Mark 6
1 He went out from there. He came into his own country, and his disciples followed him.
Ug si Jesus mipahawa didto ug miadto sa iyang kaugalingon lunsod ug ang iyang mga tinun-an mikuyog kaniya.
2 When the Sabbath had come, he began to teach in the synagogue, and many hearing him were astonished, saying, “Where did this man get these things?” and, “What is the wisdom that is given to this man, that such mighty works come about by his hands?
Ug sa pagkaadlaw nga igpapahulay, siya misugod sa pagpanudlo sulod sa sinagoga; ug ang daghang nakadungog kaniya nahibulong nga nanag-ingon, "Diin ba niya hibatoni kining mga butanga? Ug unsa bang kaalama kining gikahatag kaniya. Ug ang mga milagro nga nahimo pinaagi sa iyang mga kamot!
3 Isn’t this the carpenter, the son of Mary and brother of James, Joses, Judah, and Simon? Aren’t his sisters here with us?” So they were offended at him.
"Dili ba siya mao man ang panday, ang anak ni Maria ug igsoon nila ni Santiago ug ni Jose ug ni Judas ug ni Simon? Ug dili ba ang iyang mga igsoong babaye ania man uban kanato?" Ug kaniya nakaplagan nila ang kahigayonan sa pagkapangdol.
4 Jesus said to them, “A prophet is not without honor, except in his own country, and among his own relatives, and in his own house.”
Ug si Jesus miingon kanila, "Ang profeta dungganan bisan diin, gawas sa iyang kaugalingong lungsod ug sa iyang kaugalingong kaparyentihan ug sa iyang kaugalingong panimalay."
5 He could do no mighty work there, except that he laid his hands on a few sick people and healed them.
Ug didto wala siya makahimog mga milagro, gawas sa pagtapion sa iyang mga kamot diha sa pipila ka mga masakiton ug iyang gipang-ayo sila.
6 He marveled because of their unbelief. He went around the villages teaching.
Ug nahibulong siya tungod sa ilang pagkawalay pagtoo.
7 He called to himself the twelve, and began to send them out two by two; and he gave them authority over the unclean spirits.
Ug ang Napulog-Duha iyang gitawag ngadto kaniya, ug gisugdan niya ang pagpadala kanila nga magtinagurha, ug gihatagan niya silag kagahum batok sa mga mahugawng espiritu.
8 He commanded them that they should take nothing for their journey, except a staff only: no bread, no wallet, no money in their purse,
Ug iyang gitugon sila nga walay bisan unsa nga ilang dad-on alang sa ilang panaw, gawas sa sungkod, walay tinapay, walay puntil, walay kuwarta sa ilang mga bulsa sa bakus;
9 but to wear sandals, and not put on two tunics.
hinoon sa paggamit ug mga sapin, apan sa dili pagsul-ob ug duha ka buok kamisola.
10 He said to them, “Wherever you enter into a house, stay there until you depart from there.
"Ug siya miingon kanila, " Asa gani kamog balay nga kasak-an, pabilin kamo didto hangtud sa inyong pagpamahawa sa maong dapit.
11 Whoever will not receive you nor hear you, as you depart from there, shake off the dust that is under your feet for a testimony against them. Assuredly, I tell you, it will be more tolerable for Sodom and Gomorrah in the day of judgment than for that city!”
Ug kon sa bisan unsang dapit kamo dili dawaton ug dili patalinghugan, inigpamahawa ninyo, itaktak ninyo ang mga abog nga anha sa inyong mga tiil ingon nga pagtutol batok kanila."
12 They went out and preached that people should repent.
Ug sila nanglakaw ug nagwali nga kinahanglan maghinulsol ang mga tawo.
13 They cast out many demons, and anointed many with oil who were sick and healed them.
Ug ilang gipagula ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga masakiton ug gipang-ayo sila.
14 King Herod heard this, for his name had become known, and he said, “John the Baptizer has risen from the dead, and therefore these powers are at work in him.”
Ug si hari Herodes nakadungog niini, kay ang ngalan ni Jesus nabantug na man. Ug dihay nanag-ingon, "Si Juan nga magbabautismo gibanhaw gikan sa mga patay; ug mao kanay hinungdan ngano nga kining mga gahuma maabtik diha kaniya."
15 But others said, “He is Elijah.” Others said, “He is a prophet, or like one of the prophets.”
Apan ang uban nanag-ingon, "Kini mao si Elias." Ug ang uban nanag-ingon, "Kini profeta, sama sa usa sa mga profeta sa karaan."
16 But Herod, when he heard this, said, “This is John, whom I beheaded. He has risen from the dead.”
Apan sa pagkadungog niini ni Herodes, siya miingon, "Nabanhaw si Juan nga akong gipapunggotan."
17 For Herod himself had sent out and arrested John and bound him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife, for he had married her.
Kay si Herodes ugod mao man ang nagsugo sa pagpadakop kang Juan, ug nagpagapos kaniya sa bianggoan tungod kang Herodias nga asawa ni Felipe nga igsoon niya ni Herodes; kay gipangasawa man siya ni Herodes.
18 For John had said to Herod, “It is not lawful for you to have your brother’s wife.”
Kay si Juan nakaingon man ugod kang Herodes, "Dili uyon sa balaod ang paghupot mo sa asawa sa imong igsoon."
19 Herodias set herself against him and desired to kill him, but she couldn’t,
Ug si Herodias nasilag batok kaniya, ug buot unta niyang patyon siya. Apan wala siya makagayon,
20 for Herod feared John, knowing that he was a righteous and holy man, and kept him safe. When he heard him, he did many things, and he heard him gladly.
tungod kay si Herodes nahadlok man kang Juan, sanglit nahibaloan man niya nga siya maoy matarung ug balaan nga pagkatawo, ug iyang gipanalipdan siya. Ug sa iyang pagkadungog kaniya, siya nalibog sa hilabihan; ngani iyang gikalipay ang pagpatalinghug kaniya.
21 Then a convenient day came when Herod on his birthday made a supper for his nobles, the high officers, and the chief men of Galilee.
Apan miabut ang higayon sa diha nga sa pagkasumad sa iyang adlawng natawhan, si Herodes naghimog kombira alang sa iyang mga punoang kawani ug sa mga pangulo sa kasundalohan ug sa mga kadagkuan sa Galilea
22 When the daughter of Herodias herself came in and danced, she pleased Herod and those sitting with him. The king said to the young lady, “Ask me whatever you want, and I will give it to you.”
Kay sa diha nga ang babayeng anak ni Herodias misulod ug misayaw, nahimuot kaniya si Herodes ug ang iyang mga dinapit; ug ang hari miingon sa dalaga, "Pangayo kanako sa bisan unsang gusto mo, ug ihatag ko kini kanimo."
23 He swore to her, “Whatever you ask of me, I will give you, up to half of my kingdom.”
Ug kaniya nanumpa siya nga nag-ingon, "Bisan unsay imong pangayoon kanako, ihatag ko kini kanimo bisan pa ang katunga sa akong gingharian."
24 She went out and said to her mother, “What shall I ask?” She said, “The head of John the Baptizer.”
Ug ang dalaga migowa ug nangutana sa iyang inahan, "Unsa bay akong pangayoon?" Ug siya mitubag, "Ang ulo ni Juan nga magbabautismo."
25 She came in immediately with haste to the king and requested, “I want you to give me right now the head of John the Baptizer on a platter.”
Ug dihadiha midali siya sa pagsulod ngadto sa atubangan sa hari ug kaniya nangayo siya nga nag-ingon, "Gusto ko nga karon dayon ihatag mo kanako ang ulo ni Juan nga Bautista, sinulod sa bandiha."
26 The king was exceedingly sorry, but for the sake of his oaths and of his dinner guests, he didn’t wish to refuse her.
Ug ang hari nasubo sa hilabihan gayud, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga dinapit, dili niya buot usbon ang iyang pulong ngadto kaniya.
27 Immediately the king sent out a soldier of his guard and commanded to bring John’s head; and he went and beheaded him in the prison,
Ug dihadiha gisugo sa hari ang usa ka sundalo sa mga bantay sa pagkuha sa ulo ni Juan. Ug iyang giadto ug gipunggotan siya sa sulod sa bilanggoan,
28 and brought his head on a platter, and gave it to the young lady; and the young lady gave it to her mother.
ug ang ulo iyang gidala sinulod sa bandiha, ug gihatag niya sa dalaga; ug kini gihatag sa dalaga ngadto sa iyang inahan.
29 When his disciples heard this, they came and took up his corpse and laid it in a tomb.
Ug sa pagkadungog niini sa mga tinun-an ni Juan, nangadto sila ug gikuha nila ang iyang lawas ug gipahiluna kini sa usa ka lubnganan.
30 The apostles gathered themselves together to Jesus, and they told him all things, whatever they had done, and whatever they had taught.
Ug unya ang mga apostoles nagkatigum pag-usab uban kang Jesus, ug kaniya ilang gisugilon ang tanan nga ilang nahimo ug gipanudlo.
31 He said to them, “Come away into a deserted place, and rest awhile.” For there were many coming and going, and they had no leisure so much as to eat.
Ug siya miingon kanila, "Pangadto kamo nga kamokamo ra sa usa ka dapit nga awaaw, ug pamahulay kamog makadiyot." Kay daghan man ugod ang mga tawo nga nagpangadto-nganhi, ug si Jusu ug ang mga tinun-an halos makagayon bisan sa pagpangaon.
32 They went away in the boat to a deserted place by themselves.
Ug sakay sa sakayan nangadto sila sa usa ka dapit nga awaaw nga silasila ra.
33 They saw them going, and many recognized him and ran there on foot from all the cities. They arrived before them and came together to him.
Ug daghan ang nakakita kanila sa ilang paggikan, ug nakaila kanila; ug kini sila midali pagpanalagan sa mamala paingon didto gikan sa tanang kalungsuran, ug miabut sila didto nga una pa kanila.
34 Jesus came out, saw a great multitude, and he had compassion on them because they were like sheep without a shepherd; and he began to teach them many things.
Ug sa pagtakas ni Jesus sa mamala, iyang nakita ang usa ka dakung pundok sa mga tawo, ug siya naluoy kanila, kay sila sama sa mga karnero nga walay magbalantay; ug iyang gisugdan ang pagpanudlo kanila sa daghang mga butang.
35 When it was late in the day, his disciples came to him and said, “This place is deserted, and it is late in the day.
"Ug sa pagkahapon na kaayo, kaniya miduol ang iyang mga tinun-an ug miingon, " Awaaw kining dapita dinhi, ug karon hapon na kaayo;
36 Send them away, that they may go into the surrounding country and villages and buy themselves bread, for they have nothing to eat.”
"palakta na sila sa pagpangadto sa silingang kayutaan ug mga kabalangayan aron makapamalit silag ilang makaon."
37 But he answered them, “You give them something to eat.” They asked him, “Shall we go and buy two hundred denarii worth of bread and give them something to eat?”
Apan siya mitubag kanila, "Kamoy maghatag kanilag makaon." Ug sila miingon kaniya, "Mangadto ba kami sa pagpalit ug balig duha ka gatus ka denario nga tinapay, ug among ipakaon kanila?"
38 He said to them, “How many loaves do you have? Go see.” When they knew, they said, “Five, and two fish.”
Ug siya miingon kanila, "Pila ba ka buok ang inyong tinapay? Adtoa ug susiha ninyo." Ug sa nasayran na nila, sila miingon kaniya, "Lima, ug duha ka buok isda."
39 He commanded them that everyone should sit down in groups on the green grass.
Ug iyang gisugo silang tanan sa pagpanglingkod nga magpundokpundok diha sa lunhawng mga balili.
40 They sat down in ranks, by hundreds and by fifties.
Ug nanglingkod sila nga nagpundokpundok sa tinaggatus ug tinagkalim-an.
41 He took the five loaves and the two fish; and looking up to heaven, he blessed and broke the loaves, and he gave to his disciples to set before them, and he divided the two fish among them all.
Ug sa nagkupot siya sa lima ka tinapay ug duha ka isda, miyahat siya sa langit ug nagpasalamat, ug iyang gipikaspikas ang mga tinapay ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron idulot ngadto sa katawhan; ug iyang gibahinbahin ang duha ka isda alang kanilang tanan.
42 They all ate and were filled.
Ug nangaon silang tanan ug nabusog.
43 They took up twelve baskets full of broken pieces and also of the fish.
Ug ilang nahipos ang napulog-duha ka bukag nga mga tipik sa tinapay ug sa isda.
44 Those who ate the loaves were five thousand men.
Ug ang mga nangaon sa tinapay may gidaghanon nga lima ka libo ka mga lalaki.
45 Immediately he made his disciples get into the boat and go ahead to the other side, to Bethsaida, while he himself sent the multitude away.
Ug dihadiha ang iyang mga tinun-an gipasakay niya sa sakayan ug iyang gipauna kaniya sa pag-adto sa pikas nga daplin, sa Betsaida, samtang nagpalakaw pa siya sa panon sa katawhan.
46 After he had taken leave of them, he went up the mountain to pray.
Ug sa nakapanamilit na siya kanila, siya miadto sa kabungturan aron sa pag-ampo.
47 When evening had come, the boat was in the middle of the sea, and he was alone on the land.
Ug sa pagkasawomsom na, ang sakayan didto na sa lawod sa lanaw, ug siya mao rang usa didto sa mamala.
48 Seeing them distressed in rowing, for the wind was contrary to them, about the fourth watch of the night he came to them, walking on the sea; and he would have passed by them,
Ug nakita niya sila nga nagkalisudlisud sa paggaud, kay songsongon man ang hangin. Ug sa may ikaupat nga hugna sa bantay sa kagabhion, kanila miadto siya nga naglakaw ibabaw sa tubig. Tuyo unta niya ang paglabay kanila,
49 but they, when they saw him walking on the sea, supposed that it was a ghost, and cried out;
apan sa ilang pagkakita kaniya nga naglakaw ibabw sa tubig, ilang gidahum nga siya abat, ug sila naniyagit;
50 for they all saw him and were troubled. But he immediately spoke with them and said to them, “Cheer up! It is I! Don’t be afraid.”
kay silang tanan nakakita man kaniya, ug nangalisang sila. Apan dihadiha kanila misulti siya nga nag-ingon, "Salig kamo, ako kini; ayaw kamo kalisang."
51 He got into the boat with them; and the wind ceased, and they were very amazed among themselves, and marveled;
Ug siya misaka sa sakayan ngadto kanila, ug ang hangin milunay. Ug sila nahibulong sa hilabihan gayud,
52 for they hadn’t understood about the loaves, but their hearts were hardened.
kay wala man ugod sila makasabut mahitungod sa tinapay, hinonoa nagmagahi ang ilang mga kasingkasing.
53 When they had crossed over, they came to land at Gennesaret and moored to the shore.
Ug sa nakatabok na sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret ug midunggo sa baybayon.
54 When they had come out of the boat, immediately the people recognized him,
Ug sa paghikawas na nila sa sakayan, dihadiha nakaila kaniya ang mga tawo,
55 and ran around that whole region, and began to bring those who were sick on their mats to where they heard he was.
ug nagpanalagan sila ngadto-nganhi sa tanang dapit niadtong yutaa, ug gisugdan nila ang pagpangdala sa mga masakiton diha sa mga higdaanan ngadto sa bisan diing dapit, diin atua siya sumala sa ilang madunggan.
56 Wherever he entered—into villages, or into cities, or into the country—they laid the sick in the marketplaces and begged him that they might just touch the fringe of his garment; and as many as touched him were made well.
Ug bisan diin siya mag-adto, sa mga kabalangayan, sa mga siyudad, o sa kaumahan, didto gipahimutang nila ang mga masakiton diha sa mga tiyanggihan, ug nagpakiluoy sila kaniya nga pahikapon unta sila bisan na lang sa borlas sa iyang kupo; ug nangaayo ang tanang nakahikap niini.
