usa, “Tungod kay wala na kitay tinapay.”
17 Jesus, perceiving it, said to them, “Why do you reason that it’s because you have no bread? Don’t you perceive yet or understand? Is your heart still hardened?
Si Jesus nasayod niini, ug siya miingon kanila, “Nganong naglalis man kamo kung wala nay tinapay? Wala ba gihapon ninyo makita? Wala ba gihapon ninyo masabti? Gipaluya na ba ninyo pag-ayo ang inyong mga kasingkasing?
18 Having eyes, don’t you see? Having ears, don’t you hear? Don’t you remember?
Aduna kamoy mga mata, dili ba kamo makakita? Aduna kamoy mga dalunggan, dili ba kamo makadungog? Wala ba kamo nakahinumdom?
19 When I broke the five loaves among the five thousand, how many baskets full of broken pieces did you take up?” They told him, “Twelve.”
Sa dihang akong gipikaspikas ang tinapay taliwala sa 5, 000, pila ka bukag ang napuno sa pinikaspikas nga tinapay nga inyong nadala?” Sila mitubag kaniya, “Napulo ug duha.”
20 “When the seven loaves fed the four thousand, how many baskets full of broken pieces did you take up?” They told him, “Seven.”
Ug sa dihang akong gipikaspikas ang pito ka tinapay taliwala sa 4, 000, pila ka bukag ang napuno nga inyong nadala?” Sila mitubag kaniya, “Pito.”
21 He asked them, “Don’t you understand yet?”
Siya miingon, “Wala ba gihapon kamo makasabot?”
22 He came to Bethsaida. They brought a blind man to him and begged him to touch him.
Sila miadto sa Betsaida. Ang mga tawo didto nagdala kaniya ug usa ka tawong buta ug nagpakiluoy kang Jesus nga hikapon siya.
23 He took hold of the blind man by the hand, and brought him out of the village. When he had spat on his eyes, and laid his hands on him, he asked him if he saw anything.
Gigunitan ni Jesus ang tawong buta pinaagi sa iyang kamot, ug giagak siya pagawas sa baryo. Sa dihang naluwaan na niya ang iyang mga mata ug gitapion niya ang iyang kamot kaniya, nangutana siya kaniya, “Aduna ka na bay nakita?”
24 He looked up, and said, “I see men, but I see them like walking trees.”
Mihangad siya, ug miingon, “Nakita ko ang mga tawo. Apan daw sama sila sa mga kahoy nga naglakawlakaw.”
25 Then again he laid his hands on his eyes. He looked intently, and was restored, and saw everyone clearly.
Unya gitapion na usab niya ang iyang mga kamot sa iyang mga mata, ug ang tawo mibuka sa iyang mata, ang iyang panan-aw nahibalik, ug nakita niya ang tanang butang nga tin-aw na.
26 He sent him away to his house, saying, “Don’t enter into the village, nor tell anyone in the village.”
Gipapauli siya ni Jesus paingon sa iyang panimalay ug miingon, “Ayaw pagsulod sa lungsod.”
27 Jesus went out, with his disciples, into the villages of Caesarea Philippi. On the way he asked his disciples, “Who do men say that I am?”
Si Jesus milakaw pagawas uban sa iyang mga disipulo didto sa mga baryo sa Cesarea Filipos. Didto sa dalan nangutana siya sa iyang mga disipulo, “Kinsa man kuno ako sumala sa gisulti sa mga tawo?”
28 They told him, “John the Baptizer, and others say Elijah, but others, one of the prophets.”
Sila mitubag kaniya ug miingon, “Si Juan nga magbabawtismo. Ang uban miingon, 'Si Elias,' ug ang uban, 'Usa sa mga propeta.'
29 He said to them, “But who do you say that I am?” Peter answered, “You are the Christ.”
Siya nangutana kanila, “Apan kinsa man ako alang kaninyo?” Mitubag si Pedro nga nag-ingon kaniya, “Ikaw ang Cristo.”
30 He commanded them that they should tell no one about him.
Ug si Jesus nagpahimangno kanila nga dili manugilon kang bisan kinsa mahitungod kaniya.
31 He began to teach them that the Son of Man must suffer many things, and be rejected by the elders, the chief priests, and the scribes, and be killed, and after three days rise again.
Siya nagsugod sa pagtudlo kanila nga ang Anak sa Tawo kinahanglan nga mag-antos sa daghang mga butang, igasalikway sa mga kadagkoan ug sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba, pagapatyon, ug mabanhaw pag-usab human sa tulo ka adlaw.
32 He spoke to them openly. Peter took him and began to rebuke him.
Gisulti niya kini sa tin-aw. Unya si Pedro nagdala kaniya sa daplin ug nagsugod sa pagbadlong kaniya.
33 But he, turning around and seeing his disciples, rebuked Peter, and said, “Get behind me, Satan! For you have in mind not the things of God, but the things of men.”
Apan si Jesus milingi ug mitan-aw sa iyang mga disipulo ug unya gibadlong niya si Pedro ug miingon, “Palayo kanako Satanas! Kay wala ka magpakabana sa mga butang sa Dios, apan sa mga butang sa mga tawo.”
34 He called the multitude to himself with his disciples and said to them, “Whoever wants to come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
Unya iyang gitawag ang panon ug ang iyang mga disipulo, ug siya miingon, “Kung kinsa ang buot mosunod kanako, kinahanglan gayod niya ilimod ang iyang kaugalingon, ug mopas-an sa iyang krus, ug mosunod kanako.
35 For whoever wants to save his life will lose it; and whoever will lose his life for my sake and the sake of the Good News will save it.
Kay bisan kinsa kadtong buot moluwas sa iyang kinabuhi makabsan niini, ug kinsa kadtong makabsan sa iyang kinabuhi tungod kanako ug alang sa ebanghelyo mamaluwas niini.
36 For what does it profit a man to gain the whole world and forfeit his life?
Unsa man ang makuha sa usa ka tawo, kung maangkon niya ang tibuok kalibotan, ug unya mawad-an sa iyang kinabuhi?
37 For what will a man give in exchange for his life?
Unsa man ang ikahatag sa usa ka tawo nga baylo alang sa iyang kinabuhi?
38 For whoever will be ashamed of me and of my words in this adulterous and sinful generation, the Son of Man also will be ashamed of him when he comes in his Father’s glory with the holy angels.”
Bisan kinsa kadtong magakaulaw kanako ug sa akong mga pulong niining mananapaw ug makasasala nga kaliwatan, ikaulaw usab siya sa Anak sa Tawo pag-abot niya sa himaya sa iyang Amahan uban sa balaang mga manulonda.”
